Review: Viewfinder - Speelt met perspectief PlayStation 5

Voor een goede puzzelgame mag je mij altijd wakker maken. Ik vind het heerlijk om er eens goed voor te gaan zitten en te zien hoe bepaalde puzzels opgelost moeten worden. Toen Viewfinder werd onthuld was ik dan ook direct nieuwsgierig. Inmiddels ben ik in de game gedoken en zijn alle puzzelstukjes wel op zijn plek gevallen. Benieuwd of Viewfinder ook jouw nieuwsgierigheid en creativiteit activeert? Je leest het in deze Viewfinder review.

Zeg eens Cheese

Viewfinder is een unieke puzzelgame dat tart met de realiteit. Het concept is even eenvoudig als ingewikkeld. Door foto's in de wereld te plaatsen, verandert de wereld om je heen. Heb jij een foto van een brug gevonden? Dan kun je deze in de echte wereld plaatsen om een gat tussen twee platformen over te kunnen steken. De puzzels die je aantreft nemen bijna Escher-achtige vormen aan, maar het is niet te vergelijken met een game als bijvoorbeeld Monument Valley. Je hersenen worden aan het werk gezet en je moet out-of-the-box denken om bepaalde puzzels tot een goed einde te brengen. Hierbij speelt niet alleen slimheid een rol, maar word je ook aan het werk gezet op het gebied van ruimtelijk inzicht en creativiteit.

Zoals de titel al verklapt spelen foto's en fotograferen een grote rol in de puzzels. In het begin van de game moet je het doen met foto's die je in de levels vindt. Als je eenmaal wat verder bent gevorderd vind je een fototoestel zodat je zelf aan de slag kunt met het maken van foto's die je vervolgens weer ergens anders in het level kunt plaatsen. De Schotse ontwikkelaar Sad Owl Games heeft ook allerlei andere mechanics in de game gestopt zodat je niet continu hetzelfde aan het doen bent, terwijl het in de basis nog wel dezelfde game blijft die je speelt. Denk bijvoorbeeld aan het toevoegen van filters of selfies. Voor een debuutgame is dit ontzettend knap gedaan.

Kom helemaal tot rust

Als je op zoek bent naar een game om je even helemaal in alle rust onder te dompelen, dan is Viewfinder in dat opzicht zeker een aanrader. De hele game door ben je puzzels aan het oplossen en dit doe je onder het genot van zeer rustgevende muziek. Er hangt een bepaalde sfeer in Viewfinder die erg aangenaam voelt. De werelden waar je je in begeeft zijn verlaten, maar ze zien eruit alsof er net nog mensen zijn geweest voordat je er was. Als je even geen zin hebt om puzzels op te lossen, dan is het ook ontzettend leuk om gewoon een beetje aan te kloten met de camera en foto's die je tot je beschikking hebt. Misschien is dat zelfs nog het allerleukste om te doen in de game. De makers waren zich hiervan ook bewust, want er zitten allerlei geheimen in om te ontdekken.

Hoewel Viewfinder in veel opzichten echt een hele toffe game is om te spelen, schiet het in bepaalde dingen wel echt te kort. Zo is er bijvoorbeeld een verhaal in de game, maar deze weet nooit echt de aandacht te trekken. Dat is voor mensen die het verhaal niet zo interesseren natuurlijk prima, maar ik vond het toch jammer dat het verhaal de kracht mist om je erin te sleuren. Ook is Viewfinder aan de korte kant. Ik heb de game in twee korte speelsessies al uitgespeeld en ik denk dat dat bij elkaar nog geen vier uurtjes heeft geduurd. Dan ben ik nog niet eens alleen puur voor het oplossen van puzzels gegaan, maar heb ik ook meermaals een beetje aan lopen klooien met verschillende foto's, perspectieven en mogelijkheden. Wellicht had ik er wat langer over gedaan als de puzzels iets meer uitdaging met zich meebrachten, maar helaas zijn vrijwel alle oplossing erg simpel en snel te vinden. Ik heb geen moment vast gezeten omdat ik er niet uit kwam en dat is voor een inventieve puzzelgame toch jammer.