Review: Castlevania: The Dracula X Chronicles PlayStation Portable

Dracula zat in zijn troon te genieten van een heerlijk glas warm maagdenbloed. Beneden hoorde hij opeens gestommel en zweepgeluiden, gevolgd door een ijselijke gil. Vermoeid zette de heer der duisternis zijn glas op de leuning en stond hij kalm op uit zijn troon. 'Hij is vroeg deze keer, onze Belmont,' mompelde Dracula geïrriteerd, 'en dat terwijl ik net weer leef zeg, verdomme.' Hij neemt vervolgens een epische pose aan, om de platformgamenerd eens een "warm onthaal" te geven.

CastleMania

Spanking time! Het is weer tijd om de zweep uit de kast te halen en als Richter Belmont eens flink wat monsters kapot te slaan met een flinke zwier, want onze Dracula is weer eens terug met zijn kasteel, dat helaas nogal dichtbevolkt is met gespuis. The Dracula X Chronicles is echter een remake van een oude Castlevania, die nooit is uitgekomen in Europa: Dracula X: Rondo of Blood, de laatste uit de Castlevania-reeks, die nog op de SNES verscheen en die vele platformgamers een buitengewoon goeie game vinden. Nu mogen wij achtergestelde Europeanen deze game dus ook gaan ervaren, en nog een verbeterde versie ook. Extra personages en sublevels zijn toegevoegd en de graphics zijn compleet opgelikt om zich te kunnen meten met andere games die tegenwoordig uitkomen.

(Bloed)zuigende update?

Toen ik de beelden zag voordat de The Dracula X Chronicles uitkwam, was ik nogal sceptisch, aangezien men alles 3D heeft gemaakt voor deze nieuwe versie. Ik vind dit vaak nogal de boel verpesten bij platformgames die van origine 2D zijn. Nou, niets bleek minder waar, want de gehele game ziet er namelijk schitterend uit, heeft de echte authentieke Castlevania-sfeer en speelt zoals een Castlevania-titel hoort te spelen: het is een oldskool platformer met bijbehorende hoge moeilijkheidsgraad en een ietwat houterig mannetje. Gelukkig heeft men er bij deze titel ook nog wat extras bij gedaan, om een beetje meer met de tijd mee te gaan.

Padvindertje Belmont

De nieuwe Castlevania's spelen zich allemaal (net als bijvoorbeeld Metroid) af in 'n grote wereld, waarin jij steeds dingen unlocked en allerlei abilities erbij krijgt die jou de mogelijkheid geven de wereld weer verder te kunnen verkennen. The Dracula X Chronicles is echter nog van de oude stempel, waardoor je gewoon levels moet afgaan. Dit lijkt op het eerste oog een beetje een teleurstelling, maar er zitten nu zoveel extra's bij dat die teleurstelling eigenlijk wel meevalt. Je hebt in ieder level meerdere subroutes die je kunt nemen en je kunt in ieder level een alternatieve baas verslaan, waarna je doorgaat naar weer een extra level. Omdat je niet alles in 'n keer kunt ontdekken en unlocken in ieder level, kun je ieder level nog afzonderlijk spelen, en heb je een overzicht van welke levels je nog niet vrij hebt gespeeld. Er zijn ook meerdere eindes aan de game, afhankelijk van wat je in levels wel of niet hebt gedaan. Wanneer je als held de opgesloten mooie, vastgeketende vrouwen niet bevrijdt, moet je daar als gamer natuurlijk wel voor gestraft worden. Alles bij elkaar is The Dracula X Chronicles daardoor nog een aardige kluif van een game, en werkt het erg verslavend.

Mag het een Castlevaniaatje meer zijn?

The Dracula X Chronicles is de voorloper van de hoog aangeschreven Castlevania: Symphony of the Night, die op de PlayStation uitkwam, alweer lang geleden. Deze PS-titel was de eerste Castlevania die speelde op de manier dat je 'n grote wereld te verkennen had, en wordt gezien als 'n van de beste games die in zijn genre ooit is verschenen. Ken je Symphony of the Night niet, of heb je deze altijd al willen spelen? Nou, dit is je kans, want de gehele game krijg je bij The Dracula X Chronicles erbij, inclusief de originele versie van Dracula X: Rondo of Blood. Je moet ze echter wel vrij spelen, maar dat is het meer dan waard. Symphony of the Night is ook echt een verslavend en groot spel waar je heel wat uren mee kwijt bent, dus het feit dat ze die er zomaar bij gedaan hebben is als ware verwennerij.