Review: MAG PlayStation 3

Ruim twee maanden geleden had Bernd de eer om een bètaversie van MAG te spelen. Hij was destijds gematigd positief en voerde vooral de onbedoelde chaos als groot punt van kritiek aan. Afgelopen weekend was het mijn buurt om de kisten aan te trekken en de uiteindelijke versie van MAG onder de loep te nemen. Eens kijken of er inmiddels al wat veranderd is op het strijdtoneel.

Ambitieus

Je kunt de mannen van Zipper Interactive absoluut niet verwijten op save te spelen. Hoewel de laatste SOCOM games met gemengde kritieken werden ontvangen, besloot het team dat het weleens tijd werd om gamers een echte oorlog te laten ervaren. Dat doe je niet met 8 tegen 8 of zelfs niet met 16 tegen 16 spelers. Dat doe je volgens Zipper Interactive met 256 spelers tegen elkaar. Tweehonderdzesenvijftig! Een ongekend aantal voor een shooter. En hoewel enkele games op de pc ook al grote aantallen spelers toelaten, is een dergelijk aantal spelers in 'n game absoluut ongekend voor een console. De eerlijkheid gebiedt mij bovendien te zeggen dat ik over het algemeen wat beter te spreken ben over Xbox Live dan online gamen op de PlayStation 3. Je zult daarom begrijpen dat ik aanvankelijk wat sceptisch het schijfje van MAG in mijn console liet glijden.

Valor

Voordat je het virtuele strijdtoneel kunt betreden zul je eerst moeten kiezen voor welke organisatie je vecht. Omdat ik niets met dubieuze Oost-Europese organisaties als de SVER te maken wil hebben en ik de Europese manschappen van RAVEN te weinig slagkracht toebedeel, koos ik voor de VALOR, een Amerikaanse organisatie met uitgekiende commando's. Omdat ik enkel onder de vlag van de VALOR heb gevochten, kan ik helaas niet zeggen of er een groot verschil is tussen de verschillende strijdkrachten. Wel kan ik zeggen dat de game redelijk goed verzorgd oogt. Grafisch kan het in de verste verte niet tippen aan een oorlogsgame als Modern Warfare 2, maar ik kwam korte laadtijden en weinig glitches tegen. Het viel me allemaal niets tegen.

Onbedoelde chaos

Wat mij wel tegenviel was de chaos op het slagveld. Bernd haalde in zijn Gespeeld artikel al aan dat iedereen zijn eigen ding doet, in plaats van samen te werken. Nou trek je in een dergelijke game automatisch al wat naar elkaar toe, maar een duidelijk strijdplan ben ik in geen van de potjes die ik speelde tegengekomen. Daar komt bij dat gamers met een hoger rang orders kunnen uitdelen. Het idee is sterk, maar waar haal je 256 gamers vandaan die alle orders ook netjes opvolgen? Wellicht dat de community die de game speelt in de toekomst wat serieuzer wordt, zodra minder serieuze gamers weer naar een andere shooter overstappen. Nu hoorde je officieren roepen dat bepaalde gamers van links moesten 'flanken', waarna dezelfde gamers doodleuk recht op de actie afrenden.

Toch wel dikke fun

Desondanks is het allemaal wel vermakelijk. Hoewel de opzet van Zipper Interactive nog niet helemaal werkt in praktijk, neem je wel deel aan een virtuele oorlog waar altijd wat gebeurt. Om je heen en in de verte hoor je het geratel van machinegewezen en ontploffingen van bazooka's en granaten, om nog maar te zwijgen van luchtbombardementen die van tijd tot tijd worden uitgevoerd. Daar komt bij dat de game behoorlijk soepel speelt. De besturing is zoals je die van een dergelijke game mag verwachten en werkt gewoon goed. Het was vooral de manier waarop de game 256 spelers tegelijk in een oorlog samenbrengt, zonder al te veel verbindingsproblemen. In al mijn speelsessies viel de verbinding niet 'n keer weg en zo goed als ieder potje verliep volledig lag-vrij. En dat komt je, zeker in games met zoveel spelers, maar weinig tegen.