Review: Dying Light PlayStation 4

Techland leerde ik kennen van de Call of Juarez-serie, wat leuke Western-games bleken te zijn. De ontwikkelaar kreeg na deze serie echter een nieuwe passie: zombies. Eerst konden we zombies afslachten op een tropisch eiland in Dead Island en wordt er nu gewerkt aan een vervolg en een middeleeuwse variant in de vorm van Hellraid. Voor het echter zo ver is, mogen we zombies van ons afslaan in Dying Light.

Een flinterdun verhaal

Dying Light is een first-person survivalhorrorgame die zich afspeelt in de stad Harran waar een virus is uitgebroken, die mensen heeft veranderd in zombies. Gelukkig is de regering er snel bij en wordt de stad afgesloten en in quarantaine geplaatst. De regering dropt Kyle Crane boven Harran en deze moet zien te infiltreren bij 'n van de twee bendes die de stad nu runnen. Het verhaal is flinterdun en bij vlagen voorspelbaar, en dient alleen maar als kapstok voor de openwereldgameplay. Het is ook heel makkelijk om het verhaal links te laten liggen om Harran te verkennen en verschillende zij-missies te voltooien.

Constante dreiging

Vanaf het moment dat je boven Harran uit een vliegtuig springt, valt meteen de grafische pracht op. De stad en diens inwoners zien er grafisch zeer goed uit en doen de naam Techland eer aan. Een puntje van kritiek zijn wel de gezichtsanimaties en lipsynchronisatie, die toch een stuk beter hadden gekund. De zombies zien er bijna levendiger uit dan de personages waar je gesprekken mee voert. Tijdens de start vallen niet alleen de graphics op, maar ook de moeilijkheidsgraad. Waar je bij andere zombiegames al vrij snel oppermachtig voelt, is dit hier totaal niet het geval. Hoewel ik aan het begin al was bewapend met een metalen pijp, leek het me verstandig om de zombies voorlopig nog zoveel mogelijk te ontwijken. Overdag zijn de zombies wat minder agressief, maar in de nacht wordt het pas echt link. Niet alleen is het pikdonker, maar worden de zombies agressiever dan ooit en duiken ze in grotere getalen op. In de verschillende schuilplaatsen in de stad ben je veilig en kun je slapen, waarna je in de ochtend ontwaakt. In de nacht worden er echter voorraadkisten gedropt, die bruikbare voorwerpen en Antizine bevatten. Dit medicijn kan overlevenden die gebeten zijn niet compleet beter maken, maar wel het muteren van het virus tegenhouden, waardoor het van vitaal belang is.

Kyle Crane: parkour-specialist

Het is in Dying Light het verstandigste om overdag op pad te gaan terwijl je zoekt naar overlevenden en materiaal, wat essentieel is om te overleven. Overal kun je bruikbaar materiaal vinden: in woningen, kistjes en kratten. Hiermee is het mogelijk om je slagwapens te verbeteren, EHBO-dozen te maken of lockpicks te creëren waar weer deuren en kisten mee geopend kunnen worden. Aangezien Harran groot is en de straten niet de veiligste plek zijn om te vertoeven, is het verstandig om het hogerop te zoeken. Gelukkig blijkt Kyle Crane een parkour-specialist te zijn, wat voor veel bewegingsvrijheid zorgt, zeker wanneer je wat vaardigheidspunten hieraan hebt gespendeerd. Parkour is echt een meerwaarde voor de game doordat je de zombies makkelijker kunt ontwijken en sneller de stad kunt verkennen.

Ik ben een zombie!

Hoewel Dying Light in je eentje al de moeite waard is, kun je de gehele verhaallijn ook doorlopen in co-op met vier spelers. Een compleet andere ervaring levert dit niet op, maar wel een ander gevoel. Met andere spelers voel je je minder kwetsbaar en kun je elkaar helpen, wat het een heel toffe toevoeging maakt. Een andere multiplayerervaring krijg je met de Be the Zombie-modus, die wel wat wegheeft van Left 4 Dead. Hierin kruipt 'n speler in de huid van de Nachtstoker-zombie, die zeer wendbaar is en zich met zijn tentakels naar gebouwen kan laten schieten. De andere spelers krijgen de melding dat de Nachtstoker is gearriveerd en krijgen de taak om een aantal Nachtstoker-nesten te vernietigen terwijl de rappe Nachtstoker de mensen meerdere keren moet doden om te winnen. Be the Zombie-modus is erg leuk om te spelen en zorgt naast het verhaal voor wat afwisseling.