Review: Job Simulator PlayStation 4

Het is het jaar 2050 en aan arbeid wordt niet meer gedaan. Al de banen zijn overgenomen door computers en om mensen nog een beeld te geven van wat werken ooit was, bestaat er een werkmuseum. Dit museum heeft een 'Job Simulator' waarmee mensen, dankzij een simulatie, een kijkje kunnen nemen in het leven van een ouderwetse werknemer. Ikzelf ben ook altijd erg benieuwd geweest naar hoe het is om een werknemer te zijn. Een bezoekje aan dit museum was dan ook een no-brainer en voordat ik het wist keek ik door de ogen van een werknemer.

Werken was nog nooit zo leuk

Job Simulators hoofdmenu staat midden in het museum. Er staat een grote automaat en naast je liggen welgeteld vier cartridges. Iedere cartridge bevat een simulatie voor een bepaalde baan, je kunt kiezen uit kantoormedewerker, chef-kok, winkelmedewerker en automonteur. Wanneer je jouw keuze hebt gemaakt, pak je de cartridge en schuif je deze in de automaat. Met een ruk aan de grote hendel start de simulatie en kom je in de door jouw gekozen werkomgeving terecht.

De computers die de simulaties hebben gemaakt, zijn duidelijk niet op de hoogte van hoe het echt is om medewerker te zijn. De banen zijn wel zoals ze waren, maar doordat veel informatie uit het museum niet klopt en robots mensen niet begrijpen, zit de game vol met achterlijke dingen die continu zorgen voor hilarische momenten. Zo gaf ik mijn klanten een smoothie vol glasscherven en irriteerde ik mijn kantoorcollega's met papieren vliegtuigjes.

Je wordt door elke baan heen geloodst middels een groot scherm dat je van instructies voorziet. Elke baan heeft een reeks opdrachten die je moet voltooien, als kantoormedewerker faxt je baas telkens de opdracht en als winkelmedewerker trek je simpelweg een nummertje voor de volgende klant. Iedere opdracht heeft grove verplichtingen, maar deze kan je combineren met je eigen creativiteit. De banen bieden gemiddeld tussen de dertig à¡ veertig minuten aan arbeid per stuk. Het is echter wel zo dat elke speelsessie dezelfde opdrachten bevat en dat zorgt uiteindelijk voor minder herspeelwaarde. De game geeft je in ieder geval wel een kleine ruimte met tal van opties. In de keuken heb je bijvoorbeeld een fornuis, maar door middel van een grote draaiknop verander je dit naar een ander keukenhulpmiddel, zoals een blender of een magnetron. Dit principe vind je in bijna al de banen terug en het geeft je meer apparatuur en materiaal om mee te knutselen.

Help, ik kan er niet bij

Omdat het trackingsgebied van de PlayStation VR niet heel erg groot is, moet je even de tijd nemen om alles goed in te stellen. Je moet bij het starten van de game een kalibratie doorlopen waarmee er wordt gezorgd dat de camera jou en de move controllers, waar je de game verplicht mee moet spelen, continu goed in beeld kan houden. Vervolgens moet je de vloer van hoogte veranderen, dit is erg belangrijk, want als je te laag staat in het level kan je door het gelimiteerde trackingsgebied nergens meer bij. Wanneer alles eenmaal goed is ingesteld, biedt de game een geweldige roomscale-ervaring waarin je de echte wereld totaal vergeet. Dit effect, wat de kracht van virtual reality laat zien, zorgde bij mijn vrienden nog wel eens voor een pijnlijke aanvaring met de muur.