Review: Just Dance Nintendo Wii

Het moge bekend zijn; ik kan voor geen meter dansen. Het is al ontelbaar keer bewezen op de dansvloer en het was laatst nog bewezen op het Ubisoft-podium bij FirstLook 2009 waar er een Just Dance-wedstrijd gaande was. Er kwamen daarom ook wat vraagtekens bij mij toen ik Just Dance kreeg om te reviewen. 'Misschien was het de druk bij de FirstLook waardoor ik niet goed presteerde', dacht ik nog. Ik had het mis.

Haven't you heard that the bird is the word?

Nadat ik de envelop opende, stopte ik Just Dance in mijn Nintendo Wii, de grote vriendelijke familieconsole waar de nadruk op plezier ligt. Ik begon met spelen en het eerste wat me opviel was de vette tracklist. Surfin' Bird, Hot 'n Cold, Dare, Eye of the Tiger en nog veel meer oude- en nieuwerwetse dansnummers. Als eerste nummer koos ik voor Surfin' Bird en ik merkte gelijk dat de nadruk op multiplayer ligt, wat op zich ook wel logisch is, want er is niemand zo debiel als ik die deze game in zijn eentje gaat spelen. Ik vroeg me wel af hoe groot de kamer moet zijn als je met z'n vieren wilt dansen. Je hebt namelijk veel ruimte nodig per danser.

Schijn bedriegt

Zodra ik begon met Surfin' Bird merkte ik hoe ongenadig hard deze game is. Je houdt de Wiimote in je handen (bij voorkeur rechts) en je moet de dansmoves nadoen die op het scherm verschijnen. Eerst dacht ik dat het systeem niet goed werkte, omdat ik alleen maar fouten maakte. Zo slecht ben ik toch niet? Later merkte ik op dat ik wel ontzettend slecht was in Just Dance. Het gaat er namelijk ook om dat je precies op de maat die moves doet, iets wat moeilijker is dan het lijkt. Vooral als je totaal geen maatgevoel heb zoals ik.

Daarom vraag ik me toch af; mist Ubisoft haar doelgroep hier niet mee? De Nintendo Wii moet toegankelijk zijn voor iedereen en iedereen kan er lol mee beleven, maar als je totaal niet kunt dansen, is de pret snel afgelopen. Misschien moet je deze game gewoon met een vriend(in) spelen en een paar tequila's op hebben, zodat je niet eens meer door hebt wat je doet.

Keep on tryin'

Toch was ik niet zo snel uit het veld te slaan en bleef ik maar proberen en oefenen totdat ik een nummer perfect mee kon dansen. Op dat moment merkte ik pas op hoe Just Dance steeds leuker wordt als je er beter in bent. In Guitar Hero zijn de meeste mensen in het begin ook slecht, maar je wordt beter naarmate je meer speelt. Dit is bij Just Dance ook het geval. Je loopt hier alleen wel ernstig het risico mee dat de multiplayer spelen met jou niet meer leuk wordt. Jij, die alle nummers feilloos uit je hoofd kent en vriend(in) die het voor het eerst speelt. Dat is gewoon niet leuk meer. Just Dance speelt goed in op deze factor, door met challenges te komen. Speciale uitdagingen voor de geavanceerde speler. Ook telkens je highscore verbeteren bij een nummer kan een leuke bezigheid worden, net zoals bij Guitar Hero.