Terugblik: A Plague Tale: Innocence - Een middeleeuws drama

In 2019 kwam Asobo Studio met een game die al snel de harten van de gamers veroverde. De indie-studio creëerde met veertig man een echt middeleeuws drama. Verschillende historische thema’s komen aan bod, terwijl het verhaal zich ontvouwt en je de hoofdpersonages steeds beter leert kennen. Nu de releasedatum van A Plague Tale: Requiem is vrijgegeven, heb ik de eerste game weer even opgestart en blik ik met jullie terug. Het is namelijk vooral de donkere sfeer en de zichtbare invloed van de middeleeuwen die ervoor zorgen dat A Plague Tale: Innocence een bijzondere game is. Mocht je de game nog niet gespeeld hebben dan is het veilig om verder te lezen, want alleen het begin van het verhaal wordt uitgelegd.

Zie de wereld door de ogen van Amicia en Hugo

Het is het jaar 1343 als we in de schoenen stappen van Amicia die met haar vader in de bossen aan het jagen is. Omdat haar vader de landsheer is, is hij verantwoordelijk voor het beheren van het land en is hij vaak van huis. Ook haar moeder ziet Amicia amper, want zij is elke dag bezig met het verzorgen van Hugo. Amicia geniet dan ook volop van de tijd met haar vader, maar die zorgeloosheid is van korte duur. Na een onheilspellende ontdekking in het bos keren ze snel terug naar het kasteel, dat minuten later opeens wordt binnengevallen door de Inquisitie. Hierdoor ziet ze hoe het personeel en haar ouders worden vermoord. In een klap krijgt Amicia niet alleen de verantwoordelijkheid over haar broertje, maar moet ze hem ook beschermen en in veiligheid brengen. Gedurende de game neemt ze deze taak steeds beter op zich, maar net na de verschrikkelijke gebeurtenissen gaat dit niet vanzelf. Hugo is ondertussen niet bewust van het gevaar waarin hij verkeert. Wat ook niet kan, want de jongen is pas vijf en heeft het kasteel nog nooit verlaten. De reden hiervoor is zijn ziekte die belangrijk is voor het verhaal en verbonden is met de ratten en de Inquisitie. Het onschuld en kinderlijk enthousiasme spat dan ook van hem af tijdens de reis. Zo vraagt hij zich bij een meertje af, van wie de bubbels in het water zijn om vervolgens blij te roepen dat hij nog nooit kikkers heeft gezien. Later in de game ziet hij ze wel voor het eerst en de blijdschap straalt van hem af en dat is goed te horen in zijn stem.

Er is veel aandacht besteed aan het ontwikkelen van de personages en het schrijven van de dialogen. Hierdoor is het eenvoudig om je in te leven in Amicia en Hugo. Het gedrag van de hoofdpersonages is dan ook verweven in de gameplay. Amicia is vooral bezig met het ondersteunen van haar broertje en neemt hem aan de hand mee. Wanneer ze te ver weg is, krijgt Hugo paniekaanvallen en dat zorgt ervoor dat hij begint te schreeuwen. Als speler moet je dit niet hebben als je net probeert te sluipen, waardoor je nog verder in het verhaal wordt meegenomen. Daarnaast is Hugo nog een klein mannetje dus klimmen over obstakels is niet eenvoudig. Hierdoor moet Amicia hem telkens optillen en soms ook bevelen geven. Door zijn lengte is hij wel de geschikte persoon om door kleine openingen te kruipen om objecten te pakken of een deur te openen.

Het vinden van dokter Laurentius en het beschermen van Hugo is niet eenvoudig. Naast dat de soldaten van de Inquisitie op zoek zijn naar Amicia en Hugo krijgen ze ook te maken met andere gevaren. Door de plaag en de ratten die de Bite veroorzaken, krijgen onverwachte bezoekers al gauw de schuld. Daarnaast zijn de ratten in de avond net zo gevaarlijk voor broer en zus. Amicia is door haar opvoeding helemaal niet gewend om te overleven en dat is te zien. Hoewel ze goed overweg kan met haar slinger, gebruikte ze deze alleen tijdens de jacht en dus nooit op mensen. Haar eerste moord komt dan ook hard aan. Toch blijft het daar niet bij, want op een indirecte manier zorgt ze ervoor dat de soldaten geen gevaar meer zijn. Doordat de ratten sommige gebieden hebben overgenomen, kun je hier alleen veilig doorheen met een fakkel of een lantaarn. Door de lantaarns van soldaten kapot te gooien, worden ze opgepeuzeld en kunnen Amicia en Hugo voorbij sluipen. In a Plague Tale: Innocence staat sluipen dan ook centraal, want Amicia is niet altijd opgewassen tegen de soldaten die in vol harnas rondlopen. Het afleiden doet ze niet alleen via de slinger, maar ook door het gooien van potten.

Een donkere sfeer

Het verhaal, de hoofdpersonen en gameplay zijn allemaal met elkaar verweven. De sfeer spat er dan ook vanaf en dat heeft een aantal redenen. Hoewel de gezichtsuitdrukkingen van de personages niet van het hoogste niveau zijn, is dit een ander verhaal als het gaat om de stemacteuren. Veel van de emoties zijn goed te horen in de stem en vervolgens maakt de muziek het verder af. Tijdens emotionele of spannende scenes hoor je de cello en violen en word je direct in het moment getrokken. Wanneer je moet vluchten voor de ratten, zorgt de muziek er ook voor dat je daadwerkelijk wilt rennen. De gehele soundtrack is verzorgd door Olivier Deriviere en ook hier hoor je de middeleeuwse invloeden terugkomen.

Het belangrijkste voor de donkere sfeer is natuurlijk de honderden tot duizenden ratten die op je scherm verschijnen. Daarnaast heeft het veel invloed op de gameplay, want alleen met behulp van licht en vuur kun je deze momenten overleven. Het is dan ook indrukwekkend om zoveel ratten te zien en het is benoemingswaardig dat Asobo Studio dit aandurfde. Niet alle computers hebben het hier even makkelijk mee, maar een stabiele fps is wel aanwezig. Uiteindelijk gaat het niet alleen om de ratten, maar ook de plassen bloed en aangevreten lichamen die je vindt. Het is niet de vrolijkste game om naar te kijken, maar dat past nu net bij het verhaal en het beeld dat de game toont.

De invloed van de middeleeuwen

De periode tussen 500 en 1500 na Christus staat ook wel bekend als de middeleeuwen. De eeuwen waarin religie een grotere rol speelde en de mens te maken kreeg met oorlogen en ziektes. Het is dan ook een periode die interessant genoeg is voor games, maar waarvan niet optimaal wordt geprofiteerd. Het zijn meestal strategie of vechtgames die plaatsvinden in de middeleeuwen. A Plague Tale: Innocence gooit het over een compleet andere boeg. Niet alleen vindt de game plaats in het jaar 1348, maar het toont ook uitgebreid de sfeer van de middeleeuwen. Als geschiedenisleraar moet ik bekennen dat de Honderdjarige Oorlog niet mijn favoriete onderwerp is, maar de game weet het juist heel levend te brengen. Gedurende de reis van Hugo en Amicia komen ze namelijk een aantal slagvelden tegen met daarop allemaal dode soldaten. Zowel de Engelse als Fransen liggen bij elkaar. Je zou denken dat dan alleen de ratten een gevaar vormen, maar er zijn ook lijkenpikkers en soldaten die de lichamen aan het opruimen zijn.

Hugo en Amicia wonen in een kasteel in het gebied Aquitaine in Frankrijk. Hierdoor moeten ze door bossen heen, maar ook door kleine dorpjes. Vooral dit laatste is interessant, want de wegen zijn nauw en verlaten. De plaag heeft het dorpje bereikt en daardoor zijn de bekende witte kruisen op veel deuren te zien. In deze huizen is de plaag al langs geweest. Ze komen zelfs in het gedeelte van de stad waar de lijken van dieren liggen, die net zoals als de mensen, bezweken zijn door de plaag. In combinatie met de veldslagen en de daarbij behorende lijken, plassen bloed, ratten en kraaien zijn er genoeg gruwelijke momenten in de game te vinden. En dat past goed bij de middeleeuwen, want de mensen uit die tijd hebben flink wat te verduren gekregen. Je vangt soms gesprekken op van de bewoners die aangeven dat ze het voedsel niet meer kunnen betalen of zelfs mensen op de brandstapel zetten, omdat ze hen zien als ketters. In deze tijd is ook de alchemie ontstaan. In A Plague Tale: Innocence keert dit terug door de brouwseltjes waar Lucas de recepten voor heeft. Op deze manier kun je van veraf vuurkorven aansteken of soldaten in slaap brengen. Het kasteel waar ze uiteindelijk hun toevlucht vinden is gebaseerd op een alchemie legende. Dit is wel een legende die alleen in de game bestaat, want hoewel de invloed van de middeleeuwen duidelijk is, is het ook een fantasieverhaal.

De sfeer is bepalend

Wat A Plague Tale: Innocence zo bijzonder maakt, zit verscholen in drie onderwerpen. Ten eerste leef je mee met twee kinderen die opeens door Frankrijk heen trekken. Dankzij de stemacteuren komen Amicia en Hugo echt tot leven en maken ze samen een groei door. Daarnaast heerst er een donkere sfeer die door de soundtrack en de setting ontzettend naar voren komt. Dat de studio het aangedurfd heeft om honderden ratten op het scherm te laten verschijnen draagt hier alleen maar aan bij. Als laatste is het één van de weinige games die uitgebreid inspiratie haalt uit de middeleeuwen. De plaag, de inquisitie en de Honderdjarige Oorlog komen voorbij en hebben direct invloed op de donkere sfeer. De gameplay is dan ook verweven met al deze onderwerpen wat ervoor zorgt dat je nog verder in het verhaal wordt getrokken en uiteindelijk een soort cinematische ervaring ondergaat. Het is dan ook niet gek dat A Plague Tale: Innocence in onze review vier sterren kreeg.