Opinion: Een ode aan Ash Ketchum

Het einde van Ash Ketchum in de Pokémon-anime nadert. Toen het nieuws naar buiten kwam, kon ik in eerste instantie niet geloven dat Pokémon deze stap daadwerkelijk neemt. De merchandise verkocht enorm vanwege de Pokémon die Ash en Pikachu tegenkwamen. Denk alleen al aan de populariteit van Charizard door het verhaal met Ash. Bovendien zijn ze al voor meer dan duizend afleveringen op televisie te bewonderen, waarbij er al genoeg kansen waren om onze held uit Pallet Town te laten vervangen door een nieuw hoofdpersonage. Pokémon koos voor de veilige route, maar na het winnen van het Masters Toernooi door Ash was er echt geen ontkomen meer aan. Hij heeft zo goed als alles wel bereikt, dus is het tijd voor een ander tijdperk met nieuwe gezichten en verhalen. Maar niet voordat Ash de kans krijgt in een epiloog-serie zijn verhaal met zijn Pokémon, vrienden, vijanden en Pikachu af te ronden. Ik heb van jongs af aan de Pokémon-anime met interesse gevolgd. Het is tijd voor een ode aan Ash Ketchum en mijn bevindingen van de Pokémon-serie als geheel.

Van de Originele Series naar Diamond & Pearl: Pure nostalgie

Als kind zat ik aan de buis gekluisterd voor iedere Pokémon-aflevering. De eerste Pokémon-serie herinner ik me vooral als chaotisch vermaak. Denk aan de geweldige chemie tussen Ash, Misty en Brock. De slechte acties en humor van Team Rocket, maar ook hun onverwachte goedhartigheid. Het pijnlijke afscheid van bijvoorbeeld Butterfree, maar ook Brock en Misty. Sommige fans zijn er nog niet van bijgekomen. Wat mij het meest is bijgebleven, is de band tussen Ash en zijn Charizard. Eerst was het haat en nijd, maar na een letterlijke afkoelperiode was Charizard 'on fire'. Het tijdelijke afscheid van Charizard hakte er bij mij flink in, maar gelukkig kwam hij later in Johto terug. En hoe! In de Johto League vocht Ash tegen zijn tot dan toe grootste rivaal Gary, met Charizard versus Blastoise als zinderende climax. Typerend voor dit tijdperk van de Pokémon-anime is echter ook dat Ash na een grote overwinning vervolgens verliest van een random gast. Als kind kon ik het niet begrijpen dat Charizard verliest van Blaziken, in de games is dat haast niet mogelijk!

Over de Hoenn-saga zal ik eerlijk zijn, daar is mij niet veel van bijgebleven. Pas vanaf het seizoen Battle Frontier werd het goed, de eerste drie generaties van de Pokémon-series kwamen hier samen. Ash begon legendarische Pokémon te verslaan zoals Articuno. Zijn gevecht tegen Frontier Brain Brandon, met zijn originele viertal Charizard, Squirtle, Bulbasaur en Pikachu, was episch. Al bleef Ash ook Ash, door een vechtaanval op een geest Pokémon te gebruiken, dit heeft geen effect. Nadat Pikachu Regice had verslagen en Ash naar Sinnoh ging, dacht ik dat dit zomaar zijn laatste serie kon zijn. Alles bouwde zich op naar een topprestatie, nu heeft hij toch genoeg ervaring opgedaan? Ze introduceerden ook nog eens de beste rivaal. Paul was qua standpunten radicaal anders dan Ash, wat volgde was een clash tussen filosofieën. Met als absolute climax Ash en Infernape die Paul en Electivire versloegen na een zeer intens gevecht in de Sinnoh League. Toen kwam echter in de halve finale Tobias met de legendarische Darkrai en Latios aanzetten, jammer Ash! En dan moesten we ook nog van Brock afscheid nemen.

Van de Black & White Series naar Pokémon Sun & Moon: Van reset tot kampioen

Na Diamond & Pearl was ik Pokémon-moe. Van mijn dertiende tot en met mijn twintigste heb ik amper de serie gevolgd, ook omdat ik berichten meekreeg dat Ash in Black en White gereset was. Zo wist hij niet meer wat werkte tegen een elektrische Pokémon, terwijl hij zelf een Pikachu heeft. Waar gaat het toch heen met het ooit door ons geliefde hoofdpersonage? Gelukkig de goede kant weer op vanaf Pokémon XY. Hier zagen we de meest epische versie van Ash. Met de fusie Ash-Greninja was er een Pokémon die de populariteit van Charizard en Infernape oversteeg. Deze serie wist ons continu te boeien met zieke gevechten die werden ondersteund door een 3D-camera. Ik stapte op de hype-train en ben de serie weer gaan volgen. Ash haalde bovendien voor het eerst de finale van een League, zou het dan eindelijk gebeuren? Helaas! Hij verloor de finale, dit leidde tot woede van veel kijkers. En dan werd er ook nog eens een trailer getoond van Ash in Pokémon Sun & Moon. Dit schrok veel mensen af door de wijziging in toon en vooral Ash zijn gezicht die als gesmolten vanuit een tostiapparaat leek te zijn gekomen. Fans waren er klaar mee.

Eerste indrukken zijn niet altijd juist, dus gaf ik de serie in Alola een kans. En wat ben ik daar blij mee! Op mij heeft Pokémon The Series: Sun & Moon de meeste indruk gemaakt. Hoewel minder episch dan XY, barst het van leven en emotie. Op het eerste oog waren de afleveringen pure ‘feelgood’, maar deze saga had ook de moed om volwassen thema’s zoals dood, rouw en trauma te behandelen. Je bent oprecht blij voor Lillie dat ze haar angst om Pokémon aan te raken overwint en voor zichzelf opkomt tegen haar obsessieve moeder. Voor de verandering is Ash toplevel als trainer in een vervolgserie en bouwt hij zeer sterke banden op met zijn Pokémon, klasgenoten en vooral vaderfiguur Kukui. Als klapper op de vuurpijl won hij de Alola League met een typische, onorthodoxe Ash-strategie. Gebruik counter tegen counter! Hij mocht zijn titel verdedigen tegen zijn vaderfiguur en man wat was het een genot om naar te kijken, met Pikachu tegen Tapu Koko als absolute hoogtepunt.

Pokemon Journeys: It all comes together!

Pokémon Journeys maakte vanaf het begin duidelijk dat deze serie continueert op het winnen van de Alola League door Ash middels het tonen van zijn prijzenkast. Ook waren er vanaf het begin signalen dat dit weleens zijn laatste avontuur kan zijn. In Pokémon Journeys reist Ash met Go door de verschillende regio's van Pokémon, hierbij ontmoette hij vele vrienden en rivalen uit eerdere series. Alles komt samen. Deze reis van Ash bleek een afscheidstournee en een zegetocht naar glorie te zijn.

Ash nam deel aan de Pokémon Coronation Series, waarbij hij uiteindelijk in de Master Rank terechtkwam. Hij deed mee aan een toernooi met alle Champion’s van de eerste tot en met achtste generatie. Ash vertegenwoordigde Kanto en Alola. Steven en vervolgens Cynthia waren de klos, waarbij Pikachu en Lucario de show stelen. Daarna mocht hij het opnemen tegen zijn rolmodel, de onverslaanbare Leon uit Galar. Dit gevecht brengt vijfentwintig jaar Pokémon samen, Pikachu verslaat de ongenaakbare Charizard van Leon. Ash Ketchum is wereldkampioen. Wat kun je nu nog met Ash doen, nu hij op trainersgebied alles bereikt heeft wat je kunt bereiken? Precies, het wordt tijd om afscheid te nemen.

Pokémon Master Ash

Het moment is bijna daar om van de tienjarige held uit Pallet Town afscheid te nemen, dit zal voor fans wennen zijn. Ash Ketchum en Pikachu zijn voor meer dan vijfentwintig jaar het uithangbord van de Pokémon-anime geweest. Hoewel elke serie van de zakmonstertjes-franchise verre van perfect is, moet gezegd worden dat de meer dan duizend afleveringen absoluut hebben bijgedragen aan de populariteit van Pokémon als geheel. Ash is een inspiratiefiguur gebleken, in ieder geval voor mij. Ondanks de vele tegenslagen en groeiende onvrede over zijn personage, is hij blijven doorgaan en heeft hij alsnog de bewondering gekregen die hij verdient. Niet alleen om zijn improviserende vechtstijl, maar vooral ook om hoe hij relaties opbouwt met zijn Pokémon. Nu is zijn droom bereikt en zijn einde in aantocht. Bedankt voor alles, Pokémon Master Ash!