Preview: Operation Flashpoint: Dragon Rising

Na de footie was het tijd voor een game met een setting die we niet vaak zien in het shooter-genre. Ik heb het dan over Operation Flashpoint: Dragon Rising, de langverwachte nieuwe game in de serie. Misschien vraag je jezelf af waarom deze game nou zo origineel is en niet de dertiende in een dozijn is. Dat komt omdat Operation Flashpoint niet een alledaags knalfestijn is, maar juist ingaat om wat oorlog werkelijk inhoudt en wat daar vooral bij komt kijken is een goede uitgedachte en vervolgens perfect uitgevoerde tactiek. Je zou de game dan ook in kunnen delen onder een tweede genre, namelijk als simulator. Dat dit onderdeel was van de game werd ook op dit evenement maar weer eens duidelijk. Men is er trots op dat ze met iets nieuws komen en die trots is gepast. Naast de graphics van de game, die met grote ontploffingen en vrij mooie vegetatie prima in orde zijn, is de gameplay inderdaad een mooie weerspiegeling van de moderne oorlogsvoering. Als voorbeeld noemde de presentator van Codemasters dat het niet handig is om meteen vol in de aanval te gaan. De reactie van de AI is dan namelijk een bijna zekere dood. Niet alleen wordt je dan van meerdere kanten ingesloten door de vijand, je hebt ook nog eens kans om een flinke air-strike op je bol te krijgen en dat lijkt me vrij pijnlijk. Het is dus zaak van tevoren je aanval goed te plannen. Je wordt daarbij - als je daarvoor kiest in ieder geval - geholpen door gele vlaggetjes, die voor jou de beste route markeren. Uiteraard kun je ook gaan en staan waar je wilt en volledig zelf je pad kiezen, maar vooral voor beginners is het een handige manier en wordt de instapdrempel aanzienlijk verlaagd. Het is voor tactische mensen een game om zeker in de gaten te houden, maar ik heb het idee dat het voor gamers die meer houden van Call of Duty-shooters niet genoeg biedt om lang mee bezig te zijn.