Review: Serious Sam: Siberian Mayhem – Ouderwetse Actie Pc

Serious Sam: Siberian Mayhem is net uitgekomen en belooft zoals al zijn voorgangers veel actie en cheesy one-liners. De Serious Sam games vallen in het straatje van games waar je gewoon moet gaan en niet te veel moet nadenken. Het is interessant om te kijken of deze formule het nog steeds volhoudt.

Naar het koude Siberië

Als Sam kom je aan op een stukje kust van Siberië, omdat je daar denkt General Brand te kunnen vinden. Je wilt hem en zijn alien-volgelingen gaan dwarsbomen. Veel van het verhaal hoef je niet te snappen, want het is voornamelijk een verklaring voor waarom je alle aliens neerschiet. Als een slimme huurling ben je natuurlijk op pad gegaan zonder winterkleding en alleen een pistool op zak. Door de game heen verzamel je andere wapens die je leven een stuk makkelijker zullen maken. De aliens en robots die je al snel tegenkomt, worden echter ook steeds moeilijker om te verslaan.

Dit is het leven dat je voornamelijk tegenkomt in de ijzige landschappen van de game. Het landschap is of wit van het ijs en sneeuw of grauw met dorre bevroren grond en wat dode bomen. De meer kleurrijke elementen in het landschap zijn de typische Sovjet-achtige fabrieken en gebouwen die je tegenkomt. Nu staan de moderne Russen niet bekend om de mooie architectuur of kleurgebruik. Het voordeel hieraan is dat veel vijanden goed opvallen in contrast met de omgeving.

Jong geleerd, oud gedaan

Toen ik begon met de game, kreeg ik meteen een ouderwets gevoel. De game voelt een beetje aan als een retro game van voor de tijd van cover shooters. Je moet tijdens de gevechten al schietend veel heen en weer rennen. Sommige vijanden kunnen bij je komen, voordat je ze neergeschoten hebt en je zult inkomende projectielen moeten ontwijken. Om te overleven ben je dus constant in beweging, zoals dit vroeger gebruikelijk was.

De game heeft wat van de vernieuwingen uit Serious Sam 4 meegenomen. Je hebt nu een kleine skill tree waar je nieuwe vaardigheden kunt leren. Hier kun je bijvoorbeeld leren om twee pistolen tegelijkertijd vast te houden en je kunt dit verbeteren, totdat je twee raketwerpers kunt vasthouden. Er zijn ook minder overdreven vaardigheden zoals herladen, terwijl je blijft rennen. Deze keuze in speelstijl en de opties in wapens geven de game iets meer diepgang.

Oud gedaan, oud gebleven

De game brengt dus weinig echte vernieuwing met zich mee en leunt vooral op de bekende formule. Dat is jammer, want andere games weten het retro gevoel te pakken en te updaten naar iets nog beters. Als je deze game bijvoorbeeld vergelijkt met de Doom reboot, dan kun je zien wat ik bedoel. Doom wist het gevoel van de oorspronkelijke games goed vast te houden, maar ook de gameplay sneller en beter te maken voor nog een betere ervaring. Doom voelt als een game van deze tijd en dat doet deze Serious Sam game niet.

De game voelt alsof het een opgepoetste rerelease is van een oude retro game of een oude game die je weer speelbaar is gemaakt door de spelers. Het ziet er beter uit, maar weet geen nieuwe ervaring te bieden. Het is niet alleen de gameplay die ouderwets is gebleven. Zodra je aan de game begint, zie je meteen de houterige animaties in de cutscenes. Ondanks de houterige animatie moet ik wel zeggen dat de game wel heel soepel speelt. De game zit op technisch vlak goed in elkaar. Ook de opties van de game zijn behoorlijk uitgebreid. Het is duidelijk dat er veel liefde in de game is gestopt.