Terugblik: Resident Evil 4 - Capcoms campy kroonjuweel

De opbouw naar Resident Evil Village is gevuld bij onze site met allerlei vieringen van de franchise. Rondvragen, een Top 5-video en natuurlijk een retrospectief van misschien wel de beste Resident Evil-game. Resident Evil Village lijkt veel inspiratie te halen uit Resident Evil 4, vandaar dat ik de game zelf ben uit gaan proberen. Ik realiseerde mij in eerste instantie niet hoeveel impact deze titel had op gameland. Hoe het is uitgegroeid tot een mijlpaal voor Resident Evil zelf en de game-industrie in zijn algemeen, dat ga ik je vandaag vertellen.

No thanks, bro

Het plot van Resident Evil 4 is getrimd van al het onnodige vet wat de serie had opgelopen de jaren daarvoor. Geen complotten en geen onnodige personages. Leon, gepromoveerd van rookie-agent naar superspion, gaat op een reddingsmissie. Het is aan hem de taak om de blonde dochter van de president te redden van de onsympathieke buitenlanders. Een plot waar onze Geert een tent in de broek van krijgt. In principe is het plot vergelijkbaar met die van New Super Mario Bros. Als je de goomba's laat infecteren met een dodelijk parasiet tenminste.

Resident Evil 4 is ontzettend vermakelijk om doorheen te spelen en dat is mede te danken aan de personages. Leon is al snel uitgegroeid tot mijn favoriete Resident Evil-protagonist en dat komt eigenlijk doordat hij een complete debiel is. Het is iets wat de Resident Evil-games altijd al gehad hebben, een bepaalde humor die erg lijkt op parodie. Resident Evil 4 draait echter de humor knop door tot standje honderd en breekt daarna de knop af. Het is een combinatie van factoren waarom dit zo goed werkt. Alle personages blijven ontzettend oprecht, terwijl de meest onzinnige situaties zich afspelen. De voice-acting is daarom ook sterk, omdat het expres over de top is. In dat opzicht doet Resident Evil 4 mij denken aan Silent Hill, waarbij het acteerwerk ook expres ontzettend komisch geleverd werd.

Resident Evil 4 speelt zich af in een depressief dorpje waar veel Spaans gesproken wordt. De setting doet me echter meer denken aan een Oost-Europees gat, maar dat terzijde. De personages hebben de komisch levering van hun lines, maar de wereld zelf is indrukwekkend om doorheen te spelen, zelfs 16 jaar later. De game wordt opgedeeld in diverse stukjes, maar de map zelf is wel een groot geheel. Het dorp waar je begint is verbonden op meerdere fronten, waarbij de speler zelf kan kiezen op momenten welke route je pakt. Het voelt in ieder geval als een zeer organische wereld, eentje die echt verbonden is en geloofwaardig. Het is niet een knip en plak festijn van diverse stukken.

Where's everyone going? Bingo?

Dus de wereld is interessant en aangrijpend, maar de combat kan er ook wat van. Resident Evil 4 is minder van de trage horror die de originele delen wel hadden. Het is complete waanzin en dit weet je eigenlijk vanaf het eerste moment dat je het dorp instapt. Het is niet ongebruikelijk dat Leon compleet omsingeld wordt door de agressieve dorpsbewoners. Het is hectisch, het is intens en je komt er elke keer maar net levend uit. Dit doet Resident Evil 4 goed, dankzij de dynamische moeilijkheidsgraad voelt de game altijd precies goed om te spelen. Het heeft momenten van rust, maar de pleuris kan elk moment uitbreken, wat ervoor zorgt dat je altijd op het randje van je stoel zit. Het maakte ook een zeer drastische verandering door de camera weer te laten rondzweven achter de speler, in plaats van een gefixeerde positie. Nu denk je misschien, ja nou en? Zoveel games doen dat deze dagen toch? Ja, inderdaad. Dit komt mede doordat Resident Evil 4 liet zien hoe goed dit kan werken. De Resident Evil-games zijn al vaker trendsetters geweest, maar Resident Evil 4 heeft misschien in dit opzicht het grootste aandeel geleverd voor het moderne gamelandschap.

Ondanks dat Resident Evil 4 geen zombies heeft, hebben ze wel monsters. Monsterlijke parasieten, die de lichamen overnemen van de dorpsbewoners en ze omtoveren in vreselijke miskramen. Een grote variatie in monsters kom je tegen in Resident Evil 4. Van hoofden die exploderen in tentakels, tot cosplayers die net iets te enthousiast Wolverine nadoen, Resident Evil 4 zit vol met variatie. Wat zeer indrukwekkend is aan de combat van Resident Evil 4, is de manier hoe damage wordt getoond aan de speler. Als je een boer in zijn knieën schiet wanneer hij op je afsprint met zijn hooivork, dan landt hij met zijn gezicht op de grond. Als je een stilstaand figuur eerst in zijn voet schiet en daarna in zijn borst, valt deze man om. Het is voor een komische actiegame ontzettend realistisch. Je zou kunnen denken dat Capcom het zou laten bij wat ontploffende hoofden, maar nee. Echt veel klasse zit er verwerkt in het combatsysteem.

Dit komt ook door het feit dat er diverse geweren in Resident Evil 4 zitten die allemaal een eigen rol vervullen. De shotgun kan meerdere monsters tegelijkertijd raken, maar mist de range. De pistool is veelzijdig, maar niet heel krachtig. Je kunt je guns upgraden bij de Merchant. Deze dude ziet eruit als een potloodventer en klinkt als een piraat, maar hij is de spelers beste vriend. "Welcome": schreeuwt de vent uit, terwijl de eerste reactie van de speler waarschijnlijk afschuw is alsof hij zijn langejan tevoorschijn tovert. Tot de meeste spelers geruststelling, komt er een scherm open waarbij je nieuwe guns kunt kopen, je inventory-ruimte kunt vergroten, upgrades kunt aanschaffen en nog veel meer. Dit maakt Resident Evil 4 ook nog eens zeer herspeelbaar. Geen elke speelstijl is verkeerd! Al is de RPG altijd wel een erg aantrekkelijk aanbod.

I see the president equipped his daughter with ballistics too

Goed, wat een feest is het tot nu toe, of niet? Heerlijk wereld, combat is intens en de personages zijn hilarisch. Wat kan er misgaan? "Nou, heb je zin om een oliedomme NPC te begeleiden?": vraagt Capcom. Voordat ik kan zeggen dat Capcom eventjes normaal moet doen, zit er een blond en schreeuwerig meisje aan mijn zijde vastgekleefd. Ja, we weten hoe het is. Ashley is natuurlijk cruciaal voor het plot, maar moeten we haar nou overal doorheen slepen? Het beste wat je kan doen met haar, is naar de dichtstbijzijnde vuilniscontainer stappen en zeggen dat ze zich moet verstoppen. Daarna speel je het hele level door, totdat je bij het transitie-scherm komt die je eraan herinnert dat je Ashley niet mag achterlaten. Oh ja fuck, die heb ik een halfuur tussen het vuilnis gelaten. Om eerlijk te zijn kon het erger. Ashley blijft echt aan je plakken en als je genoeg afstand creëert tussen de vijanden en jezelf, dan is het te doen. Het wordt echter vervelend als je omsingeld wordt en Ashley opeens stopt met rennen, omdat ze denkt dat zich oprollen als een ei een effectief verdedigingsmiddel is.

Weet je, ondanks dat de combat supersterk is, vond ik de bossbattles wat minder. Je wordt vaak in het diepe gegooid, maar is er niet echt een indicatie wat je moet doen. Dit is dus een trial and error proces. Ik heb dit vaker met games die een hele sterke combat-loop hebben, dat de bossfights vaker minder vermakelijk zijn. Resident Evil 4 maakt echter veel goed door veel van deze bossbattles te overspoelen met persoonlijkheid. De gigantische salamander in het meer, de dwerg verkleed als Napoleon en het nachtmerriewezen die je achtervolgt in werelds slechtst beveiligde escape room. Hoewel de bossbattles qua mechanics niet altijd even fijn werken, is het wel altijd een memorabele aanvaring.

Nog een aantal kleine dingetjes die ik wil benoemen voor dat we hier afsluiten. Resident Evil speelt goed, maar het vertoont toch kleine tekentjes van veroudering. Zo kan het rondlopen, zeker in de eerste uren, erg tanky aanvoelen. Leon voelt niet heel atletisch aan en wanneer hij constant door ruiten heen springt, zou je zeggen dat hij een prima stel benen heeft. Ondanks dat de camera ontzettend belangrijk is/was voor het huidige gameland, heeft het af en toe wel wat moeite om de speler met vrijheid rond te laten kijken. De grootste lulstreek van Capcom is echter wel voorspelbaar. Quick time events zijn nooit tof en zeker niet in cutscenes. Dus laten we die lekker in 2005 laten, lijkt mij een strak plan.

Ah...I'll buy it at a high price!

Resident Evil 4 is de beste actie-titel die Capcom in huis heeft en wellicht de beste Resident Evil-game. De wereld, personages en combat zijn zeer indrukwekkend. Het verhaal is lachwekkend, maar wel op de beste manier. De camera was van grote invloed en we zien het vandaag nog terug in de grootste triple-A titels. Zelfs in de game's mindere momenten had ik nooit het gevoel dat het een groot minpunt was. Ja, de bossbattles zijn soms onduidelijk, het rondbewegen voelt wat lomp en Ashley door de nachtmerriewereld heen slepen kan frustrerend zijn. Oh, de quick time events mogen wel sterven trouwens. Voornamelijk omdat ze mij lieten sterven nadat ik weer niet op zat te letten. Resident Evil 4 heeft echter meer dan genoeg pluspunten om deze puntjes te negeren. Als je nog wat tijd over hebt voordat Resident Evil Village uitkomt, doe jezelf een plezier en haal deze game in huis. Leons avontuur met midget Napoleon en onze eigen Trashley is meer dan de moeite waard!