Preview: Until Dawn

Als liefhebber van horrorgames kunnen de donkere dagen in de herfst en de winter mij niet lang genoeg duren. Wat is er nou leuker dan om in de avond, lekker in het donker met een klein lampje aan, je te laten overrompelen door alle gruwelijkheden die zich op je scherm afspelen? Indien ik het geduld heb, bewaar ik mijn horrorgames dan ook altijd tot het weer lekker vroeg donker is. Ik was dan ook verheugd om te lezen dat er een nieuwe horrorgame uitkomt, exclusief voor de PlayStation 3 met de titel: Until Dawn. Meteen ben ik verder gaan graven om meer te weten te komen over deze vrij onbekende titel. Zal Until Dawn menig gamer straks effectief de stuipen op het lijf jagen, of zal de game een zoveelste halfbakken poging worden?

Flashbacks
Tijdens de gamescom van 2012 verscheen Until Dawn ten tonele, in de vorm van een aankondigingstrailer. De trailer maakt meteen duidelijk dat de game niet voor tere zieltjes is. Een ijskoude sneeuwstorm raast als een trein door het bos en smijt alles met geweld onder de 'coke' van moeder aarde. Alsof dat niet genoeg is, zien jij en jouw vrienden amper een hand voor ogen. Je grootste vriend is je zaklamp, welke tevens te besturen is met de PlayStation Move. Gelukkig kan de groep zichzelf verwarmen in die mooie blokhut daar in het bos toch? Flashbacks gieren er nu door mijn hoofd, zoals de sneeuwstorm nog steeds voortraast door het bos in de trailer. Cabin in the Woods, Evil Dead, Cabin Fever en nog andere films schieten voorbij in mijn hoofd. Duidelijk is, dat dit niet de plek is voor onze vrienden om te vertoeven. Gelukkig maar, want wij mogen deze eigenwijze pubergroep in de game leiden naar de overwinning. Of het voor iedereen een happy ending zal worden, is nog maar de vraag. De groep bestaat uit maar liefst acht karakters, en met alle karakters kun je spelen. De ontwikkelaar achter deze game, Supermassive Games, gaf aan dat elk karakter dood kan gaan, niemand is per definitie veilig.

Rijpe meloen
Over flashbacks gesproken, Until Dawn doet mij meteen denken aan de Obscure-games. Dit waren uiterst vermakelijke horrorgames, die ook waren te omschrijven als een tienerhorrorfilm in gamevorm. De clichés vliegen om je oren, maar gek genoeg werkte dit in Obscure juist goed. Immers zijn clichés, clichés geworden, omdat veel mensen het nu eenmaal vermakelijk vinden. En Until Dawn barst als een rijpe meloen uit zijn voegen van de clichés, maar dit hoeft niet een nadeel te zijn. Mits goed uitgewerkt, kan dit wel eens een hele vermakelijke horrorgame worden. Afgaande op de trailer, kunnen wij ons alvast warm maken voor enkele flinke schrikmomenten en afschuwelijke monsters.

Door middel van het vinden van aanwijzingen kun je het verhaal van Until Dawn verder ontrafelen. Denk bijvoorbeeld aan foto's van mijnwerkers die je vindt en andere items die het verhaal zullen verduidelijken. Verder speel je de game vanuit first-person en zullen er vrij simpele puzzels in zitten. Zo toont de trailer al dat er een mijn in de buurt is, waarvan je de deur kunt open schieten met een shotgun en dat je diverse items vindt en hendels over moet halen. Voor de PlayStation Move-bezitters, de game is te spelen zonder Navigation Controller. Je hoeft enkel te richten met je Move en de Move-trigger in te drukken, je loopt dan automatisch de kant op, waar jij met je zaklamp op schijnt. Items kun je gaandeweg oppakken met de Move-knop. Verder gaf Supermassive Games aan dat Until Dawn een toegankelijke titel moet worden. Dit hoopt de ontwikkelaar te bewerkstelligen met de makkelijke Move-besturing. Ook zouden andere designkeuzes moeten bijdragen aan de toegankelijkheid, zo noemde de ontwikkelaar dat de shotgun onbeperkte munitie heeft.

Verwachting
Supermassive Games was eerder verantwoordelijk voor games als Doctor Who: The Eternity Clock, Start The Party en Tumble. Vrij onbekende games die over het algemeen redelijke tot matige scores kregen. Eerlijk gezegd verwacht ik dan ook niet zo veel van deze nogal onbekende ontwikkelaar, maar wie weet kunnen deze jongens ons straks wel verassen met een creepy horrorgame. Als het Supermassive Games lukt om de speler de stuipen op het lijf te jagen en de game een behoorlijke lengte mee te geven, dan zal dat alvast mooi meegenomen zijn. Het spelen met verschillende personages klinkt interessant, maar kan de game ook tegen werken. The Walking Dead-game van Telltale Games was een mooi voorbeeld van hoe dit goed kan werken. Hopelijk zullen wij met de acht personages uit Until Dawn ook een soort band krijgen op die manier. Verder bestaat er nog het gevaar dat de game te makkelijk wordt. Een shotgun met oneindige munitie klinkt nu niet bepaald als een uitdaging. Een simpele besturing hoeft geen afbreuk te doen aan de ervaring, zoals wederom The Walking Dead-game al bewees. Until Dawn ziet er in ieder geval zeer interessant uit en als horror-fan houd ik deze game zeker in de gaten.

Until Dawn zou nog dit jaar exclusief moeten verschijnen voor de PlayStation 3.