Review: Mario & Sonic op de Olympische Winterspelen: Sotsji 2014 Nintendo Wii U

In 2007 gebeurde er iets heel bijzonders: Mario en Sonic verschenen voor het eerst samen in 'n game, genaamd Mario & Sonic op de Olympische Spelen. Hierna konden we elke twee jaar met een nieuwe Olympische game van deze gamehelden aan de slag. Zo ook dit jaar, met Mario & Sonic op de Olympische Winterspelen: Sotsji 2014 voor de Nintendo Wii U.

Confrontatie met paarse mannetjes

De game bevat een soort verhaalmodus, genaamd Confrontatie der legendes. In deze modus ga je met twintig verschillenden Mario- en Sonic-legendes proberen de felbegeerde beker aan de top van een kasteel te bemachtigen. Hiervoor wordt je in vijf groepjes van vier gesplitst. Elke groep moet het kasteel bereiken om een sleutel te bemachtigen. Onderweg zal je echter worden tegengehouden door paarse ghostversies van jezelf, die het tegen je op nemen in een sportevenement.

Evenementen om snel te vergeten

Uiteraard draait deze hele game om die sportevenementen. Er zijn 25 verschillende evenementen, die verdeeld zijn in Olympische evenementen en Droomevenementen. De Olympische evenementen zijn de serieuze evenementen, zoals skispringen en curling. Droomevenementen zijn wat over de top, zoals achtbaanbobsleeën en Bullet Bill-sleerace. Echter lijken veel van deze evenementen op elkaar. Zo heb je al zes skigerelateerde evenementen en vier kunstschaatsgerelateerde evenementen. Hierdoor is de game niet heel erg gevarieerd. Daarnaast zijn de meeste evenementen niet zo heel leuk om te spelen. Alpineskiën heb ik na 'n keer bijvoorbeeld wel weer gezien, aangezien er maar 'n parkoers is.

Ingewikkeld feestje

De evenementen in deze game zijn ook nog eens veel te ingewikkeld. Bij partygames wil je dat iedereen gelijk de controller kan oppakken en beginnen met spelen. Hier moet je eerst een enorm lange tutorial doorlopen, die vreemd genoeg niet eens aanwezig is in de Confrontatie der legendes-modus. Vooral curling is erg ingewikkeld dankzij de zogeheten strategietijd. Hierin kun je op het touchscreen van de GamePad allerlei lijntjes tekenen en markeringen plaatsen. Ik weet niet eens wat het precies doet, want dat wordt niet uitgelegd. Zelfs een simpel iets als snowboarden wordt nog ingewikkeld gemaakt met driften en het raken van vlaggetjes voor turbo. Geen enkel evenement is in 'n zin aan een leek uit te leggen.

Zwaaien en kantelen

Maar mijn grootste probleem met deze game is nog wel de besturing. Bijna elke game moet verplicht gebruikmaken van de motionbesturing, wat ik persoonlijk niet fijn vind. Skiën doe ik veel liever met een analoge stick dan het kantelen van een Wiimote.

Ook wordt de GamePad bijna voor niks gebruikt. En als die wordt gebruikt, dan had het ook met de Wiimote gekund. Bobsleeën en snowboarden zijn bijvoorbeeld alleen mogelijk met de GamePad door deze te kantelen, maar dat had net zo goed met de Wiimote gekund. Sterker nog, in de multiplayer kan dat ook, maar de eerste speler moet alsnog met de GamePad spelen. Toch vreemd dat je niet zelf mag bepalen of je met de Wiimote of de GamePad speelt.