Review: Killzone: Shadow Fall PlayStation 4

De eerste echte PlayStation 4-game, Killzone: Shadow Fall, heb ik gelukkig mogen reviewen. Kan deze shooter van Nederlandse bodem voldoen aan alle verwachtingen? Lees gerust verder om achter het antwoord te komen.

Killzone, maar dan anders

De eerste echte volwaardige PlayStation 4-game is er 'n die er mag zijn. Killzone: Shadow Fall gaat verder waar de vorige games waren gebleven, maar springt wel meteen stuk vooruit in de tijd. De Vektan en Helghast zijn nu letterlijk buren van elkaar. Hierdoor komt de nadruk nog meer te liggen op de politieke aspecten, oorlog en menselijke aard. Of dat zou tenminste zo moeten zijn.

Ook ga je al spoedig in de game als Vektan Shadow Marshal 'Lucas Kellan' de strijd aan tegen de Helghast. Het strijdtoneel is totaal anders dan in de vorige games. Deze game speelt zich af op de planeet Vektan. De Vektans hebben na de vernietiging van Helghast een dusdanig schuldgevoel gekregen dat ze de overlevenden van het Helghast-ras toe hebben gelaten op hun planeet.

Door deze insteek komt de nadruk wederom op vele politieke en racistische aspecten te liggen, iets wat je misschien al kent uit de voorgaande Killzone-games. Maar persoonlijk komen juist deze aspecten iets minder goed uit de verf in deze game. Er wordt te snel over bepaalde dingen heen gestapt, daardoor mis ikzelf soms het gevoel hoe al deze gebeurtenissen Lucas Kellan beïnvloeden. Waar ikzelf dus meer het politieke en racistische aspect belicht had willen zien, richt deze game zich op The Black Hand: een groep Helghan-terroristen die zowel bekende als nieuwe gezichten heeft.

Ups and downs

Ja, het spel heeft misschien last van sommige plot holes en een vijand die niet helemaal aan de verwachting kan voldoen. Killzone: Shadow Fall is daardoor geen slechte game. Na de eerste levels begint het spel pas echt op gang te komen. In de latere levels wisselen de lineaire en vrije momenten elkaar op een grandioze manier af. En met in het achterhoofd hebbende dat dit een launchtitel is, is het indrukwekkend te noemen wat Guerrilla Games al uit de PlayStation 4 kan persen.

De open levels zijn leuk, maar niet geweldig, maar door de grafische pracht en praal van deze game neem je dat wel voor lief. Ik durf zelfs te zeggen dat het op bepaalde momenten gewoon fotorealistisch is. En hiermee weet Killzone: Shadow Fall zich dus meteen te onderscheiden. Het maakt mij als Nederlander trots dat deze gamestudio zoveel uit de console van Sony weet te toveren. Meerdere keren heb ik gewoon met pure verbazing naar mijn tv zitten te kijken, zo mooi waren de beelden die ik kreeg voorgeschoteld.

Vernieuwingen

Grafisch gezien is de game er dus enorm op vooruitgegaan. Maar een andere grote vernieuwing is de OWL. Deze drone kan je commando's geven met het touchpad van je DualShock 4. De OWL kan verkennen en vijanden aanvallen, vijanden verdoven, een nanoschild creëren of een zip line tevoorschijn roepen. Ook kan de OWL je een adrenaline-pack toedienen als je deze hebt. Deze drone moet je dus echt tactisch gaan gebruiken in deze game.

Ook vind ik het geluid werkelijk fenomenaal. Zelden heb ik een wapen zo horen brullen als in Killzone: Shadow Fall. Combineer dat met alle andere geluiden en je hebt een waar festijn voor een audiofiel.

Je healthbar-status wordt getoond door de lightbar op je DualShock 4. Groen betekent dat alles in orde is, oranje dat je in gevaar bent en rood spreekt voor zich.

Single- vs. multiplayer

De singleplayer van Killzone: Shadow Fall is een sterke, maar misschien iets te kort. Het spelt neemt je mee op een visuele reis die je meer dan eens versteld zal doen staan. Ja, de AI laat soms steken vallen, maar dat was voor mij geen groot probleem.

Maar waar het spel pas echt gas begint te geven is in de multiplayer. De multiplayer heeft een ander rankingsysteem dan in de voorgaande games, meer aanpassingsmogelijkheden en legio nieuwe modi. Je kan een onlinegame volledig aanpassen naar je eigen smaken en wensen. Als je het wilt, kan je zelfs een knife only-sessie hosten.

Als je al kennis hebt mogen maken met de multiplayer van een Killzone-game, dan zal je blij zijn om te weten dat de populaire modus Classic Warzone er ook weer bij is. Deze modus bevat capture the flag-, search and destroy-, team deathmatch-doelen en nog veel meer in 'n potje. De verschillende modi hebben momenteel wel wat hinder van verbindingsproblemen, maar ik wil graag geloven dat dit enkel en alleen komt door de vele problemen rond PSN en eventuele kinderziektes. De multiplayermappen zien er trouwens geweldig uit en staan maximaal 24 spelers toe.

En stel: je hebt even geen zin om tegen menselijke spelers te gamen. Geen nood, Botzone is weer terug. Je hebt dan wel de multiplayer-ervaring, maar zonder de menselijke tegenstanders. In deze modus worden je challenges en statistieken niet opgeslagen. Natuurlijk blijft een menselijke tegenstander anders en dat merk je soms aan de AI.

Classes!

De verschillende classes zijn ook weer terug, alleen nu in de vorm van Scout, Assault en Support. Scouts maken gebruik van ranged weapons, cloakingmogelijkheden en zelfs teleportatie. Assaults maken gebruik van het zwaardere werk door middel van automatische wapens, nano shields en attack drones. Support is het echt zware geschut met spawn beacons en lucht- en turret-ondersteuning. Daarnaast kan je vele opties vrijspelen. Denk hierbij aan perks, wapens etc.

De grootste verandering zit hem eigenlijk in het rankingsysteem, of beter gezegd het ontbreken er van. Er zijn namelijk geen echte XP-gebaseerde ranks. Je moet challenges behalen om te stijgen in rang en zo dingen te behalen. Het enige nadeel is dat je niet tijdens een spel kan kijken welke challenges je al hebt behaald, je moet hiervoor terug naar het hoofdmenu. Deze challenges kunnen van alles zijn: de hoeveelheid tijd die je in het spel hebt gestoken, hoe vaak je een bepaalde kracht hebt gebruikt en wapenspecifieke doelen.