Review: Tales of Arise: Beyond the Dawn - Beefy Expansion PlayStation 5

Wanneer er een nieuwe Tales-game verschijnt, ben ik de eerste die in de rij staat. De fantastische JRPG’s bieden vrijwel altijd een bijzonder meeslepend verhaal dat je van begin tot eind weet te grijpen. Iets dat zonder twijfel van toepassing is op het in 2021 verschenen Tales of Arise. Lang is stil geweest rondom de game, maar twee jaar na dato verschijnt er toch een uitbreiding op de game. Tales of Arise: Beyond the Dawn biedt meer avonturen, meer sidequests en simpelweg nog meer Tales of Arise. Is de uitbreiding echter reden genoeg om twee jaar na de release terug te keren naar de game, of is het mosterd na de maaltijd? Je leest het in de Tales of Arise: Beyond the Dawn review.

Een wereld in conflict

Niemand zag het aankomen, maar toch is er dus een expansion van Tales of Arise verschenen. Beyond the Dawn speelt zich één jaar na de base game af, houd er dus rekening mee dat er wat spoilers in deze review komen te staan. Na het fuseren van Dahna en Rena zijn beide volkeren genoodzaakt om met elkaar te leven. De pompeuze Renans en redelijk boerse Dahnans kunnen niet met elkaar overweg en er heerst dan ook een bijzonder akelige sfeer in de steden. Dit leidt tot conflicten en een toonbeeld hiervan is het kleine meisje Nazamil die het zwaar krijgt te verduren. Niet alleen is het meisje de dochter van één van de Lords, het is ook nog een mengelmoes van een vader uit Rena en een moeder Dahna. Hierdoor is ze nooit echt op haar plaats. Tenminste, totdat ze op het groepje van Alphen en Shionne stuit.

Alphen, Shionne en de gang reizen van hot naar her om zogeheten Mausoleums te vergrendelen. Deze mysterieuze dungeons zijn plotsklap verschenen en voorspellen niets minder dan onheil. Het groepje neemt Nazamil onder diens vleugel, maar natuurlijk heeft het meisje meer geheimen dan op het eerste oog blijkt. Zo zie je al vrij vroeg in het verhaal dat Nazamil iets verborgen houdt, maar wat en waarom dat is, moeten we maar uit zien te vinden. Afijn, Beyond the Dawn stort ons dus direct in een nieuw avontuur dat volledig verweven is met de main story line. In totaal beslaat het additionele verhaal zo’n twintig uur, wat een behoorlijk aantal is voor een relatief goedkope expansion van dertig piek. Dat gezegd hebbende, veel van de mechanics, vijanden en locaties kennen we uit de main game. Verwacht dus niet bijzonder veel vernieuwing wanneer je de uitbreiding opstart.

Roestig

Beyond the Dawn is een losstaand verhaal, maar toch ook weer niet. Het is een beetje een vreemde mix. De game borduurt voort op alles wat er in de main game gebeurd is, zomaar even in de uitbreiding duiken zit er dus niet in. Dat gezegd hebbende, je dient de uitbreiding op te starten via een apart scherm binnen de game. Progressie uit het originele avontuur neem je dus niet mee. In plaats daarvan word je beloond voor bepaalde milestones. Heb je bijvoorbeeld alle personages naar level honderd weten te levelen, dan krijg je daar een beloning voor. Je start echter niet op het level dat je hebt weten te behalen in het origineel. Daarentegen krijg je een standaard armorset, wapen en level toegewezen. Het is een aparte keuze, maar ergens ook wel weer begrijpelijk. Het verhaal speelt zich immers één jaar na het origineel af en dat kan je niet zomaar even in de main game verwerken.

Alhoewel Beyond the Dawn een behoorlijke beefy uitbreiding is, worden er bijzonder veel assets hergebruikt uit de base game. Dit is ook al een opmerking die we kunnen plaatsen bij de base game, gezien Tales of Arise erg veel gebruikmaakt van palette swaps voor het bieden van variatie in vijanden. Beyond the Dawn is niet anders, want ook hier zien we veel monsters (of Zeugels zoals ze in Tales of Arise heten) die we elders ook al hebben gezien. Toch is er ook ruimte voor wat nieuwe monsters en vooral voor grote boss fights. Deze testen echt de skill van de speler en met de combat van Tales of Arise, is dat absoluut geen straf. Zeker niet gezien je het avontuur op een vrij hoog level start. Dat wil zeggen dat je een breed scala aan Artes (speciale moves) hebt, de combination attacks kunt gebruiken en andere gevorderde tactieken kunt toepassen. Het is echter wel even wennen, want twee jaar na dato kunnen we best stellen dat we een beetje roestig zijn en het combat systeem een beetje in de vergetelheid is geraakt. Een echte learning curve is er niet, maar na even aanklooien, ben je weer helemaal in vorm!