Review: Nintendogs: Dalmatiër en Vrienden Nintendo DS

Soms zou ik een hond willen hebben. Helaas ben ik lichtelijk allergisch voor die beesten, waardoor ik alleen maar jaloers uit mijn raam mag kijken naar de baasjes die vrolijk door het gras huppelen met een hond aan de riem. Ik was daarom ook zeer verguld met Nintendogs voor de DS. Nu is er de nieuwste versie met een 'nieuwe' hond, de Dalmatiër.

Gezellig

In de vorige versie was het 'n van de ultieme doelen, ten minste, als je die jezelf stelde. Je kon de Dalmatiër alleen vrijspelen als je de brandweerhoed vond, en dit was een bijna onmogelijke opgave. Nu is er dus een nieuwe versie waarin je je gevlekte vriend en vijf andere vriendjes, namelijk de Boxer, de Duitse Herder, de Golden Retriever, de Yorkshire Terriër en de Beagle, al meteen uit de kennel kunt plukken om gezellig te beginnen met de training. Tot mijn grote spijt zit hier de Huskey of de Shih Tzu niet bij.

Blaffende honden bijten niet

Nintendogs is in hoofdzaak een soort Tamagotchi. Dat is zo'n apparaat dat in de jaren 90 erg populair was bij de dames en ook veel damesharten sneller deed kloppen. Je koopt je hond eerst bij een kennel, waarbij je goed moet opletten, want elke hond is verschilt in geslacht en karakter. Het karakter bepaalt of het bijvoorbeeld makkelijk is om hem dingen te leren of niet. Na je keuze neem je jouw nieuwe aanwinst mee naar je huis. Hij moet eerst eventjes wennen aan zijn omgeving en dan is het de tijd voor een naam. Die naam moet je zeggen. Ik noemde mijn hond Ivanov, maar dit bleek te veel lettergrepen te bevatten. Om je hond te luisteren naar zijn naam, moet je een makkelijke naam kiezen, zoals Sam. Sam leerde zijn naam verrassend snel en daarom wilde ik beginnen met het trainen van het beestje. Ik riep Sam en hij kwam naar me toe. Door met de stylus over het touchscreen te bewegen, van zijn hoofd naar beneden, ging Sam zitten. Er verscheen een lampje in beeld Nadat ik hierop drukte, riep ik: 'Zit!' Nadat ik dit een paar keer herhaald had, kende Sam het bevel om te gaan zitten. Je kunt je hond in Nintendogs op een dergelijke manier vele bevelen leren. Ook moet je deze bevelen stimuleren, zodat de hond ze blijft onthouden en dus blijft luisteren. Omdat bevelen leren erg vermoeiend is voor een hond ging ik even wat met hem spelen. Ik gooide een balletje, maar hij was hier bang voor en bleef er een beetje naar staan grommen en blaffen. Hierdoor bevestigde hij wel, dat blaffende honden niet bijten.

Op naar het park

Toen ik genoeg had van het spelen ging ik met Sam een stukje wandelen. Ik nam hem mee en stippelde een route uit. Op die route zie je vraagtekens verschijnen. Als je hier aankomt vind je of een andere 'speler' met een hond waarmee je dan vriendjes of vijanden kunt worden, of je hond vindt een pakketje met iets erin, variërend van petten en brillen die je je hond op kunt zetten tot speeltjes waarmee je de band met je hondje nog sterker kunt maken.

In het begin durft je hond nog niet ver van huis te gaan, maar naarmate je zijn vertrouwen wint kun je verder weg. En hier komen dan nog enkele leuke dingen van Nintendogs naar voren. Zo kun je naar de winkel om nieuwe speeltjes te halen of voedsel en drinken te kopen. Of je gaat naar het park waar je hond lekker kan ravotten met andere honden of kan oefenen voor de frisbeewedstrijden. Als laatste kun je nog oefenen in de sportschool voor het hindernissenparcours. De laatste is mijn favoriet, omdat je hond soms erg bang is en er te lief uitziet als hij wegrent voor die wip waarover hij moet lopen.

Natuurlijk is Sam na die lange wandeling moe, dorstig, hongerig en smerig. Daarom geef je geef hem wat brokken, water en zet je hem onder de douche. Eenmaal ingezeept en weer afgespoeld straalt dat gestipte vachtje weer prachtig.

Wedstrijden

Sam heeft inmiddels hard getraind voor de hindernisbaan en ik heb besloten om mee te doen aan een wedstrijd. Er zijn drie verschillende wedstrijden in Nintendogs. Een gehoorzaamheidswedstrijd, een frisbeewedstrijd en een hindernisbaan. De gehoorzaamheidswedstrijd spreekt voor zich: je hond moet daar in een bepaalde tijd de bevelen uitvoeren die jij hem hebt geleerd. Bij de frisbeewedstrijd is het de bedoeling dat je hond een frisbee vangt die jij weggooit. Hoe verder je gooit hoe meer punten je krijgt, maar hoe moeilijker het voor je hond is om hem te vangen. De hinderniswedstrijd vind ik de leukste, omdat die me doet denken aan het programma met Martin Gaus van vele jaren geleden.

Elk wedstrijd heeft een aantal rondes, waarbij je elke keer bij de drie beste moet zitten, alvorens je uit mag komen in de finale. Elke ronde win je meer geld. Van dit geld kun je verschillende zaken kopen. Zo zul je er shampoo en voedsel voor moeten kopen om je hond gelukkig te houden. Ook kun je nieuwe honden kopen om de training opnieuw te beginnen. Als laatste is het mogelijk om je huis te verbouwen. Waardoor je met andere achtergronden kunt spelen. Het is trouwens ook mogelijk om je gevonden spullen te verkopen om geld te verdienen.

Gezellig met elkaars honden spelen

Nintendogs kent ook de zogenaamde Bark Mode. Hiermee speurt je DS de omgeving af naar andere eigenaren met een DS en een Nintendogs-versie in Bark Mode. Dit stelt echter weinig voor. Als je iemand ontmoet die het spel heeft en je doet dit, dan kun je een beetje met allebei de honden spelen. Een voordeel is echter wel dat je de hond die je dan ontmoet meteen in je kennel krijgt en dus kunt kopen. Ook kun je elkaar cadeautjes geven, waardoor jij je verzameling spulletjes kunt uitbreiden met dat ene item wat je niet hebt gevonden.