Review: MXGP: The Official Motocross Videogame Xbox 360

Feit: mensen (en blijkbaar vooral mannen) houden ervan om van tijd tot tijd lekker in de modder te spelen. Hoe verklaar je anders dat mensen (mannen) gedurende verschillende periodes van hun leven steeds weer teruggrijpen naar een flink moddergevecht? Het begint allemaal al als baby, hoewel je in die eerste jaren van je leven vooral in je eigen modder aan het spelen bent. Als kind "“ laten we zeggen vanaf een jaar of vijf, zes "“ wordt het modderspelen al iets serieuzer en komt er echte modder aan te pas. Als je richting volwassenheid gaat "“ en nu wordt het interessant "“ gaan mensen (mannen) hulpmiddelen gebruiken tijdens het spelen in de modder. Precies om deze reden heeft men de motocross uitgevonden, want het is duidelijk dat deze sport niets meer is dan een beetje professioneel lopen doen in een door anderen gecreëerde modderbaan. Ten slotte kom je in je leven weer terug bij af, zodra je als bejaarde de controle over je lijf verliest en je eigen modder weer in beeld komt. Hè, lekker!

Officiële licenties

MXGP "“ The Official Motocross Videogame is de officiële videogame (jawel) voor de twee motocrosscategorieën MX1 en MX2 (motoren in die laatste klasse hebben een kleinere maximale cilinderinhoud en kunnen dus in theorie minder hard over de crossbanen scheuren). De ontwikkelaars hebben dan ook geprobeerd om zoveel mogelijk officiële motoren, teams en coureurs in de game te proppen, en dat is ze toch aardig gelukt. Je kunt in MXGP namelijk aan de slag met zestig verschillende coureurs, zestig verschillende motoren, veertien racebanen en dat alles natuurlijk met de officiële regels van de MX1 en MX2. Dat officiële zit 'm dan vooral in de manier waarop races opgebouwd worden en hoe de puntentelling in elkaar zit. Kort gezegd komt dat op het volgende neer: 'n motocrossrace is eigenlijk een compleet evenement met een oefensessie, een kwalificatiesessie waarin wordt bepaald wie als eerste zijn startpositie uit mag kiezen en ten slotte twee wedstrijden op dezelfde track. De coureur die een race als eerste beëindigd krijgt het meest aantal punten, en de coureur die na de twee races het hoogste puntenaantal binnen heeft gesleept, wint. Simpel, toch? Het zit in ieder geval allemaal verwerkt in deze MXGP-game.

Misselijkmakende framerate

Zoals gezegd zitten er zestig officiële coureurs in de game, maar er is weinig moeite gedaan om ze allemaal precies op hun echte evenbeeld te laten lijken. Sterker nog, de ontwikkelaars hebben sowieso niet enorm veel moeite gedaan om de game op het grafische vlak uit te laten blinken. Het geheel ziet er allemaal niet verkeerd uit, maar toch heb je het gevoel dat je een game van een aantal jaar geleden aan het spelen bent. Daar komt nog eens bij dat de framerate van de game niet bepaald hoog ligt, waardoor de complete race-ervaring gewoon niet soepel genoeg verloopt om er optimaal van te kunnen genieten. Die lage framerate zorgde er bij mij zelfs voor dat ik er af en toe misselijk van werd. En nee, niet figuurlijk omdat ik tijdens het spelen steeds dacht aan hoe baby's en bejaarden met hun eigen modder spelen, maar gewoon letterlijk. Dat ik normaal nooit misselijk wordt tijdens het spelen van een game moet denk ik wel genoeg zeggen over de kwaliteiten van deze game. Het zit zodanig in de weg dat het geen lekkere game-ervaring is om lang achter elkaar door te motocrossen, en dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn geweest. Dit is hoe dan ook een significant minpunt.

Realistische physics

Dat is jammer, want voor de rest zit MXGP gewoon goed in elkaar. De manier van racen is realistisch, aangezien je tijdens het racen zowel rekening moet houden met het normale werk "“ gas geven, op tijd remmen, sturen, enzovoorts "“ als met de positie en houding van je eigen lichaam en motor. Met de rechterstick van je controller kun je je eigen lichaam namelijk een klein beetje besturen. Op die manier kun je bijvoorbeeld extra in een bocht gaan hangen om 'm scherper te nemen, of je kunt ervoor zorgen dat je je motor in de lucht wat naar voren of naar achteren kantelt, afhankelijk van de ondergrond waarop je na de sprong neerkomt. Het klinkt allemaal wat lastig om aan zoveel dingen tegelijk te moeten denken en tijdens de eerste races zal je er ook absoluut aan moeten wennen, maar als je er dan na een paar races eenmaal aan gewend bent is het vooral een voordeel dat je zoveel controle hebt over jezelf en je motor. Het geeft een gevoel van realisme, en dat is gewoon vet. Overigens geldt het realisme ook voor de onderdelen van je motor zelf, want je kunt alle onderdelen van je motor naar hartenlust finetunen. Een parcours met veel bochten vraagt bijvoorbeeld om andere instellingen dan een parcours waar je relatief vaak vol het gas in kunt drukken. Overigens hoef je je hier niet per se mee bezig te houden als je dat niet wilt; de standaardinstellingen zijn goed genoeg voor de gemiddelde racer. Iedereen die toch iets meer controle wil, kan zich daarentegen goed genoeg uitleven.

Op naar de top

MXGP bestaat uit verschillende modi. Zo heb je de mogelijkheid om even een snelle race te doen, of juist mee te doen aan een compleet wereldkampioenschap, compleet met een oefensessie en een kwalificatie bij elke race (zoals ik al eerder heb aangegeven). Dit alles komt bij elkaar in de carrièremodus, waarin je onderaan de ladder begint in een klein team met een simpele motor, om je vervolgens een weg omhoog te werken naar snellere klassen, betere motoren, grotere teams en betere tegenstanders. Uiteraard allemaal met het uiteindelijke doel om de beste van de wereld te worden. Want in theorie is motocross dan misschien niets meer dan professioneel modderbaden, maar aan het eind van het seizoen zijn er wel prijzen te verdelen. En reken maar dat je die wilt winnen!