Review: Lost Odyssey Xbox 360

Er zijn al flink wat Role Playing Games op de markt. Denk aan Final Fantasy of Dragon Quest. De legendarische ontwikkelaars van de Final Fantasy reeks vonden het tijd voor een nieuwe RPG, maar of dit nou zo´n goed idee was?

Onsterfelijk zijn is fijn

De mensen in de wereld van Lost Odyssey kunnen het zich niet meer voorstellen; het leven zonder Magische energie als krachtbron. Dertig jaar geleden werd het geïntroduceerd. Waar kwam deze krachtbron vandaan? Was het niet schadelijk voor de planeet dat we deze bron gebruiken? Er veranderden veel dingen door de nieuwe Magie-Industriële Revolutie. De manier waarop mensen leefden veranderde, de manier waarop de industrie werkte veranderde en de manier waarop oorlogen werden uitgevochten veranderde.
Er staat een groot gevecht aan te komen tussen de Republiek van Uhra en het koninkrijk van Gohtza. Kaim Argonar vecht mee in deze grootse oorlog voor Uhra. Net wanneer het gevecht op zijn hoogtepunt is gebeurt er iets wat niemand had verwacht. De planeet laat de mensen boeten voor de Magie-Industriële Revolutie. Uit het niets komt een grote hoeveelheid lava die beide naties compleet wegvaagt.
Kaim Argonar overleefde deze tragedie en had geen enkel schrammetje. Hij is onsterfelijk met alle nadelen die dat met zich meebrengt. Hij leeft nu al voor duizend jaar en heeft van mensen gehouden, maar ook weer weg zien vallen omdat die mensen niet onsterfelijk waren. Het is de vloek waarmee Kaim voor de rest van zijn leven zal moet lopen.

Niet veel meer dan een standaard RPG

Lost Odyssey is niet veel meer dan een standaard RPG. Niet dat daar iets mis mee is, want het is wel een hele goede RPG. Je loopt in een stad rond voor een opdracht. Vervult die opdracht en gaat naar de volgende stad enzovoorts. Natuurlijk wordt het verhaal wel verder uitgelegd. Het vechten is een essentieel gedeelte in deze games dus dit is vanzelfsprekend goed. Je vecht met allemaal

random encounters.

Je loopt dus rond en zonder dat je het ziet moet je opeens vechten. De interface van het vechten is vrij standaard, maar er zitten toch een paar andere dingen aan. Zo heb je het ringen systeem. Als je een personage uitrust met een ring zal hij meer schade aanrichten. In het gevecht zelf zie je dan twee ringen. Deze ringen moet je op elkaar zien te krijgen en als dat lukt kun je meer schade toebrengen. Het geeft een extra dimensie aan het vechten en maakt het niet zo saai en eentonig als heel simpel een knop indrukken en aan te vallen. Je party bestaat uit verschillende personages. Het leuke hieraan is dat je sterfelijke en onsterfelijke personages heb. Onsterfelijke personages staan vanzelf weer op als ze doodgaan in een gevecht, maar ze kunnen geen skills leren. Sterfelijke personages kunnen dit wel.

Muziek met emotie

Grafisch is deze game matig. Het had allemaal veel mooier gekund. Er zit weinig detail in de omgevingen en het ziet er allemaal niet zo scherp uit. De omgevingen zijn wel erg mooi vormgegeven. Blue Dragon, een andere game van dezelfde ontwikkelaar, zag er veel mooier en gedetailleerder uit dan deze game. Waarom Lost Odyssey minder mooi is, zou ik niet weten. Het is wel een gemiste kans.
Het geluid is helemaal in orde, maar minder zou je ook niet verwachten van Nobuo Uematsu, de componist van Final Fantasy. De muziek geeft heel veel emotie en is op de juiste momenten geplaatst. De muziek is tot in de diepste puntjes uitgewerkt en dat hoor je vanaf het begin tot en met het einde van de game.