Review: Ace Combat: Assault Horizon Xbox 360

Er is geen mens op de planeet die nooit heeft gedroomd om te kunnen vliegen. Met behulp van vliegtuigen kunnen we dat nu eindelijk doen, maar we kunnen ook oorlog voeren met vliegtuigen. Ace Combat: Assault Horizon speelt daar mooi op in.

Wie is Jim DeFelice?

De vorige delen van Ace Combat waren qua verhaal de overtreffende trap van Japans. Ik heb wel eens een demo gespeeld van eerdere Ace Combats op de PlayStation 2 en de dialogen waren net zo moeilijk te volgen als een gesprek met twee vrouwen van middelbare leeftijd bij de huishoudbeurs. In Assault Horizon is het verhaal geschreven door Jim DeFelice, een schrijver die zo zijn bestsellers heeft geschreven. Het verhaal voelt hierdoor erg Amerikaans aan, maar heeft af en toe nog wel van die ongemakkelijke Japanse dialogen. Vooral de manier waarop het verhaal gepresenteerd wordt, prijs ik. Tijdens de cutscenes kan je echt om je heen kijken en dat is wel behoorlijk vet.

Daar vliegt een helikopter!

Aan een game met vliegtuigen in de hoofdrol kan je weinig veranderen. Je hebt dogfights tussen verschillende vliegtuigen en dat is het. Toch weet Bandai Namco hier toch een gedurfde stap te maken. Helikopters hebben namelijk hun intrede gemaakt in Ace Combat: Assault Horizon. In een van de eerste missies ben je al bezig met grondsoldaten vanuit de lucht neer te knallen. Later zullen er ook dogfights komen tussen helikopters

Filmisch

Uiteraard ligt de nadruk nog steeds op gevechten tussen straaljagers, maar dit keer is het allemaal veel filmischer in beeld gebracht. Als een vliegtuig in de buurt is kan je op hem locken waardoor je constant achter z'n staart vliegt. De camera staat opeens bijna in een first person aanzicht. Schiet je de vijand uit de lucht, dan laat de camera dat in vol detail zien. Samen met de meer dan degelijke graphics ziet dit er erg goed uit.
Toch is Ace Combat: Assault Horizon niet alles. De missies zijn heel eentonig. 'Schiet die groep vijanden neer' 'oh nee, nog meer vijanden. Schiet die ook neer' Het hield niet op en hier ontdekte ik de zwakke plek van dit soort games. Qua objectives kun je er minder variatie in stoppen dan een shooter die zich op de grond afspeelt en dat is echt een gemis.