Review: Silent Hill: Homecoming Pc

Ik zal eerlijk met jullie zijn: Ik ga deze review vooral iets over pc-gaming uitleggen. Collega Peter heeft onlangs Homecoming al eens onder de loep genomen en kwam daarbij tot een redelijk teleurstellende conclusie. Hoewel het spel an sich redelijk was qua opbouw, sfeer en verhaal, wist het zich niet te meten met de voorgaande delen. Dit deel was dan ook ontwikkeld door een andere studio dan de originele. (He wat raar nou, zie ik hier een verband?) Om de boel nog verder omlaag te trekken hebben ze er gelukkig mijn favoriete marketingstrategie overheen gegooid: Een schrale port! (conversie van software naar een ander platform)

De pc achtergesteld

Ooit was de pc heer en meester in de wereld van games; de beste graphics, mooiste geluiden en grootste rekenkracht garandeerden hem dat de spellen hierop altijd het beste tot hu recht kwamen. Vervolgens kwamen er consoles. Minder krachtig en niet geschikt voor een hoop spellen, maar wel stukken goedkoper en makkelijker in gebruik. Dit proces zette zich door tot op de dag van vandaag, waarop de consoles geschikt zijn voor vrijwel elk speltype. Doordat ze ook nog eens goedkoper zijn, bedienen ze het merendeel van de gamemarkt. Tel daarbij op dat de meeste pc gamers zichzelf lelijk in de vingers snijden door lekker kortzichtig vrijwel alle games te downloaden en de maat is voor de ontwikkelaar snel vol. Op de consoles wordt namelijk veel minder gedownload en daar is dus ook meer geld te verdienen. De pc is vooral in trek voor online rpg`s, strategiegames en shooters. De rest van de spellen wordt vrijwel altijd in eerste instantie voor de twee grote kemphanen, de PS3 en XboX360 ontwikkeld, een paar weken/maanden later gevolgd door een exemplaar voor de pc. Hiermee zorgt men ervoor dat de meeste mensen het spel kopen voor de console in plaats van het meteen te downloaden voor hun pc. Ontwikkelaars voelen zich dus ook niet vaak geneigd een hoop geld uit te geven aan een propere conversie van een spel naar de pc; het levert immers ook weinig geld op.

Dit was een review van een spel toch?

Oja, om even terug te komen op Silent Hill: Homecoming; het is dus een schoolvoorbeeld van een slechte port. Dit kenmerkt zich door bugs en besturing, die elkaar gelukkig ook overlappen. Zo is jouw poging tot het instellen van de controls altijd leuk. Soms doet hij het wel, soms doet hij het niet. Meestal wisselt hij willekeurig wat om of wijst hij twee acties aan dezelfde toets toe, zonder dat er in het menu bij te zetten. En jij maar panisch op 'dodge' rammen, terwijl een voetgrote vlieg je gezicht probeert op te eten. Het geluid lijkt ook niet helemaal te kloppen. Surround klinkt inderdaad ruimtelijk om je heen, echter is de positionering en timing daarvan overgelaten aan een apathische kleuter. Aan de graphics kan bijna niets worden ingesteld; de opties zijn beperkt tot low, mid en high. Gelukkig kunnen ze er an sich nog prima mee door, verwacht alleen geen hoogstandjes. SH:H voelt zich gewoonweg niet thuis op de pc. Een controller werkt dan ook het beste, maar daarvoor heb je natuurlijk geen dure gamemuis aangeschaft. SH:H is niets meer dan een goedkope manier om ook nog wat pc gamers geld afhandig te maken met een 'onecht' deel van Silent Hill.