Review: de Blob 2 PlayStation 3

Acht Utrechtse studenten bedachten de game de Blob, waarin je met de Blob (een bolvormig karakter) de straten van Utrecht moest inkleuren. De game bleek erg vermakelijk en dat merkte ook THQ op. De Blob werd overgenomen door ontwikkelaar Blue Tongue uit Australië en niet lang daarna was de Blob op de Nintendo Wii een feit. De game is zo'n negenhonderdduizend keer over de toonbank gegaan en als een reactie op deze goede verkoopresultaten werd in 2009 de Blob 2 aangekondigd voor meerdere consoles. Wij kregen vorige de week de PlayStation 3-versie op de redactie binnen en aan mij de eer om de Blob aan de tand te voelen.

Een kleurloos verhaal

Het tweede deel gaat verder waar het eerste deel eindigde. Prisma City is overgenomen door Papa Blanc (die verdacht veel lijkt op Comrade Black uit het eerste deel) en kornuiten. Onder het regime van Papa Blanc ziet het er voor de Raydians, de inwoners van Prisma, niet bepaald rooskleurig uit. De Raydians worden flink onder druk gezet door de Inky's. Jij als kleurliefhebbende Blob, gesteund door je kameraad Pinky, wordt van je vakantie teruggefloten. Pinky vervult een beperkte rol in de Blob 2 en komt alleen terug in de co-op modus.
De bedoeling is dat je met de Blob gebouwen en objecten, zoals een parasol of een boom weer een kleur geeft. Je springt van gebouw naar platform en laat zo een heel kleurpalet achter. Terwijl je de stad weer kleur geeft, schakel je je vijanden uit door bijvoorbeeld tegen ze aan te rollen.
De levels zijn groot en bieden voldoende missies die variëren van het kleuren van gebouwen tot het oplossen van puzzels. Met tussen de verschillende levels door een filmpje krijg je een mooi beeld van het verhaal. Het verhaal wordt helaas wel wat eentonig als je wat verder komt.

Vingerverven voor gevorderden

Als je vordert in de game, wordt het je steeds iets moeilijker gemaakt. Je moet bijvoorbeeld kleuren mengen om een specifieke kleur te krijgen. Wanneer je het water of zwarte inkt raakt, kun je weer opnieuw beginnen met je missie. Een beetje uitdaging is natuurlijk niet erg, ware het niet dat ik ook regelmatig opnieuw moest beginnen omdat de camera niet goed meewerkte. Deze draait zo nu een dan voor in plaats van achter je karakter, waardoor ik net een platform miste.

Het verhaal speel je voor een groot deel in 3D, maar sommige levels speel je vanuit een 2D perspectief. De afwisseling is leuk, maar dat heb je na een tijdje ook wel gezien. De muziek verandert op een subtiele manier mee naar gelang er meer kleur is aangebracht, al zul je dit in eerste instantie nauwelijks doorhebben.

Je kunt de Blob voor het eerst ook met zijn tweeën spelen, al beperkt dit zich tot de manier waarop we het ook al zo ongeveer tegenkwamen in Super Mario Galaxy. De ene speler kan enkel zijn creativiteit op het beeldscherm kwijt, terwijl de ander zich uitslooft.