Jeetje, wat vliegt de tijd toch. Vijftien jaar Gameliner, dat is iets minder dan mijn halve leven. Best bizar toch? Ik vind het zelfs lastig om te bedenken wat ik in 2005 allemaal aan het uitspoken was. Het zal wel veel te maken hebben gehad met weinig zin in school en veel spijbelen in die periode. Niet aan te raden, lieve kinders. Ach, ik ben uiteindelijk nog wel redelijk terecht gekomen. In ieder geval is in al die tijd mijn passie voor gamen nooit minder geworden en heb ik er aardig wat gespeeld. Het is ontzettend moeilijk om te kiezen, maar ik heb er toch vijf uit weten te pikken om een top 5 samen te stellen en het zijn - toch wel verrassend - allemaal best wel relatief nieuwe games. Dit is mijn top vijf van de afgelopen vijftien jaar.
5. God of War
Op plek nummer vijf in mijn beste games-lijstje staat een game die ik zelf helemaal niet heb gespeeld. Nog voor ik mij kon wagen aan het nieuwe God of War-avontuur, werd de controller gekaapt door mijn vriendin en zij heeft hem nooit meer afgegeven. Je ziet wel weer wie de broek aan heeft. Maar daardoor laat ik me natuurlijk niet uit het veld slaan, dus ik heb zoveel mogelijk proberen mee te krijgen van die game, terwijl zij aan het spelen was en zelfs dat heeft al een behoorlijke indruk gemaakt. Misschien ben ik er zelfs blij om, want daardoor heb ik mij veel meer kunnen richten op de details en de bijzaken in de game, zonder dat ik me druk hoef te maken over het verslaan van vijanden of het behalen van bepaalde missies. Best een aanrader om eens te doen. In ieder geval heeft het er mede voor gezorgd dat God of War een mooie plek in mijn top vijf heeft bemachtigd.
4. Super Mario Odyssey
De game die ik het meest recent heb gespeeld uit deze lijst, is Super Mario Odyssey en man wat heb ik mij daarmee vermaakt. Mensen lezen weleens een boek in één adem uit, dat gold voor mij met deze game. Ik heb bijna non-stop gespeeld en was binnen no-time door die game heen. "Vind je dat niet zonde?" vragen de mensen dan. Nou nee, want ik heb er in een kort tijdsbestek alsnog wel heel veel uur in gepompt. Dus het is niet dat ik er minder van heb kunnen genieten en ik heb er echt alles uit gehaald wat er uit te halen viel. Zo heb ik bijvoorbeeld na het uitspelen van het verhaal ook alle maantjes nog verzameld. Ik heb het één en ander aan Mario-games overgeslagen, dus misschien dat ik wel wat gemist heb, maar ik vind dit één van de leukste Mario-games die ik ooit heb gespeeld. Echt een aanrader.
3. The Legend of Zelda: Breath of the Wild
Nog zo'n Nintendo-pareltje dat niet in mijn lijstje mocht ontbreken, is The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Het stijltje waarin het gemaakt is, spreekt mij enorm aan en Nintendo heeft zichzelf met deze game, wat mij betreft, echt weer overtroffen. Nou is The Legend of Zelda sowieso al een franchise die ik vaak nauwlettend in de gaten hou en die ik gewoon enorm goed vind. Vooral de overweldigende grootte van de wereld was indrukwekkend te noemen en het liep allemaal als een zonnetje. Toch knap voor een Switch-game. Eens in de zoveel tijd vind ik het leuk om toch weer eens terug te gaan naar de wereld van Breath of the Wild om er in rond te dwalen. Never a dull moment. In tegenstelling tot Super Mario Odyssey heb ik hier echter niets alles verzameld wat er te verzamelen viel, dat ging me dan wel nèt iets te ver.
2. BioShock
Toen ik voor het eerst aan de slag ging met BioShock, had ik er nog niks over gelezen of gehoord. Ik liep de lokale gameboer binnen, zag deze game liggen en besloot hem mee te nemen, omdat ik behoefte had aan een nieuwe game voor de Xbox 360. Ik was namelijk net klaar met Fable 2 en had Left 4 Dead ook helemaal kapot gespeeld. In het begin vond ik de game vooral erg vaag, kan ik mij nog goed herinneren. Maar al snel veranderde die verbazing in een soort verwondering, want wat een toffe wereld was daar gecreëerd zeg. Het verhaal sprak me ook erg aan en de onderwaterwereld van Rapture was gewoonweg betoverend. Het was echt heerlijk om me in deze game te verliezen en ook de vervolgen heb ik met veel plezier gespeeld. Al hadden die toch niet de magie en het verrassingseffect dat het eerste deel voor mij had, dus BioShock is voor mij de welverdiende runner-up.
1. Batman: Arkham City
Vroeger had ik veel vrienden die altijd naar Batman keken op de televisie en er helemaal gek van waren. Ik snapte er niks van. Als ik de tekenfilmserie op tv voorbij zag komen, dan zapte ik snel naar wat anders. Dodelijk saai vond ik het. Tot ik op een dag Batman: Arkham Asylum besloot te spelen. Ik kende iemand die helemaal weg was van de game en vond dat ik het toch maar een kans moest geven. Wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan, want ik ben echt een laatbloeier wat dat betreft, maar daar zag ik pas echt de charme van het Batman-universum. Vooral al die krankzinnige vijanden die in de game te vinden zijn en ook de hints er naartoe. Ik dacht dat het niet te overtreffen zou zijn, totdat Batman: Arham City verscheen. Dit legde de lat doodleuk nog een trede hoger. Wat een toffe game is dat. Met alle plezier heb ik die game van begin tot eind helemaal grijs gespeeld en later zelfs nog een keer opnieuw - en dat doe ik niet vaak - ik kan dan ook niet anders dan Batman: Arkham City mijn eerste plekje toevertrouwen. Damn, wat een toffe game is dat!
Zo, dat zijn mijn vijf favoriete games van de afgelopen vijftien jaar. Eigenlijk is een top 5 veel te kort om de lading te dekken, maar goed je moet natuurlijk ergens een grens trekken. Ik kan tal van games opnoemen die het minstens net zo hard hadden verdiend om hier in dit lijstje te staan. Maar ach, het is niet anders. Staat één van bovenstaande games ook in jouw top vijf van de afgelopen vijftien jaar?
Als Hoofdredacteur zijnde is Patrick altijd op de hoogte van de laatste nieuwtjes. Denk jij met een dikke scoop te komen, dan is Patrick je geheid al voor. Deze turbopapa’s gameverslaving begon ooit met DKC en The Legend of Zelda, maar kent vandaag de dag geen grens! Zelfs een tweeling in de luiers weet hem niet van zijn passie weg te houden.
