Opinion: Onzinnige backwards compatibility

De feestdagen zijn weer achter de rug, ik ben nauwelijks een pondje aangekomen en nog belangrijker: ik heb al mijn vingers en ogen nog. Toch wel essentiële ledematen om te kunnen gamen. En gamen doe ik dan ook nog volop. Vooral Forza 3, in mijn ogen de vetste racegame van de huidige generatie (next-gen kunnen we het immers niet meer noemen) consoles.

Toch moest ik even de controller opzij leggen om tijd vrij te maken voor de column van deze week. En ik moet bekennen dat ik een behoorlijke kluif heb gehad aan het bedenken van een onderwerp tot een vriend me vroeg wat hij nodig had om God of War 2 op zijn PlayStation 3 te spelen. God of War 2 op je PlayStation 3? Waarom zou je dat willen?

Deze column gaat dus over achterwaartse compatibiliteit. Of moet ik gewoon backwards compatibility zeggen? Het is een discussie die bij het verschijnen van elke nieuwe console in alle hevigheid oplaait: Moet een next-gen console games kunnen afspelen van een vorige generatie? Als je het mij vraagt zal ik antwoorden met een volmondig 'nee'. Mocht ik namelijk al oude games hebben, dan zal ik toch ook wel een oude console hebben? Waarom heb ik dan een nieuwe console nodig om deze oude meuk te kunnen spelen. En waarom zou ik überhaupt een nieuwe console kopen om er vervolgens oude rotzooi op te spelen?

Als ik een next-gen console koop wil ik ook next-gen games spelen. Games die in hun eentje de complete gamecollectie van de oudere console doen verbleken. Ik heb de eerder genoemde vriend aangeraden iets verder te kijken dan z'n neus lang is. Een kleine hint naar Dante's Inferno en Bayonetta kan toch geen kwaad? Het zijn niet mijn games, dus spring ik snel terug in mijn gepimpte Audi S5 om nog een paar rondjes over Le Mans te knallen.