Review: Minecraft: Story Mode - Episode 3: The Last Place You Look PlayStation 4

Tot dusver behoort Telltale's Minecraft: Story Mode niet tot mijn favorieten. Sterker nog, de game bungelt ergens onderaan de lijst. Ik was erg teleurgesteld in Episode 1 - The Order of the Stone en Episode 2 - Assembly Required. Het afgeraffelde verhaal, gebrek aan puzzels en restrictie in vrijheid stuitten mij flink tegen de borst. Terwijl Minecraft: Story Mode Episode 3 - The Last Place You Look geïnstalleerd werd, bereidde ik mij al mentaal voor. Maar, om alvast een tipje van de sluier op te lichten, eindigde ik na het uitspelen van de derde episode met een voldaan gevoel. Dà­t is wat ik al die tijd had verwacht!

There is no I in teamwork!

De derde episode start in de tempel van Soren. Ivor sluit Jessie en haar/ zijn vrienden op in 'n kamer. Het is aan Jessie de schone taak om een uitgang te vinden. Dit gaat verrassend snel en makkelijk. Binnen vijf minuten rolde ik al met mijn ogen. Dan komt er opeens vaart in het verhaal. Monsters krioelen aan alle kanten en al vechtend baan je je een weg naar veiligheid. Axel, Olivia en Lukas komen tot leven. Met pit vechten de drie dapper mee. Het voelt als echt teamwerk.

Vervolgens zet Jessie haar zoektocht naar Soren voort. De verschillende karakters ontwikkelen zich en krijgen diepgang. Er zijn voldoende dramatische momenten, welke uiteraard gepaard gaan met een flinke dosis flauwe grappen. Ook de verschillende locaties zetten de juiste sfeer neer. De constructies van Soren en de momenten met de Enderman doen goed hun werk. Ik kreeg er bijna de kriebels van. Vooral van de Enderman, die wil ik niet in het donker tegenkomen.

Sterke afsluiter smaakt naar meer

Het verhaal leidt je naar Soren, die op den duur het strijdtoneel betreedt. De Formidi-bom, oftewel F-bomb, is binnen handbereik waarmee je ten strijde trekt tegen de Wither Storm. Het woord 'episch' blijft in gedachten ronddwarrelen. Tot slot is het einde van de derde episode verrassend. Ik riep zelfs hardop "PLOT TWIST", een eigenschap die ik in de loop der jaren heb ontwikkeld. Ik was in mijn nopjes, eindelijk een einde om warm van te worden!

Het verhaal toont echter ook zwakke momenten. Er bevinden zich nog tal van gaten waar ik jeuk van krijg. Op magische wijze en zonder fatsoenlijke uitleg lossen mysteries zich op. Zelfs Lukas zegt op den duur verbaasd "Did that just happen? Is nobody suprised that just happened?" Ook wordt het 'n en ander flink uit- en voorgekauwd. Wellicht moet ik hierbij de beoogde leeftijdsgroep in gedachten houden, maar ik voelde mij soms als speler gekleineerd.

Eindelijk tijd om de omgeving te verkennen

De besturing is als vanouds. De scenes leunen zwaar op quick time events, zonder een duidelijk patroon. De knoppen en bijbehorende acties lijken willekeurig te worden gecombineerd. Daar staat tegenover dat je als speler eindelijk fatsoenlijk deel uitmaakt van het verhaal. Ik kon de controller niet loslaten, wat ik in de voorgaande episodes prima kon doen. Een goede ontwikkeling dus!

Daarnaast krijg je als Jessie meer vrijheid. Je krijgt de tijd om omgevingen te verkennen, terwijl je op zoek gaat naar aanwijzingen. Ook is er de mogelijkheid om te investeren in relaties met de andere karakters. Het biedt de nodige diepgang, waar ik gretig gebruik van heb gemaakt. In mijn ogen geeft de derde episode de controle terug aan de speler, in plaats van je mee te nemen als passieve toeschouwer.

In de vorige reviews heb ik flink gezeurd over het gebrek aan puzzels. De derde episode biedt deze puzzels, maar toch komen deze niet lekker uit de verf. De puzzels zijn erg makkelijk. Te makkelijk. De benodigde knoppen en hendels bevinden zich volop in beeld. Je hoeft er dus niet hard voor te werken. Erg jammer, zeker met de andere positieve ontwikkelingen in gedachten.