Review: Swords & Soldiers Nintendo Wii U

Eerder dit jaar heeft de Nederlandse ontwikkelaar Ronimo Games Swords & Soldiers II aangekondigd. Deze game zal (in eerste instantie) exclusief voor de Nintendo Wii U verschijnen. Het eerste deel verscheen alweer vijf jaar geleden voor de Nintendo Wii en werd later ook uitgebracht op de pc, Mac, Linux, Android, iOS, Nintendo 3DS en PlayStation 3. Toch zijn er nog aardig wat mensen die dit deel nooit hebben gespeeld, waaronder ikzelf, en deze game toch nog willen spelen voordat het tweede deel verschijnt. Daarom heeft Two Tribes, een andere Nederlandse ontwikkelaar, de game opnieuw uitgebracht in de eShop voor de Wii U. De afgelopen week ben ik met deze game aan de slag gegaan.

RTS vanaf de zijkant

Swords & Soldiers is een tweedimensionale real-time strategygame. Waar de meeste RTS-games meestal gebruik maken van een bovenaanzicht, moet je het in deze game doen met een zijaanzicht. De gevechten zijn altijd 'n-tegen-'n, waarbij je als hoofddoel de basis van je tegenstander moet vernietigen. Natuurlijk zijn ook de standaard RTS-elementen aanwezig. Zo moet je mijnwerkers 'bouwen' om geld te verdienen, waarmee je weer upgrades en andere mannetjes kan bouwen die kunnen aanvallen. Je hebt echter geen directe controle over de mensen in het speelveld. Iedereen zal uit zichzelf lopen, waardoor je dus niet van tevoren in je basis een grote groep kunt maken voordat je tot aanvallen overgaat. Wel zijn er soms splitsingen in de wegen te vinden, waarbij je met behulp van een bord in de vorm van een pijl kunt aangeven of je mensen boven- of onderlangs moeten gaan. Naast geld heb je in deze game ook te maken met mana. Dit kan je gebruiken om bijvoorbeeld een ijsstorm of vuurpijlenregen op te roepen.

Meerdere campagnes

Er zijn drie verschillende campagnes speelbaar, namelijk die van de Vikingen, Azteken en Chinezen. Voor elke campagne heb je verschillende vechters, upgrades en mana-moves, die je door de tien missies van elke campagne leert te gebruiken. Je kan de campagnes in willekeurige volgorde voltooien en ook op elk moment wisselen tussen de campagnes. Dat is fijn, want ik zat op sommige punten gewoon vast in een campagne. De eerste missies van de campagnes zijn meestal nog vrij gemakkelijk, maar later begint het toch wel moeilijk te worden. Het kan natuurlijk aan mij liggen, want ik ben helemaal geen RTS-gamer. Maar als ik telkens binnen een paar minuten word overlopen door mijn tegenstander en ik heb geen flauw idee wat ik ertegen kan doen, dan geef ik het na een paar pogingen op. Gelukkig kan je dan dus een andere campagne proberen en later kijken of je de missie wel kan halen.

Tikken of mikken?

Op de GamePad speel je de game volledig met het touchscreen. Dit werkt zeer goed, omdat je niet een cursor hoeft te bewegen, maar gelijk op hetgene kan tikken wat je nodig hebt. Aangezien je alles op het scherm van de GamePad doet, heb je de tv helemaal niet meer nodig. Het is dus alsof je een tabletgame op je Wii U speelt. Het nadeel is dan wel weer dat de resolutie van de GamePad een stuk lager is dan die van mijn tv. Wanneer je met de Wiimote speelt, speel je natuurlijk wel op de tv, dus dan kan je wel genieten van de scherpe graphics. Hierbij moet je op het scherm mikken om een cursor te bedienen. Nu weet ik niet hoe de controls van de Wii-versie waren omdat ik die nooit heb gespeeld, maar ik vind het in deze Wii U-versie een beetje geport aanvoelen. Op het touchpad klik je bijvoorbeeld eerst 'n keer op een upgrade om te zien wat deze doet, waarna je nog een keer klikt om de upgrade te kopen. Het zou in mijn ogen logischer zijn om met de Wiimote in plaats van klikken op de upgrade om informatie te zien er gewoon de cursor op stil kan houden. Ook voelt het slepen om door het level te scrollen niet intuïtief, maar gelukkig kan je daarvoor ook de D-pad gebruiken. Daarnaast vind ik het mikken met de Wiimote gewoon niet prettig, dus prefereer ik de besturing met het touchscreen van de GamePad.

Tikken 'n mikken!

Oorspronkelijk zou Swords & Soldiers een splitscreengame zijn. Later in de ontwikkeling zijn hier meer modi aan toegevoegd, zoals de campagnes. In deze Wii U-versie is ook weer een lokale multiplayermodus aanwezig, alleen is het deze keer niet splitscreen. Dankzij de GamePad heeft iedere speler namelijk zijn eigen scherm. E'n speler speelt met de GamePad en andere speler met de Wiimote op de tv. Zo kan je minder snel bij elkaar afkijken. Er zijn negen verschillende maps aanwezig en ook is er een mogelijkheid om een handicap aan iemand te geven.