Review: Just Dance 3 Nintendo Wii

Just Dance 3 is het officiële derde deel in de Just Dance reeks, die door velen gezien zal worden als commerciële uitmelkerij, en komt naast de Xbox 360 (Kinect) en Playstation 3 (Move) ook gewoon weer naar de Nintendo Wii. Met meer multiplayeropties, inspannende choreografieën en uiteenlopende nummers zet Ubisoft alles op alles om ook diegenen die normaal met een grote boog om de dansvloer heen manoeuvreren aan het dansen te krijgen.

Just do it

Just Dance 3 is op alle vlakken zo toegankelijk mogelijk gemaakt en dat uit zich zowel in de presentatie als in de te verrichten handelingen. Waar grootmeesters als Nintendo zich ook op de Wii voornamelijk richten op het halen van highscores of het verslaan van je medespelers, richt Just Dance 3 zich vooral op het plezier dat de speler of spelers moeten hebben tijdens het spelen van de game. In deze dansgame is het de bedoeling op het juiste moment de juiste dansmove te doen en zo dezelfde routine uit te voeren als de in neonkleuren uitgelichte persoon en/of personen op het beeldscherm. De Just Dance games vereisen echter wel enige bewegingsruimte, zeker als er gespeeld wordt met meerdere personen.

Zweten

Als je begint aan Just Dance 3 staan er al 45 nummers op je te wachten en naarmate je meerdere nummers voltooid unlock je al gauw nieuwe nummers, modi en mash-ups. Alle opties zijn in dit derde deel samengevat in slechts twee hoofdmodi: Just Dance en Just Sweat. De Just Dance modus bevat simpelweg een lijst met alle nummers waarop te dansen valt alsmede een lijst met alle vrijgespeelde content. De Just Sweat modus leunt op het gegeven van calorieën verbranden. Je kunt kiezen voor een eenmalige playlist om even snel een work-out te doen of je kunt een zevendagenplan doorlopen, waarbij je voortgang, verdeeld over de dagen van de week, precies wordt bijgehouden en wordt vergelijken met bijvoorbeeld dertig minuten rennen per dag. Of Just Sweat als een losse modus kan worden beschouwd valt nog te bezien aangezien deze compleet verweven zit in de Just Dance modus indien de speler een profiel heeft aangemaakt. Samen met het feit dat je zogenaamde 'sweat points' tijdens het dansen in beeld staan is dit een aanzienlijke vooruitgang, gezien de Just Sweat modus in voorgaande delen apart moest worden geactiveerd en daardoor eigenlijk overbodig bleek te zijn.

Dance on

Een echte story mode of iets wat daar mee te associëren valt ontbreekt echter in Just Dance 3, en maakt van deze dansgame een partygame in een van zijn puurste vormen. Hoewel je je scores keer op keer kunt verbeteren en leuke content blijft vrijspelen blijft een echte stimulans tot verder spelen helaas uit. Waar je bij vergelijkbare games als Guitar Hero of Sing Star de getrainde speler vaak een groot voordeel heeft ten opzichte van de nieuwkomer is dit bij Just Dance 3 in mindere mate het geval. De Wii kan slechts je rechterhand, waarin je de WiiMote dient te houden, volgen en lijkt daardoor op papier minder nauwkeurig dan Kinect, waarbij het gehele lichaam gevolgd wordt. Kinect blijkt in de praktijk echter een kleine vertraging te vertonen, waardoor de Wii voor Just Dance 3 toch intuïtiever blijkt te werken. De slimme speler die slechts voor de hoge score gaat zou er voor kunnen kiezen slechts de bewegingen van de rechterhand na te bootsen en zo vrij gemakkelijk een normaal vrij inspannende choreografie te voltooien, ware het niet voor het feit dat de dansen, zeker met meerdere spelers, gewoonweg te leuk is om te laten.

Luchtgitaar

Naast de duetten van de vorige delen maken nu ook routines voor vier dansers de intrede en dit maakt deze meteen tot de leukste choreografieën aanwezig in Just Dance 3. Zo speelt iedere speler bij 'I Was Made For Loving You' van Kiss een ander luchtinstrument, wat af en toe resulteert in chaos, maar mede door de aanwezigheid van de songtekst in beeld vaak tot een concertwaardige vertoning kan leiden. Ook de nummers voor slechts een enkele danser zijn te spelen met vier personen, waarbij iedere speler dezelfde danser zo exact mogelijk probeert na te bootsen. Dat ieder nummer een ander bijpassend thema introduceert, wat zich uit in zowel de aankleding van danser als decor, maakt spelers nieuwsgierig naar een volgend nummer en voor je het weet lig je zwetend en gierend op de grond te rollen op een melodie van Daft Punk, Katy Perry of Queen. Het was leuk geweest als je je eigen nummers had kunnen importeren en dit had de replaywaarde aanzienlijk verlengd, maar dat Ubisoft ook in de online store voor 250 Nintendo Points nummers wil blijven verkopen, blijft begrijpelijk.