Review: Super Mario Odyssey Nintendo Switch

Het is eindelijk zover: de meest geanticipeerde game van Nintendo van het afgelopen halfjaar is nu verkrijgbaar. Ik praat natuurlijk over Super Mario Odyssey. Als groot fan van Super Mario N64 en de twee Super Mario Galaxy-games kon ik absoluut niet wachten tot de release van de nieuwste Mario-game. Ik was zeker niet teleurgesteld en kan dan ook met zekerheid zeggen dat dit een mooie opvolger voor de Super Mario-reeks is.

Als vanouds

Het verhaal start zoals menig andere Mario game. Bowser heeft Peach niet alleen ontvoerd, hij heeft ook grootse plannen om met de prinses te trouwen. Hij reist het universum af om de mooiste en meest speciale trouwattributen te stelen. Ook heeft hij Tiara ontvoerd, de zus van Cappy, die (je raadt het al) ook dient als tiara voor Peach. Cappy biedt dan ook aan om Mario te helpen bij het redden van de dames in nood. Zo stap je in de Odyssey, een hoedvormig ruimteschip, om de achtervolging op Bowser in te zetten. Je reist van Kingdom naar Kingdom, zoekend naar brandstof om zo je reis voort te zetten. Echter zijn dat in Super Mario Odyssey de Moons en niet de welbekende Stars of Shine Sprites.

De controls van Mario voelen als vanouds. Mario rent en springt soepel door elk level met behulp van Ground Pounds en Dive Jumps. Echter heeft Mario nu ook de hulp van Cappy, die als hoofddeksel van Mario dient. Cappy kun je gooien en daarmee niet alleen vijanden aanvallen maar soms ook de desbetreffende vijand overnemen. Zo zie je dat het voormalige vijandelijk wezen ineens rondloopt met een snor en een Mario hoofddeksel. Op dit moment kun je de vaardigheden van deze vijand gebruiken om zo op eerder niet te bereiken plekken te komen. Dit is absoluut de gimmick waarmee Super Mario Odyssey opvalt en waardoor dit een ijzersterke game is. Het is fantastisch om als welbekende Goomba rond te rennen over ijs zonder uit te glijden, of als Cheep-Cheep moeiteloos door water te zwemmen zonder op de zuurstofmeter te letten. Mijn absolute favoriet is de Uproot, een plant die zijn benen kan strekken waardoor Mario op hogere platformen terecht kan komen.

A new world's calling out to you

In ieder Kingdom staat een trouwattribuut centraal die, natuurlijk, op dat moment gestolen is door Bowser. Zo rooft hij een grote ijstaart uit Snow Kingdom, een boeket uit Wooded Kingdom en bruisend water uit Seaside Kingdom. De omgeving en de eindbazen zijn geheel in thema van het desbetreffende Kingdom en beschikken over prachtige details. Zo loop je in Sand Kingdom door een Mexicaanse stad en woestijn waarin je later Knucklotec bevecht, een groot hoofd dat gebaseerd is op de Olmec-beschaving, de eerste grote bekende bevolking van Mexico. Ook zijn de visuals en omgevingen echt prachtig en spatten de kleuren van het scherm af, voornamelijk in Luncheon Kingdom, waar Mario tussen allerlei geblokte, gekleurde groenten rent. Waar ik het meest van onder de indruk was, is Metro Kingdom. Hier rent Mario door New Donk City tussen de taxi's en springt hij van wolkenkrabber naar wolkenkrabber. Regelmatig heb ik stilgestaan om de omgeving te bewonderen en het voelde dan ook fantastisch om Mario zien rond te rennen door zo'n 'realistische' omgeving.

In elk Kingdom zijn naast de bekende munten ook paarse munten, ook wel regionale munten, te vinden. Deze zijn in kleinere hoeveelheden te vinden dan de normale munten en bevinden zich ook niet op de makkelijkste plekken. Als Mario er genoeg verzameld heeft, kan hij naar de winkel om met deze munten extra outfits, stickers en meubilair voor in de Odyssey te kopen. Deze outfits en spullen zijn zo leuk om te hebben (vooral om Mario rond te zien rennen met een bijbehorende outfit in een Kingdom is fantastisch) waardoor ik al snel alle hoeken en gaten van een Kingdom onderzocht om zoveel mogelijk regionale munten te verzamelen.

Er met de pet naar gooien

Het oog voor detail in deze game is echt weergaloos. Mario, die na t vallen in lava, weer verder loopt met een verkoolde outfit dat na een tijdje afneemt, voelt realistisch aan. De aandacht voor immersie is ook zeker aanwezig: wanneer Mario in de buurt komt van spetterend water (denk aan een waterval of regen) zien wij de spetters op het scherm en Mario's outfit langzaamaan nat worden. Daarnaast trillen de joy-cons zodra er munten of een Moons verborgen zitten onder de grond. Deze extra puntjes geven de game net wat meer gevoel en karakteristieke flair.

Daarnaast wordt er in de game regelmatig verwezen naar voorgaande games. Zo kan Mario door een pijp klimmen waarna hij als 2D-figuur op de muur of grond terecht komt en in 8-bit stijl van platform naar platform springt. Daarnaast krijgt de speler ook toegang tot meer Moons en geweldige endgame content die de veteranen hoogstwaarschijnlijk blij weet te verrassen. Dit zijn details die ik enorm kan waarderen en vind dan ook dat Nintendo er absoluut niet met de pet naar heeft gegooid.