Review: God of War III: Remastered PlayStation 4

Waar Sony vorig jaar nog de twee eerste delen overzette naar de PlayStation Vita, is het nu de beurt aan God of War III om een uitstapje naar de krachtige PlayStation 4 te maken. Dat gaat uiteraard gepaard met wat meer grafisch geweld en een hogere framerate, maar daar blijft het ook voornamelijk bij. Daardoor is God of War III Remastered waarschijnlijk alleen interessant voor eenieder die nog niet eerder van het derde avontuur van de almachtige Kratos heeft geproefd. En eerlijk is eerlijk, dat avontuur wil je niet missen.

Kleine Kratos, grootse daden

Aan de essentie van de serie is in deze remaster uiteraard niets veranderd. Brute actie, immense eindbazen en hier en daar een puzzeltje voor de afwisseling; die formule werkt in 2015 nog steeds. En ik zeg dan wel eindbazen, in God of War III ben je al vanaf de eerste minuut in gevecht met een immense boosdoener. Dat zal iedereen die de game vijf jaar geleden heeft gespeeld zich nog als de dag van gister herinneren en niet zonder reden. Ook in God of War III Remastered vormt dit nog altijd een van de spectaculairste sequenties uit de gehele gamehistorie. Daardoor is het extra jammer dat de game dit spektakel nooit meer overtreft, wat mede wordt veroorzaakt door het matige verhaal en de vervelende Kratos, die na drie delen gevloek en gekreun mijn strot wel uitkomt. Dat het een badass is, daar valt echter niet over te discussiëren, en meer verwacht je van een game als deze ook eigenlijk niet.

Remasterful

Toch voelt de game niet helemaal hetzelfde aan als in 2010. Nu de game in 1080p schittert en de actie met 60 frames per seconde op je televisie wordt getoverd, wordt ook de oeroude mythologische basis van God of War III naar het heden getild. Dat zorgt ervoor dat Kratos scherper oogt dan ooit en dat sommige eindbazen van je scherm spatten. Toch blijkt dat men zich tijdens de ontwikkeling van deze Remastered-editie vooral gefocust heeft op de hoofdpersonen en belangrijkste sequenties, want sommige minder belangrijke achtergronden en vijanden ogen niet opperbest. Niemand zal twijfelen aan het feit dat je met Kratos op de PlayStation 4 speelt, maar het is tevens niet de mooiste remake van het moment.

Om je vrienden toch toffe plaatjes te kunnen voorleggen, beschikt God of War III Remastered over een nieuwe fotomodus. Daarin kun je op praktisch ieder gewenst moment een plaatje schieten van onze bebloede held en diens omgeving, om er vervolgens verscheidene filters overheen te gooien. Om deze kiekjes op te slaan, dien je echter gebruik te maken van de Share-knop, wat niet bepaald intuïtief werkt. Vervolgens zou je jouw foto's gemakkelijk met je vrienden moeten kunnen delen, maar laten we eerlijk zijn, je trekt toch veel liever nog wat ingewanden uit het lichaam van de vijand dan dat je minutenlang foto's zit te bewerken en te delen. Bovendien is de bewegingsvrijheid in de fotomodus, maar ook in de game zelf, nogal beperkt. Dat wordt veroorzaakt door de vaste camera. Dat kon in 2010 nog net, maar is in 2015 een groot irritatiepunt. Jammer, want dat laat keer op keer zien dat we hier te maken hebben met een oudere game.

Kort, krachtig en voor herhaling vatbaar

Na een uurtje of tien rollen de credits voorbij. Voor mij een mooi eindpunt, want na tien uur hakken en zagen was ik er wel weer klaar mee. Toch zou je gerust een tweede keer in de wereld van God of War III kunnen duiken, want verschillende vrijgespeelde elementen en een hogere moeilijkheidsgraad doen hun best om je langer en op andere manieren tegen de Goden te laten strijden. Of je gaat op zoek naar de geringe verzamelobjecten die je onderweg wellicht hebt gemist. De game doet niet enorm zijn best om je vast te houden, maar zolang de basis van de game je aanstaat, kun je er flink wat tijd in kwijt. Bovendien ligt God of War III Remastered voor een schappelijke prijs in de fysieke en digitale schappen, dus dat scheelt weer.