Preview: Sable - Stijlvol zand in mijn schoen

Op het moment van schrijven is het dertig graden in mijn woning. Terwijl mijn huid van mijn botten smelt, vraag ik mij af wat ik ga doen in deze hitte. Het leek mij erg gepast om eens lekker met Sable aan de slag te gaan. Raw Fury en Gameliner gaan goed samen. Over het algemeen hebben wij altijd positieve dingen te zeggen over hun indiegames. Sable is één van hun producties die ik al een tijdje in de gaten houd. De unieke presentatie helpt hierbij flink, maar de hamvraag is natuurlijk of er ook daadwerkelijk wat te beleven valt. Dit zijn mijn bevindingen van het eerste uur van Sable.

Indiegame der indiegames

Je kent het gevoel vast wel. Je kijkt naar een trailer en de stijl van de game schreeuwt indie. Sable is wellicht het toppunt van een typische indiegame. Wat ik hiermee bedoel, is dat het een hele unieke en artistieke presentatie heeft. De stijl hoort bijna thuis in een kunstklas. Dat de ontwikkelaars veel tijd en detail besteden aan deze stijl is vanaf moment één duidelijk. Van de textuur van het zand tot de uitlaatgassen van je hoverbike, er wordt over de kleinste details nagedacht. De animaties zijn zo gemaakt dat het lijkt alsof je last hebt van framedrops. Dit is echter intentioneel geweest, wat ook weer bijdraagt aan de presentatie.

De open wereld van Sable lijkt een groot gedeelte van de game te moeten gaan dragen. Deze open wereld is een woestijnplaneet, waarin onze protagonist door moet trekken om zichzelf te ontdekken. Waar ik mij een beetje zorgen om maak, is de herhalende factor. Hoelang blijft deze zandbak interessant? De stijl is leuk op het eerste gezicht, maar in een videogame draait het voornamelijk om één ding. Wat ga ik doen?

Caravan in een utopie

Nu is natuurlijk de vraag simpel, wat doe je precies in Sable? Ik heb nog geen definitief antwoord op deze vraag. De eerste momenten die ik had in de game waren praten met NPC's. Ondanks dat de game mij verschillende antwoorden aanbood, had ik niet het gevoel dat deze antwoorden ook gevolgen hadden op mijn ervaring met Sable. Deze NPC's boden mij missies aan, waardoor ik een reden had om op pad te gaan door de woestijn. Ik heb het gevoel dat ik ongeveer in de gaten heb wat de algemene gameplay-loop wordt voor Sable.

Je hebt je eigen hoverbike, waarmee je door de woestijn kunt racen. Je begint met een koekblik dat amper te besturen is, maar hoe verder je komt in de game des te beter je hoverbike kan worden. Er is een upgrade-systeem aanwezig, waarin je verzamelde voorwerpen gebruikt om je hoverbike te upgraden. Naast het sleutelen aan je zweeffiets ben je bezig met het uitvoeren van de missies die je verzamelt. Dit draait voornamelijk om het bereiken van een speciale omgeving en daar wat platform-elementen uit te voeren. Sable lijkt gameplay mechanics te lenen van Breath of the Wild. Je hebt je eigen stamina-bar en wanneer die leeg is tijdens het klauteren, kukel je naar beneden. Ook zijn de basis elementen zoals sprinten, zweven, enzovoorts aanwezig. Ik vond in de demo nog niks bijzonders aan het platformen, maar misschien worden deze uitdagingen wat pittiger later in de game.

Voorlopig oordeel van Bram de zandman

Sable is een game die ik al een lange tijd in de gaten houd. Het weet zichzelf te onderscheiden met een bijzondere art-style en specifieke presentatie. Ik heb echter zorgen. Zorgen dat deze game eerder een kunstwerk is dan een game. Veel geblaat en weinig wol. Dit is een zorg, geen eindoordeel. In september kunnen we aan de slag met Sable en dan hoop ik dat deze specifieke zorg verdwijnt als sneeuw onder de hete zon. Ik hoop tegen die tijd aan de slag te kunnen met Sable en te gaan cruisen over de woestijnvlaktes. Hopelijk rijd ik tegen die tijd niet in een hoopje schroot op wielen.