Absurditeiten in Alan Wake 2 Night Springs

C'mon in and listen! Dit zijn de verloren woorden die je gemist hebt. Alan Wake 2's eerste expansie is gearriveerd en ik ben persoonlijk erg blij om terug te keren naar de bovennatuurlijke thriller van Remedy Entertainment. In mijn Alan Wake 2 review bejubelde ik de game op meerdere fronten. Ik was vooral te spreken over de verhaalvertelling en de presentatie van de sci-fi thriller. Om de verwachtingen goed bij te stellen: de DLC borduurt niet voort op de main game. Nee, want we gaan een kijkje nemen naar Night Springs - de fictieve tv-show die het beste gezien kan worden als een mix tussen Marvel's What If...? en Twin Peaks. Ja, Remedy-games hebben altijd al een hoog uncanny-gehalte gehad, maar in de uitbreiding gaan alle remmen los. Hier lees je Drie van die absurditeiten in Alan Wake 2 Night Springs!

Hectische chaos in Night Springs - Number One Fan

Het eerste verhaal, genaamd Number One Fan, kan maar over één psychoot gaan. Ja, Rose Marigold staat centraal in het eerste hoofdstuk. De serveerster/zorgmedewerkster heeft maar één doel in het leven: haar grote liefde en tevens fan-tas-tische schrijver Alan Wake beschermen. Wanneer ze een bericht van haar geliefde krijgt - via een vissenkop welteverstaan - weet ze wat haar te doen staat. Ze pakt haar jachtgeweer (the fuck) en haar automatische shotgun (the fuck x2) en snelt zich een weg naar Wake's huis. Alan wordt namelijk belaagd door allerlei soorten haters. Zij claimen dat zijn schrijfwerk pretentieus is, dat het zorgt voor koppijn en als hij nou zo nodig een film wilde maken, waarom doet hij dát dan niet gewoon? Ik bespeur in de agressieve feedback van de haters kritiekpunten die Remedy zelf wellicht ietwat onterecht heeft moeten verduren. Afijn, het eerste verhaal is in ieder geval een garantie om je lachspieren te trainen. Het is gewoon zo ontzettend slecht, maar dat is een bewussie. Met meer dan 300 kogels voor je shotgun knal je alles en iedereen overhoop, want opgebouwde kritiek? Daar doen we niet aan. De absolute waanbeelden die Rose beleeft zijn niets minder dan obsessief te noemen, maar de luchtige presentatie zorgt ervoor dat je er goed om kan giechelen - al is het soms met een wat ongemakkelijk grijns.

Een cafeïne gevulde nachtmerrie in Night Springs - North Star

Voor het tweede verhaal keren we terug naar Coffee World. Remedy-fans kunnen in dit pretpark hun hart ophalen. Waarom? Een favoriet personage van de fans keert terug. Het hierbij om de protagonist van Control, die we natuurlijk kennen als Jesse Faden. Zij is op zoek naar haar broertje, die vermist is geraakt in het onheilspellende Coffee World. Jesse merkt al snel op dat iets hier niet helemaal pluis is. De gehele locatie is tot de nok toe vol gevuld met Shadows, maar gelukkig krijgt Jesse al snel een zaklamp en een blaffer toegeworpen. Daarna dient geheel Coffee World eigenlijk als een grote escaperoom, waarbij de speler meerdere soorten puzzels moet oplossen. Het is een redelijke vertoning, maar ik ben nog steeds een beetje onzeker over de toon die dit verhaal hoort over te brengen. Het heeft vele elementen om een griezelverhaal te zijn, maar dat botst enorm met de setting. Het gaat namelijk over een koffie complot - een kofspiracy? Ja, oftewel het is onmogelijk serieus te nemen, zeker niet als je uiteindelijk vijanden treft die verkleed zijn als enorme koffiemokken.

Onze favoriete acteur keert terug in Night Springs - Time Breaker

Het laatste verhaal is tevens het interessants. Niet alleen is onze main man Sam Lake aanwezig, maar we krijgen te maken met een confrontatie, waar de campaign van Alan Wake 2 al een tijdje naar hint: de 'Quantum Breaker' Tim versus Warlin Door. We maken in eerste instantie kennis met de acteur-versie van Tim die zonder pardon een multiverse-samenzwering in wordt gebonjourd. De sinistere host Door is namelijk diverse versies van Tim aan het breaken. Geheel begrijpelijk vindt onze protagonist dat geen fijne gedachte en hij vlucht dan ook snel weg. Zijn hazenpad brengt hem door verschillende versies van onze realiteit. Remedy neemt het multiverse-concept op de hak en weet uniek uit de hoek te komen. Ik ga de verrassingen niet verklappen, daar moet je zelf maar achterkomen. Weet wel dat het derde verhaal het meeste in huis heeft qua unieke gameplaysystemen en ook de grootste moeite doet om de speler op het verkeerde been te zetten. Sterk staaltje werk, Poison Pill Entertainment!

Ja, en dat was ongeveer wat je kan verwachten van Alan Wake 2's eerste uitbreiding, genaamd Night Springs. Het zijn drie beknopte, maar memorabele verhaaltjes. Ik had gehoopt op iets meer diepgang qua gameplaysystemen, want je komt in principe dezelfde systemen tegen als in de main game, maar dan een beetje door elkaar gehusseld. Het is voornamelijk de presentatie en de verhaalvertelling die in deze expansie het zware werk verricht. Voor het tweede deel van de Expansion Pass hoop ik dat Remedy toch iets meer gaat kijken naar het feit hoe ze Alan Wake 2 kunnen verrijken - in zowel gameplay- als verhaalvorm - in plaats van het produceren van losse flodders. Begrijp mij niet verkeerd, ik ben blij dat ik deze korte kronieken heb ervaren, maar het gevoel dat er meer in het vat zit, dat blijft een beetje hangen.