Harry Potter: Quidditch Champions review - Kort leven beschoren

Alhoewel er al geruime tijd geen Harry Potter boeken en films verschijnen, is de franchise nog altijd springlevend. De Wizardly World wordt steeds groter en na het grote succes van Hogwarts Legacy (review) is het nu de beurt in deze Harry Potter: Quidditch Champions recensie om dat succes op te volgen. Quidditch is populair, maar is het leuk genoeg om een volledige game te dragen? Dat is de grote vraag in deze Harry Potter: Quidditch Champions review.

De bezem erdoorheen

Quidditch, of Zwerkbal, is populair. Van mensen die in real life de sport naspelen tot schreeuwende pubers die klagen dat de sport niet in Avalanche’s Hogwarts Legacy zat, er is overduidelijk vraag naar. Harry Potter: Quidditch Champions levert precies dat. Jij stelt een team samen en speelt simpelweg een potje Zwerkbal. Dat doe je op een bezem met flink wat spelregels. Spelers krijgen controle over een aantal Chasers (die een bal door een hoepel moeten raggen), een Beater (die tegenstanders van de bezem moeten meppen met een knuppel of agressieve bal), één Keeper (die de drie goals verdedigt) en één Seeker (die jacht op de Golden Snitch of Snaai maakt). Je krijgt de mogelijkheid om alle vier de rollen te vervullen. Met het D-pad schakel je namelijk eenvoudig van de ene teamgenoot naar de andere. Schakel je over, dan neemt een bot jouw initiële plek in.

Harry Potter: Quidditch Champions is simpel van opzet. De game bevat enkel de sport die speelbaar is in een solo-, co-op- en PvP-variant. Een team van zes spelers biedt echter ruimte voor drie menselijke spelers. Dat betekent dat er minimaal drie bots in het team zitten. Prima voor de solo-modus (sterker nog, een uitkomst), maar online redelijk naadje. De bots zijn compleet ruk en verpesten dat hele teamgevoel. Afijn, er zijn verschillende modi, bestaande uit een solocarrière waarin je vier cups doorloopt. We beginnen in de achtertuin van de Wezels en werken ons op naar de wereldwijde Quidditch World Cup. In essentie zijn dat een paar wedstrijdjes die je even bezighouden terwijl jij werkt aan het verbeteren van het team. In de game is het namelijk mogelijk om middels in-game currency nieuwe cosmetics en bezems te kopen. Deze bezems brengen bepaalde pro’s- en con’s met zich mee. Daarnaast is er ook nog een skill tree om punten in te verkwanselen. Zo wordt het team sneller, delen de beaters zwaardere tikken uit of krijg je meer controle over de drift.

Voor wie?

Wat betreft opzet scoort Harry Potter: Quidditch Champions niet slecht in deze review. Het idee is vermakelijk, maar je merkt dat er wat discussie is geweest bij de implementatie. De game bevat weinig content bijvoorbeeld. Hetgeen dat ik hierboven heb beschreven, is praktisch alles wat de game te bieden heeft. De opzet is dus leuk, maar speel je een uur of zes, dan heb je het eigenlijk wel een beetje gezien. Zelfs wanneer je PvP speelt… Het is allemaal gewoon een beetje saai, er staat weinig op het spel en de variatie is daarnaast ver te zoeken. Ja, het is leuk om te winnen, maar voor wie is de game nou precies gemaakt? Normaliter zou je bij het vangen van de Snitch 150 punten verdienen en zou de wedstrijd eindigen. Het is een domme regel bedacht door iemand die geen verstand heeft van sport, maar het is nou eenmaal de regel. In Quidditch Champions levert de Snitch echter dertig punten op en speelt de wedstrijd gewoon door. Een betere regel, maar geen Harry Potter-lore. Fans zullen hier dan ook hoogstwaarschijnlijk over struikelen. Mij zal het een worst wezen, maar je kent fans.

Is het dan allemaal zo treurig gesteld met HP Quidditch Champions? Nou, ik zou bijna ja zeggen, maar er is een positief aspect. Het vliegen werkt namelijk bijzonder intuïtief. Controls zijn strak en het is eigenlijk heel erg makkelijk om al vliegend alle kanten op te bewegen. Daarnaast kent de game geen onnodig complexe button inputs. Je kunt passen, schieten, tackelen, boosten en sturen. Meer is er ook niet nodig en daar moeten we de ontwikkelaars bij Unbroken Studios dan ook voor complimenteren. Ook visueel gezien doet de game het niet slecht, het is geen waanzinnig mooie game of grafisch veeleisend, maar je ziet direct dat je je begeeft in de Wizardly World. Het is dan weer echter jammer dat je je niet buiten de arena’s kunt begeven. Het terrein is strak afgebakend en ook dat kennen we niet van bijvoorbeeld de films.