Review: BlazeRush PlayStation 3

Om middernacht in het versbegonnen weekend las ik een mailtje waarin mij gevraagd werd of ik vrij last-minute de game BlazeRush wilde reviewen. Nooit van gehoord, maar klonk wel leuk, dus waarom niet? Zou het een game zijn waarbij je binnen een bepaalde tijd genoeg wiet moet zien te verzamelen om de ultieme joint te kunnen bouwen en blazen? Is het een trippy puzzelspel waarbij je in een dikke diepe drugstrip zit? Of speel je een kat-en-muis-thrillergame waarbij je een brandweerman en pyromaan kunt spelen die elkaar dwarsbomen? Nee, zo origineel bleek het allemaal niet te zijn: BlazeRush is een racespelletje. En krijg nu maar een Lees Rush!

Blaze Away

Dit was in eerste instantie een beetje een tegenvaller, aangezien ik niet zoveel heb met racespellen (sinds WipeOut dood is al helemaal weinig) en we hebben er al wel heel wat, vind ik. Maar het bleek weer een tabletop-racegame te zijn, en nog eens eentje in de stijl waar ik naar aan het hunkeren was onlangs, zoals ik liet blijken in mijn recente review van Table Top Racing op de Vita. BlazeRush speelt meer zoals de oude kleine racespelletjes van weleer deden, zoals Micro Machines en Rock én Roll Racing. Dat de makers hebben gedacht aan deze oude titels bij het ontwikkelen van deze game, moet haast wel, want BlazeRush heeft heel erg dezelfde lijpe sfeer en stijl.

Oldskool en simpel

BlazeRush speelt van bovenaf gezien op een afstandje, waarbij je enkel met je linkerpook het voertuigje bedient. Je hebt een boostknop en een wapen knop, en daar moet je het dan mee doen. Je racet echter niet met minivoertuigjes, maar zogenaamd wel grote voertuigen met ieder zijn eigen excentrieke coureur achter het stuur. De characters en racemonsters lopen nogal uiteen in uiterlijk, van rare alien met een zwevende ufo tot een pin-upmodel met een dikke monstertruck. Hoe verder je komt, des te meer racevoertuigen inclusief rare bestuurde je vrijspeelt. De stats wisselen redelijk af, al draait het vooral om wat voor soort voertuig dat het is. Als je voertuig zweeft, speelt deze wel degelijk heel anders dan eentje met rupsbanden.

Chaos and Death!

Met BlazeRush ga je op verschillende planeten races rijden, om een beetje de achtergrond en omgeving te veranderen. Elke nieuwe planeet die je bezoekt komt met nieuwe challenges en wapens om het een beetje interessant te houden. Lang niet alle races gaan erom dat je als eerste over de streep gaat. Soms moet je de meeste kills zien te genereren, waarbij je gigantische shotguns, cirkelzagen, slijmkanonnen en raketten tijdens het racen kunt gebruiken om dit te bewerkstelligen. Je hebt ook deathraces, waarbij er een heel grote maaimachine langzaam iedereen én voor én doodrijdt. Kenners van dit soort games voelen hierbij al een beetje aan: is het niet erg chaotisch? Ehm yep, nogal! Dit heeft duidelijk zijn leuke en niet leuke kant. Het ene moment is het én groot feest en heb je dikke pret, het andere moment vlieg je er ineens helemaal uit en ben je laatste zonder dat je ook maar enig idee hebt wat er gebeurde.

Multiblazing

De circuits wisselen zoals ik al aangaf wel heel erg af in stijl, van scrapjard en jungle tot ijswereld en pikdonkere grimplaneet. Maar daar houdt de afwisseling wel op. Heel vaak rij je hetzelfde parcours. Verder rij je ook nooit echt ergens onderdoor of gebeurt er iets echt aparts bij een racecircuit, dus dit is vrij eentonig toch bij lange speelsessies. Maar het is al gelijk minder eentonig zodra je met meerdere mensen gaat BlazeRushen. Dan is het pas echt pesten ge-blaze-n. Alles blijft altijd op én scherm, wat het zeer geschikt maakt voor met zijn allen in én kamer in plaats van allemaal online samen te spelen vanuit ieders eigen game dungeon. Geen splitscreen dus, maar een heerlijke chaos allemaal op én scherm gepropt!