Opinion: Afscheid nemen bestaat niet

Het zijn barre tijden voor mij. Ik ben verraden. Vies voel ik me. Alsof mijn beste vriend me een mes in de rug heeft gestoken. Maar gelukkig zag ik door de duisternis een nieuw licht. Een toekomst. Hoop.

Oke, toegegeven, de intro is een beetje overdreven. Deze week hebben we helaas alweer een afscheid van de PlayStation 3. Een tijd geleden bezweek de PlayStation van Woute al aan de terreur die we als de Yellow Light of Dead kennen, en nu word ook ik in de steek gelaten door mijn zwarte vriend. Bij nieuwere spellen wou hij de textures niet meer laden, waardoor ik met een epilepsie-opwekkende console zat. Omdat ik hier uiteraard geen zin in had, besloot ik maar om tot de aanschaf van een pc over te gaan. Een laptop, moet ik helaas vol schaamte bekennen. De gehele pc-elite op Gameliner gaat me hier voor gek verklaren, maar goed...

Voor een lange tijd hebben Sony's consoles me van veel plezier verzekerd. Die goede oude tijd op de originele PlayStation, mezelf verbazen over de kracht van de PlayStation 2, en dan natuurlijk de PlayStation 3, die jullie zelf wellicht ook ter vermaak gebruiken. Ik zal dit ook nog blijven doen, maar dan helaas in mindere mate.

Maar goed. Na regen komt zonneschijn, en die zonneschijn komt morgen hopelijk mee met een bestelbusje van TNT. Dan begroet ik de altijd chagerijnige bezorgster, neem ik mijn pakketje in ontvangst en leef ik nog lang en gelukkig, althans, laten we dat maar hopen.

Het zijn vaak de kleine dingen die in je herinnering blijven
de vredige momenten samen, een glimlach, een bepaald gebaar.
Hoe zwaar het nu ook is,
op den duur zullen deze kleine dingen het verdriet verzachten

Het lichaam heeft zich neergelegd
De strijd is nu gestreden
Je hebt voldoende moed getoond
Vaarwel, mijn zwarte vriend