Review: The Splatters Xbox 360

The Splatters is een game die gefascineerd is door doodgaan. Je jaagt kleine slijmpoppetjes tegen muren en knalt ze tegen spitse punten. Door al deze botsingen knallen ze vervolgens uit elkaar en kun je door naar het volgende level. En jawel hoor, daar staan weer drie nieuwe poppetjes op hun noodlot te wachten.

Er is ergens een doel

Er bestaat een bepaald doel in The Splatters, alleen is dit doel niet ijzersterk neergezet. Je moet de overblijfselen van jouw 'blob' op een ander soort slijmblokje zien te krijgen. Doe je dit echter op een blokje met een andere kleur, dan ben je 'game over' en kun je weer helemaal opnieuw beginnen. Ook ben je af wanneer je niet alle slijmblokjes hebt overspoelt met slijm.

Het prille begin

Wanneer je The Splatters opstart, kun per direct beginnen met het afvuren van jouw blob. De eerste les is namelijk het leren richten en afvuren. Dit doe je paar keer, waarna je weer een volgende opdracht krijgt. Zo zijn er een aantal verschillende functies die je moet leren, voordat je je aan het echte werk mag wagen.

Het is overigens wel erg vet om met die kleine slijmpoppetjes te schieten. Het ziet er leuk uit wanneer er 'n tegen een muur aanknalt of genadeloos aan het spit wordt geregen. Dit gebeurt allemaal in The Splatters, maar toch zul je geen druppeltje bloed tegenkomen. Ik vind dat de ontwikkelaars dat op deze manier goed hebben opgelost, want anders zou ook heel die vette sfeer meteen weg zijn. Deze sfeer bestaat namelijk uit een vredelievend thema waarin alle blobs in feite dood willen. Deze doodswensen vervul je gedurende een lange tijd, totdat je een nieuwe wereld vrijgespeeld hebt. Zodra dat je is gelukt, kun je beginnen te spelen in een wereld waar de lessen verleden tijd zijn.

Het echte werk

De wereld die je na de trainingssessies voorgeschoteld krijgt, wijkt eigenlijk helemaal niet zo heel veel van de andere af. In tegendeel zelfs, de twee lijken op elkaar. Je moet nog steeds die gekke blobs wegschieten en 'het slijm onder zien te slijmen', maar dan met enkele andere trucjes. Dit gaat eindeloos ver door; honderden levels cross en duizenden blobs zullen het licht zien.

Nadat je tien blobs het leven zuur hebt gemaakt, is het allemaal nog wel geinig. Wanneer je er twintig hebt gedaan is het ook nog wel ok', maar als je dit uren volhoudt dan is er op een gegeven moment echt geen lol meer aan te beleven. Je zult waarschijnlijk een hekel krijgen aan dat vrolijke gedoe en die blobs zullen je oren uitkomen. Het is dus echt een game die je na tien minuten weer zat bent. Je stopt even en gaat wat anders doen, en je waagt je er vervolgens weer aan. Dit kun je weken doorzetten, maar echt veel lol zul je er dan niet van hebben.

Nog meer eentonigheid

Het spel zelf kent weinig variatie. De doelen verschillen niet veel en de levels lijken allemaal op elkaar. Daar valt op zich nog mee te leven, maar daar komt echter nog bovenop dat de poppetjes, de muziek en de rest zich steeds maar weer blijft herhalen. Alles werkt in principe goed en aan de grafische kant van de game is ook helemaal niks aan te merken, maar het herhalen van alles werkt je toch echt op de zenuwen.

Nog lastig ook

Ondanks het feit dat The Splatters vrij eentonig is, is het nog verdraaid lastig ook. Na de benodigde lessen kun je wel het 'n en ander, maar je zult in de volgende levels toch nog altijd wel je best moeten blijven doen. Doe je dit niet, dan zul je genadeloos worden afgemaakt. Dit komt de speelduur echter ook niet ten goede, want het is weer een reden om de game vroegtijdig te beëindigen.