Claudia met Inscryption

Voor mij was 2021 een interessant jaar. In vergelijking met andere jaren, waren er minder games waar ik naar uitkeek, maar meer games waar ik van genoten heb. Mijn jaar begon erg goed met de old-school JRPG-ervaring van Bravely Default II. Qua JRPG's was 2021 sowieso een goed jaar voor mij. Ik mocht namelijk ook aan de slag met Legend of Mana en met Scarlet Nexus die ik op stream helemaal uit heb gespeeld. Ook kwam dit jaar NEO: The World Ends With You uit, wat een vervolg was op de allereerste game die ik heb mogen reviewen voor gameliner. Als grote klapper mocht ik ook Tales of Arise spelen op mijn gloednieuwe PlayStation 5 en strooide ik met zout toen ik Pokémon Brilliant Diamond in handen kreeg. Ik kwam echter niet alleen op het gebied van Japanse games aan mijn trekken. Ook Life is Strange: True Colors was een waar genot en samen met redactieleden Diablo II Resurrected op stream spelen, was ook altijd een highlight van mijn week. Ook met de verrassende game The Riftbreaker was ik zeer tevreden en ook de indiegame Eastward wist mij positief te verrassen. Helaas bracht 2021 niet alleen maar goeds. Ik keek namelijk ontzettend uit naar de indiegame Of Bird and Cage. Mijn mederedacteur Bram waarschuwde me al dat de game niet zou bevallen. Naar hem luisterde ik niet, maar de soundtrack van voorgenoemde game was gelukkig wel aangenaam. Aan de andere kant had ik hem wel soort van gedwongen om Outriders met mij te spelen, die helaas ook erg tegenviel. Zo erg als Balan Wonderworld had het echter allemaal niet kunnen zijn. Wellicht had je me dan ook zien huilen op stream, toen ik deze game speelde.

Je bent hier echter niet om te lezen welke games ik allemaal zo tergend slecht vond. Je bent hier namelijk om te lezen welke game mijn Game of the Year is. Het was een lange tijd vrij lastig geweest om een GOTY aan te wijzen. Totdat in oktober Inscryption uitkwam. Deze game, van de hand van de geniale indie-ontwikkelaar Daniel Mullins, is in elk opzicht uniek en superieur aan alles wat ik dit jaar voorbij heb zien komen. Dit eenmans-indie-project zit vol passie en de geniale creatieve vrijheid van een ontwikkelaar die er niet vies van is zijn games raar, doordacht en mysterieus te maken. Ook speelt er een heuse Alternate Reality Game rondom Inscryption, waarbij een hele community van fans samen de mysteries van de game proberen op te lossen en het volledige achtergrondverhaal te achterhalen door verborgen hints uit de game te combineren met hints die de ontwikkelaar in de echte wereld heeft nagelaten. Inscryption is qua gameplay ontzettend creatief, waarbij het in de kern een deck building game is, maar op briljante wijze gecombineerd wordt met roguelite-elementen, RPG-elementen en een griezelig horror-sausje. Ik zeg altijd dat het niet uitmaakt wat voor game het is, zolang ik op het puntje van mijn stoel blijf zitten en de game in één ruk uit wil spelen om te zien hoe het eindigt en hoe het verhaal in elkaar steekt, dan is het een goede game. Inscryption liet mij sinds lange tijd eindelijk weer eens een keer uren achter elkaar een game spelen om te zien wat het me allemaal te bieden heeft. Op het puntje van mijn stoel zat ik, steeds weer opnieuw te proberen om verder te komen. Wat mij betreft verdient deze eenmans-indiegame de Game Of The Year award meer dan welke andere game dan ook.

De Gameliner Awards zijn in volle gang! Elke redacteur deelt zijn/haar uniek verhaal over hoe ze dit gamejaar beleefd hebben, maar we zijn ook benieuwd naar jouw mening! Hoe zag jouw gamejaar eruit? Laat het ons weten in de comments. Om het jaar mooi af te sluiten, geven we een berg aan prijzen weg. Klik hier om niks van de Gameliner Awards te missen!