Review: Tomb Raider: Trilogy HD PlayStation 3

Remakes, ik ben er zelf nooit zo enthousiast over. Vaak zijn het games die hun beste tijd wel hebben gehad. Er zijn natuurlijk uitzonderingen zoals Beyond Good and Evil, een van mijn favortiete games tot op de dag van vandaag. Kan Tomb Raider zich ook tot die groep rekenen? Daar komen we maar op 'n manier achter...

Drie maal een is negen, ieder zingt zijn eigen lied

De game begint direct met waar de serie ooit groot mee geworden is. Eigen muziek, een eigen stijl en een eigen menu. In het menu kun je kiezen uit Legend , Anniversary en Underworld. Je ziet duidelijk het grafische verschil tussen Legend en Underworld. Waar Underworld nog goed meegaat, valt Legend door de mand. Zelfs de HD oppoetsbeurt maakt het er allemaal niet veel beter op. Op gameplaygebied zijn de drie games bijna identiek. Dezelfde manier van schieten, klimmen en rennen. Als je ze alle drie achter elkaar doorspeelt zul je het gevoel hebben 'n game te spelen. Het loopt allemaal soepel in elkaar over, op het eerder genoemde grafische aspect na. Ook het verhaal gaat veilloos verder in de games. Het lijkt 'n groot geheel.

Is it a yes or a no?

Ik vond het moeilijk om alle drie de games nog eens te spelen en er een nieuwe mening over te vormen. Over het algemeen zijn de games nog gewoon hetzelfde. Het enige verschil is het feit dat het gragisch allemaal net wat lichter oogt. Kan Tomb Raider zich dus tot de beperkte groep echt gewaardeerde remakes rekenen? Daarop zou ik ja willen antwoorden, maar niet volmondig. Je ziet dat Tomb Raider: Trilogy HD meer dan een eenvoudige overzetten naar de PlayStation 3 is, maar toch zijn het games die je al een keer gespeeld hebt. Er zijn zo weinig extra's toegevoegd, dat deze bundel moeilijk verplichte kost genoemd kan worden.