Preview: Clive Barker's Hellraiser: Revival - Slaat de spijker(s) op de kop

Gamescom is de hel op aarde. Terwijl het onwetende gepeupel zich tegoed doet aan alles wat de consumentenhallen hen biedt, gaat de journalist door zeven lagen van pijn en marteling. De blaren op de voeten, waaronder het hevig geïrriteerde rode vlees kermt en zeurt. De steeds meer falende stembanden, waarvan je het gevoel krijgt dat er groffe korrel schuurpapier lang is gereten. Het slaapgebrek, wiens effect steeds merkbaarder wordt naarmate de dagen verstrijken en de dunne lijn tussen realiteit en de nachtmerrie doet vervagen. Waarlijk, gamescom is een pure vorm van pijn. Tot de pijn in ultiem genot transformeert. Laat dat mijn uiteindelijke lot zijn gebleken tijdens mijn laatste bezoek aan Saber Interactive, waar het me sights showde die mijn mooiste dromen en ergste nachtmerries overtroffen. Welcome to Hell! Dit is de Clive Barker's Hellraiser: Revival hands-on preview.

The Hell they have created

Er zijn maar weinig films die op mij zo'n blijvende indruk hebben achtergelaten als de OG Hellraiser films die ooit uit het verziekte brein van Clive Barker zijn ontsproten. Het inmiddels bekende horror epos rondom Pinhead en zijn Cenobites - wiens missie bestaat uit het opeisen van zielen wiens nieuwsgierigheid naar de Lament Configuration de poorten naar zijn hel hebben geopend - is in de ogen van de liefhebbers van extreme gore horror een ultiem meesterwerk. Maar het is ook een meesterwerk welke in de afgelopen decennia te lijden heeft gehad onder weinig succesvolle sequels en matige hervertellingen, waarbij recasting van Doug Bradley - de acteur die Pinhead ooit onsterfelijk maakte - het gevoel van een ontzielde franchise opleverde. De hoop dat Hellraiser ooit weer vertrouwd aanvoelend vlees en huid om de botten zou vergaren, was tot voorheen bij velen absent.

Ik benadruk 'tot voorheen', want bij Saber Interactive vloeit het bloed inmiddels in de Genesis Configuration, waaruit Clive Barker's Hellraiser: Revival herrijst. Een overduidelijke ode aan de eerste drie films in de reeks, aldus Srđan Nedić en Aleksandra Pelivanović, twee van de Associate Game Directors achter dit helse project. Met Clive Barker's Hellraiser: Revival neemt men alle herkenbare aspecten van die originele vertelling en bindt hier een nieuwe ziel aan, terwijl men met het stemwerk van Doug Bradley juist weer de vertrouwde demonische ondertoon van Pinhead recreëert. De nieuwe protagonist Aiden mag dan een nieuwe naam in de franchise zijn, maar zijn helse tocht door The Labyrinth om zijn vriendin uit de handen van Pinhead en zijn Cenobites te houden, is er een volgens het Clive Barker boekje.

They have such sights to show you

Dat ik achter gesloten deuren alvast een voorproefje van Clive Barker's Hellraiser: Revival mocht ervaren - waarbij ik amper 72 uur ervoor nog niet eens wist dat de game zich überhaupt in een speelbare staat in Keulen bevond - was voor mij als Hellraiser fan van het eerste uur pure, kippenvel opwekkende pleasure. Na het droppen van de aankondigingstrailer en de redband trailer greep Clive Barker's Hellraiser: Revival zich in mijn gitzwarte ziel als een stel vleeshaken die mij sindsdien niet meer hebben losgelaten. Maar ik draai al langer mee in dit wereldje. Ik heb meer aankondigingen meegemaakt die uitliepen op een pijnlijke teleurstelling en mede door mijn fanboyism keek ik door een roze bril naar Sabers aankondiging, zonder ook maar na te denken over een mogelijk 'te mooi om waar te zijn' scenario. Zou Saber werkelijk zo harteloos zijn om mij - en alle andere Hellraiser fans wereldwijd - zo veel pijn te berokkenen? Is Saber in staat om zo veel leed te veroorzaken door een zielloos project op het offerblok te werpen?

Het antwoord daarop is gelukkig nee. Bij Saber Interactive lopen overduidelijk developers rond die weten wat Hellraiser voor de community betekent en wat het vergt om deze franchise eer aan te doen. Zo kan ik op voorhand al mededelen dat die eerdergenoemde redband trailer de strekking van Clive Barker's Hellraiser: Revival behoorlijk accuraat weergeeft. Uiteraard betrof het in mijn sessie van iets minder dan een uur een demo, maar zelfs in deze demo deed Saber Interactive niet aan 'rustig even wennen'. Binnen vijf minuten werd ik al getrakteerd op een herkenbare sex scène en nog geen tien minuten later had ik al meer uit elkaar gereten kadavers in kettingen zien bungelen dan een gemiddelde slachter in het abattoir. Intussen vergde de demo het meeste uit mijn navigatievermogen door me te laten rennen voor mijn leven door de helse corridors van The Labyrinth, terwijl de tanden klapperende Chatterer zich tegoed deed aan de helse pijn en het psychische leed die het in me opwekte.

Demons to some...

Toch is het wel eens fijn om even niet zo druk bezig te zijn met rennen voor je leven, en daar lijkt Saber Interactive zich ook van bewust. Een encounter met Pinhead of een van de andere iconische Cenobites moet memorabel blijven en dus niet tot in den treure worden uitgemolken, zelfs niet in een game als Clive Barker's Hellraiser: Revival. Om toch iets of wat van afwisseling in de game te brengen, krijgen we daarom ook te maken met een andere vorm van terreur. Voor Aiden mogen de Cenobites namelijk het kwaad zelve zijn, maar voor de sekte die achter de Genesis Configuration aan zitten, zijn het engelen. Dat jouw vriendin dan ook de Genesis Configuration heeft bemachtigd om hiermee haar ziel op te offeren aan de enige echte Pinhead zelve, vormt voor deze sekte de reden om Aiden ongevraagd in te schakelen.

Deze premisse levert op zijn beurt weer de perfecte opzet voor zaken als stealth en combat op, waarbij ook hier weer geen uit-knop lijkt te zijn ingebakken. Tijdens het sluipen en zoeken naar benodigde key items zorgt Clive Barker's Hellraiser: Revival voor de meest verontrustende taferelen in de geschiedenis van ranzige body horror gameplay en ook de combat - welke me door diens brute karakter terug in de tijd nam naar de lompe melee van Condemned - stond direct garant voor een uiterst bloederige experience beyond limits. Wel moet ik toegeven dat de gunplay in dit alles het minst bevredigende aspect van de combat vormde, waarbij de geactiveerde target snapping te intrusive aanvoelde en de impact wat laakte, maar de rest van de demo maakte deze imperfectie meer dan goed. Sterker nog, tijdens mijn sessie was dat eigenlijk het enige wat ik op de demo kon aanmerken, want de staat waarin de gehele ervaring verkeerde voelde zo goed als publish ready aan.

Voorlopig oordeel van Patrick Meurs

Afijn, voor mij begint de pain and suffering nu pas echt. Het ervaren van een uur Clive Barker's Hellraiser: Revival bewijst maar weer eens hoe dicht plezier en pijn bij elkaar liggen. Het plezier van het spelen - het eigenhandig ondervinden wat voor sights de Cenobites voor ons in petto gaan hebben - en de pijn van het besef dat ik nu voor onbepaalde tijd zonder moet... het rijt me van binnen uit elkaar. Oh, had ik maar een Lament Configuration. De offers die ik bereid ben om te brengen om weer voet te mogen zetten in dat heerlijk verontrustende werk van Saber Interactive, Clive Barker's Hellraiser: Revival. Patrick wept. Maar goed, ik moet mezelf ertoe bewegen er geen tranen om te laten, hoe moeilijk dat ook is. It's a waste of good suffering.