Review: Grand Theft Auto V PlayStation 4

De zon gaat onder in de stad. Wat zorgt dat toch altijd weer voor prachtige kleuren. Geel, rood, oranje een mooier moment van de dag bestaat er eigenlijk niet. Een geweldig moment om na een lange werkdag een wandeling te maken door een stad waarin de mensen én voor én in slaap vallen, maar de stad zelf altijd wakker blijft. Daar zorgt alle kleurige neonverlichting wel voor. Nog én laatste verkeerslicht voordat je het kruispunt over kunt steken en binnen in je huis de avond rustig kunt afsluiten. Maar niet voordat je nog eenmaal een blik hebt geworpen in het decollet' van de wonderschone dame die naast je voor het rode licht staat te wachten. Man, wat een jetsers. I'm sure you want to feel them, hoor je de diva opeens spreken. You can, if you want. Dit kan maar én ding betekenen. Welkom terug in Los Santos. Welkom terug in Grand Theft Auto V voor de nieuwe generatie consoles!

De nieuwe generatie

Dat Grand Theft Auto V (GTA V) een dijk van een game is, hoef ik je uiteraard niet meer te vertellen. Dat weet je immers zelf al, nadat je het spel vorig jaar al urenlang hebt gespeeld op de PlayStation 3 en de Xbox 360. Dat de game echt tot én van de best gemaakte spellen ooit behoord kregen we ook van jullie te horen, aangezien GTA V tijdens de Gameliner Awards werd bekroond met de prijs voor de Beste game van 2013 (de award staat sindsdien te glimmen in de prijzenkast van Rockstar). Ruim een jaar na de eerste kennismaking met GTA V kunnen we nu dus opnieuw aan de slag met Franklin, Michael en Trevor. Opnieuw kunnen we Los Santos onveilig maken gedurende de vele missies van het singleplayerverhaal of de multiplayermodi. Redenen en een opsomming van de vele vernieuwingen die in deze next-genversie van GTA V zijn geïntroduceerd heb je ongetwijfeld al vele malen voorbij zien en horen komen, en anders kun je daarvoor altijd nog terecht bij onze achtergrond over de next-gen GTA of bij deze drie redenen die je zouden kunnen overtuigen om GTA V opnieuw te kopen voor én van je nieuwe consolepareltjes. Of ben jij er zo eentje die de eerste release van Rockstars meesterwerk naast zich heeft laten liggen? In dat geval doe je er goed aan om direct te stoppen met het lezen van deze review, jezelf naar het dichtstbijzijnde winkelcentrum te verplaatsen om daar GTA V voor de PlayStation 4 of de Xbox One op de kop te tikken (eventueel samen met én van deze consoles, mocht je die nog niet aan je verzameling hebben toegevoegd). Voor alle anderen: jullie zitten waarschijnlijk niet te wachten op een lezing over het verhaal van GTA V en wat er voor de rest allemaal in Los Santos te doen is. Nee, als je de game vorig jaar al eens hebt gekocht, ben je waarschijnlijk vooral benieuwd naar hoe het voelt om GTA V nogmaals te spelen, maar nu op een console die in staat is om veel mooiere plaatjes op je scherm te toveren. Want daar gaat het uiteindelijk allemaal om. Die ervaringen wil ik in de rest van dit stuk tekst graag met jullie delen.

Native first-person

Eén van de grootste toevoegingen aan de next-gen GTA V - en misschien is het zelfs wel de allergrootste - is de first-personmodus. Een paar weken voor de release kondigde Rockstar deze grote verandering opeens aan, waarna de gehele gamewereld natuurlijk in rep en roer was. Want zomaar even een first-personmodus aan een game toevoegen die al sinds jaar en dag in third-person wordt gespeeld, dat is nogal wat. Zou het Rockstar wel lukken om die modus op een goede manier in de game te stoppen? Want voor je het weet kun je wel in first-person spelen, maar werkt het gewoon niet zo lekker als je zou verwachten. We zijn immers een bepaalde standaard gewend na het spelen van al die first-person shooters, waarbij in de ontwikkeling vanaf het begin rekening is gehouden met dit perspectief. De enige manier om erachter te komen of Rockstar in zijn opzet is geslaagd, is door GTA V zelf in die nieuwe first-personmodus te spelen. En man, wat hebben ze het goed voor elkaar. Al vanaf de eerste missie van de game, waarin je zowel achter het stuur van een voertuig kruipt als in een schietgevecht terecht komt, voelt de gameplay aan alsof je een énative' first-person game speelt. Het rijden in voertuigen doet niet onder voor racegames waarbij je ook achter het stuur kunt kruipen, en de momenten waarop je én van de vele wapens ter hand neemt om vijanden neer te maaien zouden zomaar uit een first-person shooter kunnen komen. Misschien wel het grootste compliment dat je aan Rockstars first-personmodus kunt geven, is dat je tijdens het free-roamen - als je gewoon door de stad rent en springt - het gevoel hebt Mirror's Edge te spelen. Je weet wel, die parkour-game waarin je als een echte free-runner over daken sjeest en sprint alsof je leven er vanaf hangt. Zo uitgebreid als Mirror's Edge wordt het allemaal niet, maar dat GTA V dat gevoel ook maar weet op te roepen, zegt genoeg over de kwaliteit van dit nieuwe perspectief. Een vervelend puntje voor Rockstar is dat gamers vanaf nu bij iedere nieuwe GTA natuurlijk wederom een first-personmodus verwachten, maar Rockstar kennende zullen ze dat (en waarschijnlijk ook nog wel meer) wel gaan leveren.

Adembenemend je vingers aflikken

In ons Drie van die-artikel over GTA V heb je al gezien dat GTA V voor de rest vooral meer van alles biedt. Meer auto's, meer dieren in de natuur, meer mensen op straat, en vooral ook betere graphics. En die betere graphics zijn het volgende positieve zetje naar een completere ervaring. Want man. Man oh man, wat ziet GTA V eruit om je handen bij af te likken. Dit is de GTA die Rockstar voor ogen had toen ze de game vorig jaar uitbrachten op de PlayStation 3 en de Xbox 360, maar toen niet beschikten over machines die de plaatjes konden tonen op de manier waarop ze nu van het scherm spatten. Moet je nagaan wat we begin volgend jaar allemaal nog mogen verwachten, als GTA V eindelijk ook op de pc zal gaan verschijnen. De eerste keer dat je op je next-gen console opnieuw door Los Santos loopt is adembenemend. Vooral als de avond valt en de stad als een grote kerstboom verlicht wordt, weet je niet waar je moet kijken. Alleen een game als GTA - een game met dit soort graphics - kan ervoor zorgen dat je even geen missies wilt spelen, maar gewoonweg rond wilt lopen in een stad die leeft als nooit tevoren. Even geen opdrachten, maar genieten van de mensen die hun ding doen, de én overigens nog gekker dan de ander (met figuren zoals de al eerder genoemde dame). Even genieten van je rondrit door een bruisende stad, of van een rustige toer langs de vele boerderijtjes en lieflijk ogende dorpjes in de ruige gebieden ten noorden van de drukke beschaving. Veel meer kun je jezelf als gamer toch niet wensen.

Ultieme gebreken

Is GTA V dan de ultieme game? Is er dan helemaal niets mis met dit meesterwerk van Rockstar? Natuurlijk wel. Een game waarmee helemaal niets aan de hand is, een game die perfect is en geen enkel foutje of slordigheid bevat, bestaat niet en zal ook nooit bestaan. Ook GTA V kent zijn gebreken, bijvoorbeeld in de vorm van pop-up (details van gebouwen die opeens verschijnen als je dichtbij komt) en pop-out (voetgangers die er eerst zijn, maar opeens weg zijn geplopt op het moment dat je even bent omgedraaid). Zulke kleine dingetjes kunnen uitgroeien tot vervelende, hinderlijke elementen, maar dat gebeurt alleen als je jezelf er tijdens het spelen steeds aan stoort. In GTA V is dat zeker niet het geval; je zult er echt op moeten gaan letten om er last van te krijgen. Naast de pop-up en pop-out zijn er vast nog een handvol andere bugjes en onvolkomenheden die je tegen gaat komen tijdens het spelen,maar zoals gezegd is dat niet anders bij elk ander spel dat je hebt gespeeld of in de toekomst nog zult gaan spelen. Zolang je er geen last van hebt, dan geeft het niet. Schaadt het niet, dan baat 't niet (of zoiets). Rockstar heeft het met GTA V voor elkaar, en legt de lat voor de competitie op een nog nooit geziene hoogte, die ze wellicht alleen zelf nog kunnen overtreffen.