Review: From Dust PlayStation 3

Drie figuurtjes lopen over de horizon. Ze zijn op weg naar de magische totem om een dorp te bouwen. Helaas kunnen hun beentjes ze niet sneller dragen, want in de verte komt een enorme vloedgolf al op de ongelukkige mensjes afrollen. Snel kom ik in actie. Ik verschuif bergen en lava om ervoor te zorgen dat de drie niet geplet worden onder de watermassa. De vloedgolf passeert en de figuurtjes die nu op een hoge berg zand staan zijn veilig. Maar helaas, zodra ik omkijk merk ik dat ik een fout heb begaan. De aarde die ik gebruikte om een dam te bouwen, was het enige wat het dorpje onder de berg kon redden van de lavastromen die nu over de huisjes heenwalst. Zelfs met mijn goddelijke krachten heb ik de dorpelingen niet kunnen redden.

I've got the power

From Dust is een erg rustig spel. Tenminste, zo lijkt het. Want wie zelf even de controller in handen heeft, voelt hoe de verantwoordelijkheid en het genadeloze tempo op zijn schouders drukken. Hoewel je een enorme hoeveelheid macht onder je vingertoppen hebt, kan de omgeving altijd net iets harder duwen. Jij pompt een ondergelopen dorpje leeg, een vloedgolf maakt je werk ongedaan. Je splijt de zee zodat je onderdanen door kunnen lopen, en een bosbrand verspert hun pad. Zeker in de latere levels zullen je timing en improvisatievermogen bijna perfect moeten zijn in de strijd tegen de elementen.

Een levende wereld

De mensen die de wereld bevolken zijn op zoek naar de restanten van hun oude goden, die de wereld hebben geschapen. In hun godsdienstige rituelen kunnen ze de elementen beheersen, en herscheppen. Om dit te doen creëeren ze een 'adem', die hun kracht bundelt om de omgeving te veranderen. Jij als speler neemt de rol van deze adem op je, en je moet de mensen helpen in hun zoektocht naar totems, wijsheid en geschiedenis. Dit doe je door een gebied bewoonbaar te maken. Door dorpjes te laten maken, kun je ook weer verschillende krachten aanroepen, die je nodig hebt om andere dorpjes te kunnen bouwen. Strategisch herstel is dus van belang. Veel van de omgevingen gooien om de zoveel tijd een natuurramp op je af om het moeilijk te maken, maar ook zonder deze catastrofes verandert de omgeving voortdurend. Planten zorgen voor bosbranden, beesten eten de bomen op, lavastromen zorgen voor nieuwe bergen en waterputten kunnen een woestijn in een zwembad veranderen.

Navigatieproblemen

De moeilijkheidsgraad kan door deze voortdurend veranderende omgevingen behoorlijk oplopen, omdat je beslissingen neemt waarvan je niet altijd het effect kunt overzien. Ook de bewoners, die dorpen voor je moeten bouwen, werken niet altijd mee. Vaker dan ik leuk vond moest ik wachten op de laatste man, omdat deze de toeristische route van A naar B nam. Omdat je redelijk wat tijd per level kwijt bent, kan dit erg frustrerend zijn. Toch is het uitspelen van een gebied een enorm bevredigende ervaring, juist omdat het soms zo lastig is. Als je een gebied naar jouw visie hebt herschapen, dan is het mooi om er naar te kijken voordat je naar het volgende gebied gaat.

Primitieve pracht en praal

En mooi is het zeker. De elementen vloeien op een natuurlijke manier in elkaar over, waardoor prachtige riviertjes, duinen, bergen en planten tevoorschijn komen. Vooral de water- en lavaeffecten zijn adembenemend, zeker voor een downloadspel. De simpele primitieve muziek voegt toe aan de beleving van deze barre wereld, evenals de bizarre oerwezens en planten die haar bewonen. Het geheel heeft een sereen sfeertje, maar het spel blijft altijd iets duisters houden. Als je echt geïnteresseerd bent kun je nog verhalen over de wereld lezen, die erg leuk zijn, maar om van het spel te genieten is het niet echt nodig.