Review: Dragon Ball: Xenoverse PlayStation 4

Ik ben geboren in de early nineties. Het decennium van tekenfilms en - series toen het nog echt tekenfilms waren. Het decennium van onder andere Pokémon, SpongeBob, Rocket Power en natuurlijk ook een enorme storm aan tekenfilms van onder andere Disney. En ook - hoewel de eerste delen van de serie al eerder verschenen - het decennium van Dragon Ball. Of tenminste, zo staat dat me bij. Ik kan me genoeg momenten uit die tijd herinneren dat anderen een conversatie begonnen over de spannende gebeurtenissen uit de laatste aflevering van een Dragon Ball-serie (voornamelijk Dragon Ball Z, als ik het me goed herinner). Het sleutelwoord in die herinneringen is anderen, want ik kan me niet voor de geest halen dat ik ooit zelf de wondere wereld van Dragon Ball heb verkend. Het is blijkbaar compleet langs me heen gevlogen, en ik heb ook niet het gevoel dat ik daardoor tijdens mijn jeugd iets fundamenteels heb gemist. Maar ja, karma is a bitch, en daar lag opeens de game Dragon Ball: Xenoverse voor de PlayStation 4 op de deurmat .

De complete ervaring

Als je dan toch met én game uit de Dragon Ball-serie moet starten, dan is Xenoverse zo op het eerste gezicht misschien wel de beste optie die je kunt kiezen. De titel verklaart al een beetje wat je in deze game kunt verwachten: het hele xenoverse. Oftewel, het complete, totale imperium van Dragon Ball is in deze game gestopt. Dat betekent dus dat de kans bestaat dat je alle vechters en andere personages die de serie kent tegen het lijf loopt tijdens je avonturen, en dat je - zoals ik - toch nog in contact kunt komen met alles en iedereen dat Dragon Ball ademt. De toevoeging aan de wereld en de avonturen ben jij zelf. In Xenoverse heb je namelijk de mogelijkheid om je eigen karakter aan te maken (compleet met styling, uiterlijk, character type en andere (visuele) componenten), om vervolgens de grote problemen van het Dragon Ball-universum op te lossen.

Kamehameha

Want die problemen zijn er wel degelijk (zonder problemen die opgelost moeten worden heb je natuurlijk ook geen game, maar dat even terzijde). Door onbekende problemen is er iets misgegaan met de tijdscyclus, waardoor gebeurtenissen uit het verleden kunnen veranderen en opeens heel andere uitwerkingen op het heden kunnen hebben. Deze veranderingen van gebeurtenissen zorgen er op hun beurt voor dat je veel momenten die tijdens de verschillende tekenfilms van Dragon Ball zijn voorgevallen opnieuw kunt beleven en ook kunt beïnvloeden, zodat je uiteindelijk een andere afloop krijgt dan je zou denken. Een slimme marketingtruc van de ontwikkelaars, aangezien je op deze manier zowel nieuwe spelers aan kunt trekken als oude spelers iets origineels aanbieden. Alle ingesproken stemmen zijn overigens van de originele stemacteurs, wat het geheel allemaal nog wat herkenbaarder maakt voor de die-hard Dragon Ball-fans. En die nieuwe fans weten meteen wat ze gemist hebben en kunnen eindelijk ook eens meegillen met kamehameha!

Chaos

De kern van Dragon Ball bestaat natuurlijk uit het element dat in de serie altijd al naar voren is geschoven: epische gevechten tussen verschillende karakters. Battles waarbij je begint op de grond, na enkele klappen metershoog de lucht in springt om vanaf een verhoogd platform je vijand opnieuw aan te vallen, waarna je door de dreun die je veroorzaakt door de grond zakt en in het onderliggende water terecht komt, waar het gevecht natuurlijk gewoon door gaat en je na nog wat klappen, trappen en meppen weer terugkomt op de plek waar het gevecht begon. Chaos, maar wel chaos die je zelf creëert en zelf onder controle hebt. Combo's maken, daar gaat het allemaal om. Waar het vechten echter uiteindelijk op neer komt is 'knoppen rammen', waardoor elk gevoel van tactiek en uitgekiende strategieën eigenlijk meteen overboord kunnen. Natuurlijk, elke tegenstander heeft iets eigens en is net wat sterker of beweeglijker dan een andere tegenstander, maar uiteindelijk is er te weinig verschil en originaliteit in de gevechten te vinden om ze echt de moeite waard te houden. Wat dan weer wel meewerkt, zijn de omgevingen waarin je je gevechten afwerkt. Die zien er op de PlayStation 4 gewoon gelikt uit en zijn het bewonderen waard. Als je daar tenminste tijd voor hebt terwijl je vijanden in de pan probeert te hakken.

Toki Toki City

Alle gevechten begin je in de game vanuit een centrale (helaas wat rustig aandoende) hub, Toki Toki City, waar door het online-component van Xenoverse ook andere spelers rond kunnen lopen. Je kunt in de verschillende delen van de stad in contact komen met computergestuurde personages, die je kunnen voorzien van allerlei opdrachten en uitdagingen. Verder bevat Xenoverse een aantal RPG-elementen, waardoor het mogelijk is om je eigen gemaakte karakter gaandeweg te voorzien van nieuwe, betere eigenschappen en kleding. Je wordt dus steeds sterker, kan het daardoor opnemen tegen steeds sterkere tegenstanders, waardoor je zelf weer sterker wordt, enzovoorts. Het doorsnee RPG-principe, je kent het wel. Een leuke toevoeging - het ontwikkelen van je eigen personage is altijd een mooi proces - maar niet meer dan dat.