Review: South Park: The Stick of Truth Xbox 360

South Park is al ruim vijftien jaar op de beeldbuis te bewonderen, en ik ben een groot fan van de serie. In die tijd zijn er ook een aantal games van de serie verschenen, elk met een ander gamegenre. Zo is er bijvoorbeeld een first-person shooter, een racegame en een tower defense-game verschenen. Deze week kan ook turn-based RPG aan dat rijtje worden toegevoegd dankzij de komst van South Park: The Stick of Truth. Nu ben ik niet echt een liefhebber van RPG's en al helemaal niet van turn-based RPG's, maar voor deze game wilde ik best een uitzondering maken. Of het me desondanks toch nog gelukt is om me met deze game te vermaken, lees je in deze review.

Douchebag in town

Je speelt in de game als The New Kid. Je bent net met je ouders verhuisd naar South Park, waar je vrienden moet gaan maken. Je komt direct Butters tegen, die in gevecht is met een kind die als elf is verkleed. Nadat je hem hebt geholpen, neemt hij je mee naar Cartman en Princess Kenny en hun crew. Zij moeten de humans voorstellen. Al snel mag jij ook deel uitmaken van de crew als Fighter, Mage, Thief of Jew. Ook krijg je een naam toegewezen, namelijk Douchebag. Als humans moet je de strijd aangaan tegen de elves onder leiding van Stan en Kyle. Het draait allemaal om de Stick of Truth, want wie die in handen heeft, beheert het universum. Meer dan dit zal ik niet over het verhaal vertellen, want het is natuurlijk veel leuker om het zelf mee te maken.

Ronddwalen in South Park

De game heeft een open wereld bestaande uit South Park en de omgeving. Voor een RPG is dit niet heel groot, maar ik had hier absoluut geen problemen mee. Zo goed als alle karakters van de serie zijn aanwezig en met de originele stemmen. Een aantal van hen hebben ook een quest voor je die je kunt doen tijdens het verhaal. Hierdoor was ik soms een behoorlijke poos niet bezig met het verhaal, maar met alle side-quests die ik tegenkwam.

To battle!

Misschien wel het belangrijkste onderdeel van de game is het vechten, aangezien je dit zo'n beetje voor de helft van de game aan het doen bent. Zoals ik in mijn inleiding al aangaf, is het dus turn-based. Het is echter niet zo dat je op een knop drukt om een aanval uit te voeren en vervolgens moet wachten totdat het weer jouw beurt is. Voor sommige moves zal je bijvoorbeeld op het juiste moment op A moeten drukken om extra schade aan te richten. Ook kan je opgelopen schade verminderen door A op het juiste moment in te drukken. Dit maakt het dus wat interactiever dan de meeste turn-based RPG's.

Naast de standaard short en long range-aanvallen kan je nog gebruikmaken van PP en Mana. PP gebruik je voor speciale abilities, welke meestal meer schade aanrichten of een speciaal effect hebben, zoals iemand stunned maken. Mana heb je nodig voor magie-aanvallen, of beter gezegd scheetaanvallen. Deze aanvallen maken je tegenstander grossed out, waardoor ze na elke beurt moeten kotsen en health verliezen. Zoals bij elke RPG kan je ook gebruik maken van items om bijvoorbeeld je health, PP en Mana te verhogen.

Naast deze aanvallen heb je ook nog de mogelijkheid om summons op te roepen. Deze verdien je van bepaalde inwoners in South Park (ik zal niet verklappen welke). De summons zullen in 'n keer alle tegenstanders afmaken. Dit werkt echter niet op bosses. Aangezien deze aanvallen behoorlijk sterk zijn, kan je ze maar 'n keer per dag gebruiken.

Op sommige punten in de game kan je de gevechten ook volledig ontwijken. Dit doe je door gebruik te maken van je omgeving. Wanneer je bijvoorbeeld een groep vijanden bij een vuurtje ziet, kan je daar een scheet laten om zo een steekvlam te veroorzaken die gelijk alle vijanden doodmaakt. Er zijn verschillende manieren om dit te doen, en ik vond het erg leuk om dit uit te vogelen.

Lekker lachen

South Park zou South Park niet zijn als het niet vol zat met humor. Ik heb erg vaak dubbelgelegen van het lachen en soms viel mijn mond open van verbazing van de bizarre dingen in deze game. Mensen die de serie nog nooit hebben bekeken zullen vast ook wel om deze game moeten lachen. Er worden echter wel een aantal referenties naar de serie gemaakt, dus soms moet je het wel hebben bekeken wil je de humor snappen.

Facepalm

Helaas bleken sommige dingen iets t' bizar, wat ervoor heeft gezorgd dat er wat censuur in de consoleversie van de game te vinden is. Geen paniek, vloekwoorden zijn niet weggepiept en het gaat maar om heel kleine stukjes. In slechts twee missies wordt in totaal zo ongeveer drie minuten aan content niet zichtbaar. In plaats daarvan moeten we het doen met een facepalmend standbeeld met de Europese vlag op de achtergrond. Onderin is een korte omschrijving te vinden van wat er plaatsvindt. Jammer dat dit zo moest, maar het gaat gelukkig maar om slechts drie minuten. Daarnaast kan je altijd nog even naar YouTube gaan om de scènes te bekijken.

Nu al klaar?

Binnen elf uur kreeg ik alweer de credits op het scherm zien. Voor een RPG is dit best kort, zeker aangezien ik zo goed als alle side-quests ook al had gedaan. Mocht je ervan houden, dan kan je nog verschillende collectables vinden, zoals vrienden voor de in-game Facebook, Chinpokomon en costumes. Let er dan wel even op dat sommige dingen niet meer te vinden zijn nadat je de game hebt uitgespeeld, dus zal je opnieuw moeten beginnen. Dit is zeker geen straf en ik ga dit zeker doen met een andere class!