Retrospectief: World of Warcraft

Wat deed jij tussen 2004 en 2006? Wat mij persoonlijk het meest bijstaat van deze periode zijn onder andere die gele Livestrong-armbandjes, de hype om de iPod Mini, het album American Idiot van Green Day en het praten met mijn crush op MSN. 2004 was echter ook het jaar waarin ontwikkelaar Blizzard de wereld op haar kop zette. 23 november 2004 was namelijk de datum waarop World of Warcraft voor het eerst in Amerika werd uitgebracht. Een paar maanden later mochten ook wij in Europa de MMO ervaren die jarenlang de standaard voor soortgelijke games bizar hoog zou houden. Voor veel gamers is het leven sindsdien niet meer hetzelfde geweest.

Vanille is de beste smaak

World of Warcraft speelt zich af op de planeet Azeroth, die voor veel gamers jarenlang als tweede thuis wordt gezien. Aan het begin van de game moet je een personage aanmaken waarmee je op avontuur zult gaan door Azeroth. Je kiest één van de servers uit waarop je wilt spelen, kiest bij welke factie je je wilt aansluiten. Vervolgens bepaal je welk ras en welke class je wilt spelen. Door de jaren heen zijn de speelbare rassen en classes in World of Warcraft flink uitgebreid. Van origine zijn er in Vanilla-WoW echter slechts acht verschillende rassen waaruit je kunt kiezen. Dit zijn de Humans, Dwarves, Night Elves en Gnomes voor de Alliance-factie en de Orcs, Undead, Tauren en Trolls voor de Horde-factie. Afhankelijk van het ras dat je gekozen hebt, moet je daarna nog een class kiezen die jouw speelstijl voor de rest van de game dicteert. In de originele World of Warcraft kun je kiezen uit Druid, Hunter, Mage, Paladin, Priest, Rogue, Shaman, Warlock en Warrior.

Als je dan eindelijk je personage had aangemaakt, was het tijd om de wijde wereld van Azeroth in te duiken. Middels het doen van quests die je overal in de wereld kon vinden, kon je het level van je personage verhogen. Hoe hoger je level werd, hoe meer nieuwe vaardigheden je erbij leerde. Ook kon je steeds betere uitrusting gaan verzamelen om steeds sterker te worden en uiteindelijk die bekende Raids te gaan doen of spelers van de andere factie af te gaan slachten op PvP-servers.

Grinden tot je een ons weegt

In Vanilla kun je het maximale level van level zestig behalen. Om je level te verhogen moet je quests doen en vijanden verslaan. Het verhogen van je level duurt in World of Warcraft veel langer dan we tegenwoordig gewend zijn. De gevechten verlopen een stuk trager dan nu en ook het verkrijgen van voldoende Exp om een level omhoog te gaan, duurt een heel stuk langer. Dit betekent echter wel dat je echt heel Azeroth kunt verkennen om op zoek te gaan naar nieuwe quests en gebieden. Ook kun je tussendoor Dungeons doen. Deze speel je in groepen van vijf spelers uit om vervolgens beloond te worden met zeldzame wapens, uitrusting en voorwerpen.

Ben je echter eindelijk Max Level, dan kun je eindelijk meedoen aan die bekende Raids waar je iedereen op school over hoorde. Raids speel je in groepen van veertig man, meestal de Guild waarbij je je hebt aangesloten. Raids zijn een belangrijk onderdeel van de World of Warcraft-verhaallijn en bestaan uit meerdere levels. Deze levels moet je één voor één door om vervolgens aan het einde van elk level een eindbaas te verslaan. Heb je met je groep alle eindbazen van de Raid verslagen, dan staat iedereen zeldzame loot te wachten. Vaak moet je Dungeons en Raids wel meerdere malen doen om precies de uitrusting te verkrijgen die je zou willen hebben. Je bent dus al gauw heel wat uren verder als je echt een sterk personage wilt hebben.

De zoete smaak van nostalgie

Inmiddels is World of Warcraft al lang niet meer wat het geweest was. De game is veel toegankelijker geworden en het heeft een stuk minder die hardcore MMO-vibe van vijftien jaar geleden. Gelukkig kunnen we vanaf volgende week aan de slag met World of Warcraft: Classic, de klassieke versie van World of Warcraft zoals we die vijftien jaar geleden voor het eerst hebben mogen ervaren. Zeg maar dag tegen je Demon Hunters en je Daily Quests en bereid je maar voor om lekker ouderwets tot diep in de nacht te grinden met je vrienden. Ook de bugs en andere ongemakken uit die tijd zijn gewoon in Classic aanwezig. Zo hebben bijvoorbeeld de Tauren enorme hitboxes en werkt het tracken van beschikbare en actieve quests voor geen meter. Nu maar hopen dat we straks niet voor een tweede keer massaal slachtoffer worden van Corrupted Blood.

De nostalgie die World of Warcraft: Classic met zich meebrengt, bestaat echter niet alleen uit uren grinden en rare gameplay mechanics die vandaag de dag nergens meer op slaan. Classic betekent in dit geval ook dat we alles uit onze jeugd weer opnieuw kunnen beleven, maar dan met de kennis en ervaring die we nu hebben. Dus mocht je de prachtige opening van de Gates of Ahn'qiraj destijds gemist hebben, dan krijg je straks genoeg tijd om je steentje bij te dragen aan de War Effort. Want zeg nou zelf, er is toch niets toffers dan met je hele server dag en nacht samen te moeten werken om een speciale Raid vrij te kunnen spelen?