Review: Minecraft: Story Mode - Episode 6: A Portal to Mystery PlayStation 4

Tot dusver heb ik wisselende ervaringen met Minecraft: Story Mode. Mijn scores voor de diverse episodes variëren tussen de vier en twee van de vijf sterren. Veel van de zwaktepunten komen keer op keer aan bod. Tevens kan ik niet waarderen dat het hoofdverhaal al in episode vier is afgerond en episode vijf een nieuw avontuur introduceert die in episodes zes tot en met acht wordt afgerond. Voor de laatste drie episodes moet je natuurlijk wel nogmaals geld neerleggen. Sceptisch begon ik aan Minecraft: Story Mode - Episode 6: A Portal to Mystery.

Voorgeschiedenis van de serie is niet nodig

Voor het eerst kon ik een fatsoenlijke terugblik gebruiken. Maar juist wanneer je iets nodig hebt, krijg je het niet. Vluchtig kwam een zaal vol portalen langs waarvan ik niet meer weet hoe Jessie en haar schavuiten hier zijn belandt. Voordat ik in mijn geheugen kon graven, viel het gezelschap uit de lucht te pletter en keek iedereen beduusd rond. Achteraf is een terugblik ook niet nodig, want ondanks dat episode zes een soort van vervolg is, heb je de gehele geschiedenis niet nodig om dit verhaal te volgen. Of dit goed is of niet, daar ben ik niet over uit. Ik weet ook niet of het mij überhaupt iets uitmaakt.

Jessie, Ivor, Petra en Lukas krabbelen overeind en kijken op. In de donkere hemel hangen twee manen om duidelijk te maken dat je je in een compleet andere dimensie bevindt. Dit is tevens de enige indicator, want verder had de locatie zich in 'onze' wereld kunnen bevinden. Zoals in iedere episode het geval is, start ook A Portal to Mystery met verbaasde blikken en vervolgens een actievolle scène waarbij je sporadisch op een knop mag drukken. Het zit in principe goed in elkaar, maar het is jammer dat elke episode dezelfde start kent. Met een gevonden uitnodiging in de hand betreed je een groot landhuis waarin een aantal andere karakters, met stemmen van bekende YouTubers zich reeds hebben verzameld. E'n voor 'n leggen personages het loodje en het is aan jou de schone taak om het mysterie van de White Pumpkin op te lossen alvorens je een nieuwe portaal tracht te vinden.

Frustrerend verhaal is gelukkig erg kort

Het verhaal is net zo voorspelbaar als dat het clich' is. Erg. Heel erg. Ik weet niet wat Telltale Games probeert te bereiken met Minecraft: Story Mode, maar ik krijg er in ieder geval geen vat op. Het principe 'Show don't tell' lijkt met name in de episode een onbekend fenomeen. Vrijwel het gehele verhaal wordt uit de doeken gedaan middels weinig inspirerende dialogen, maar veel speurwerk is in ieder geval niet nodig om de White Pumpkin te ontmaskeren. Daarnaast bevat deze episode een dosis aan toevalligheden en is het verhaal te vergelijken met een plakje gatenkaas. Daarnaast zijn de nieuwe personages zoals Stampy Cat en Captain Sparklez eenzijdig en, als je geen fan bent van de YouTubers, op een gegeven moment zelfs irritant. Gelukkig heb ik mij niet lang aan alles hoeven frustreren, want na slechts negentig minuten rolden de credits voorbij. Ik kon weer ademen.

Nu ben ik wellicht erg aan het zeuren, want episode zes bevat wel degelijk een aantal positieve punten. In A Portal to Mystery tracht Telltale Games, meer dan in de vorige episodes, je het gevoel te geven dat jij de koers van het verhaal bepaalt. Middels dialogen krijg je de keuze om ruimtes te onderzoeken, gesprekken met weliswaar oppervlakkige karakters aan te gaan of voortijdig conclusies te trekken. Daarnaast zijn de laatste vijftien minuten erg verrassend. Ik verwachtte de credits, maar tot mijn verbazing vond er een laatste aangename actiescène plaats waarin nogmaals wordt bevestigd dat katten eikels zijn. Maar juist hierdoor voelen de zwakke punten nog veel zwakker aan. Telltale Games kan het wel, maar lijkt het niet te willen.

Als dieptepunt, geen puzzels en teleurstellende locatie

Nog altijd is de gameplay hetzelfde als in alle vorige episodes, en wellicht in het hele portfolio van Telltale Games. Door middel van quick time based-gevechten ga je zombies en spinnen te lijf. Veel van dit soort momenten zijn er echter niet, omdat er vooral veel tijd wordt besteed aan de dialogen en bijbehorende ondervragingen. Verder lijkt opletten tijdens de actiescènes niet noodzakelijk, want enige slippers worden door ondersteunende karakters moeiteloos opgevangen. Wellicht prettig voor de jongere spelers onder ons, maar het maakt mij juist onnodig lui.

In vorige reviews van Minecraft: Story Mode heb ik weleens geklaagd over het gebrek aan puzzels en de complexiteit hiervan. In A Portal to Mystery wordt het wel heel bont gemaakt door welgeteld 'n puzzel aan te bieden. Je kunt het ontrafelen van het White Pumpkin-mysterie zien als 'n grote puzzel, maar daarmee kom je bij mij niet weg. Dus kom ik toch echt uit bij 'n verschrikkelijk simpele puzzel. Ik heb niet eens een indrukwekkende locatie om mij in te verliezen, zoals wel in alle vorige episodes mogelijk was. Van het magnifiek ogende landhuis krijg je namelijk verbazingwekkend weinig te zien. Je ziet slechts een aantal kamers voordat je een portaal vindt.