Review: Travis Strikes Again: No More Heroes Nintendo Switch

Meer dan acht jaar na de release van de laatste No More Heroes-game is hier dan eindelijk Travis Strikes Again: No More Heroes. In dit deel zien we Travis Touchdown en zijn lichtzwaard weer terug. Geheel in Suda51-stijl zit ook de nieuwste No More Heroes-game weer vol met grove humor en talloze verwijzingen naar andere games. Fans van de No More Heroes-serie of andere games van Goichi Suda kunnen zeker smullen van Travis Strikes Again. Maar is deze game ook echt alleen voor de fans?

Travis Wie?

Travis Strikes Again: No More Heroes speelt zich zo'n zeven jaar na No More Heroes 2: Desperate Struggle af. Dit nieuwste deel is echter geen direct vervolg van No More Heroes 2, maar eerder een op zichzelf staand deel. In Travis Strikes Again: No More Heroes volgen we het verhaal van Travis Touchdown, de protagonist uit de vorige No More Heroes-games. Travis heeft zich inmiddels teruggetrokken in een caravan in de bossen ergens in Amerika. Hij leidt voortaan een rustig leven en vult zijn dagen voornamelijk met het spelen van videogames. Dat rustige leventje wordt echter bruut verstoord wanneer hij aangevallen wordt door Badman. Volgens Badman heeft Travis zijn dochter, Bad Girl, vermoord en is hij nu uit op wraak. Badman krijgt echter niet de kans Travis te doden. De gameconsole waar Travis op aan het spelen is, de Death Drive MK-II, komt namelijk tot leven en slokt de beide heren op.

Travis en Badman belanden in de wereld van Electric Thunder Tiger 2, de game die Travis aan het spelen was. Travis moet zich, gewapend met zijn lichtzwaard, door hordes bugs een weg naar de eindbaas banen. Met zijn lichtzwaard kan Travis twee verschillende aanvallen uitvoeren. Je kunt enerzijds een lichte aanval doen waarmee je snel achter elkaar combo's kunt maken en anderzijds kun je ook een sterke aanval doen. Deze kun je bijvoorbeeld gebruiken om door de verdediging van een vijand heen te slaan. Naast aanvallen, kan Travis ook nog springen en aanvallen ontwijken middels een rol. De kern van Travis Strikes Again: No More Heroes draait dus, net als in de vorige delen, om hack-and-slash actie. Deze hordes vijanden hoeft Travis overigens niet in zijn eentje te bevechten. Je kunt namelijk lokaal samen met een vriend spelen die de rol van Badman aanneemt.

No More Dialogues

Travis Strikes Again: No More Heroes is echter niet alleen een hack-and-slash-game. Gedurende het verhaal speel je namelijk door zes verschillende games op de Death Drive MK-II. Deze games hebben allemaal een andere gimmick, gebaseerd op andere bekende games. Zo heb je er bijvoorbeeld een game tussen zitten met puzzelelementen en live action-stijl cutscenes, maar ook een game met platformelementen en ook een Tron-actige racegame. Zo wordt het hack-and-slash elke keer afgewisseld met aanvullende gameplay elementen, wat voor leuke afwisseling zorgt. Je blijft nieuwsgierig naar wat de volgende game te bieden heeft en je bent daardoor al gauw enkele uren achter elkaar aan het spelen.

Dat vele uren achter elkaar kunnen spelen komt ook voornamelijk door de snelle actie. Zoals een echte hack-and-slash-game, speel je de levels in Travis Strikes Again: No More Heroes in een rap tempo door. Voor je het weet heb je één van de games al uitgespeeld. Om echter de volgende game te kunnen spelen, moet Travis eerst aan de game cartridge in de echte wereld zien te komen. Je kunt de volgende game vrijspelen door de Travis Strikes Back-modus te spelen. Deze modus speelt als een oude visual novel, waarbij je er middels meerdere dialogen achter komt hoe Travis de volgende cartridge heeft weten te bemachtigen. In tegenstelling tot de snelle hack-and-slash-actie binnen de games, speelt Travis Strikes Back ontzettend traag. Je kunt tijdens deze dialogen ook zelf geen input geven, maar alleen lezen.

Flauwe humor en retro graphics

De dialogen in de Travis Strikes Back-modus zijn echter op momenten wel zeer vermakelijk. Tijdens deze dialogen komt de echte Suda51-humor weer naar voren. Zo worden bijvoorbeeld regelmatig grappen gemaakt over clichés in games, de game-industrie en wordt de vierde wand regelmatig hard gebroken. Dit soort humor vind je overigens niet alleen in de visual novels terug. Ook de gewone gameplay is gevuld met grove humor, slimme woordspelingen en verwijzingen naar andere games. Zo kun je bijvoorbeeld je spelvoortgang opslaan door een grote boodschap op het toilet te doen en moet je je lichtzwaard opladen door deze af te trekken. Dat aftrekken van het lichtzwaard kun je, wanneer je in handheld-modus of met een Pro Controller speelt, doen door je rechter pookje op en neer te wiebelen. Wanneer je echter met twee losse Joy-Cons speelt, kun je dezelfde beweging als Travis maken door je rechter Joy-Con op en neer te schudden. De game is dus vooral bedoeld om met twee losse Joy-Cons te spelen, maar speelt net zo prima met een gewone controller of in de handheld-modus.

Wanneer je echter niet zo'n fan bent van grove humor en flauwe grappen, is Travis Strikes Again: No More Heroes ook zeker een game die je kunt waarderen voor zijn graphics. De visuele stijl van de game doet, met zijn 4:3 beeldverhouding en flitsende neonkleuren, sterk denken aan de jaren tachtig. Deze esthetiek komt echter wel meer tot zijn recht op je tv dan in de handheld-modus, maar dat neemt niet weg dat de game er in beide modi gewoon goed uitziet.