Review: Astral Chain Nintendo Switch

Begin dit jaar werden we verrast door onze vrienden van Nintendo. Plotseling werd er een trailer in onze gezichten geduwd, waarin we kennismaakten met Cyberpunk-achtige praktijken. In de eerste Astral Chain-trailer kregen we te zien hoe een grote futuristische stad helemaal in puin lag. De onheilspellende muziek op de achtergrond, in combinatie met de monsters die uit portalen kropen, lieten de kijker vermoeden dat er iets totaal niet in de haak was. En tegelijkertijd miste je nog een heleboel informatie om überhaupt te bevatten wat je nou precies had gezien. Terwijl je jezelf dit zat af te vragen, verschenen de volgende actiescenes alweer op je beeldscherm. Nee, dit waren niet alleen maar traditionele trailerbeelden. Er zaten toen al gameplaybeelden bij. Bij het zien van de eerste Astral Chain-gameplay zat ik op het puntje van mijn stoel. Mijn interesse was er vanaf het eerste moment. Tijdens de trailer dacht ik gelijk: 'Deze game moet ik hebben'. Misschien is het grappig om te weten dat ik toen nog niet voor Gameliner actief was. En hierdoor had ik nooit kunnen voorzien dat ik deze game ook zou gaan reviewen. Astral Chain was en is mijn nummer één 2019-release. Het mag dan ook geen geheim zijn dat ik ontzettend heb uitgekeken naar 30 augustus, de dag dat deze game het licht zag. De grote vraag is: 'Heeft deze game mijn hoge verwachtingen waar gemaakt?'

Chimera's de baas op aarde

Astral Chain is de nieuwste actiegame van ontwikkelaar PlatinumGames, bekend van de zeer gewaardeerde Bayonetta-serie. De game speelt zich af in een futuristische toekomst, waar de mensheid wordt bedreigd met uitsterven. Buitenaardse wezens, beter bekend als de chimera's, terroriseren de planeet en vernietigen alles wat er op hun pad terecht komt. Er is weinig bekend over de herkomst van deze mysterieuze wezens, maar wat we wel weten is dat de chimera's de wereld besmeuren met een mysterieuze substantie, Red Matter genaamd. Daarnaast klimmen de mysterieuze wezens uit portalen, verbonden aan een andere dimensie. Het is een groot mysterie waarom de chimera's onze dimensie binnendringen. En je kunt 'm al invullen.. Dit mysterie mag jij gaan oplossen! Ondertussen is de mensheid genoodzaakt toevlucht te nemen tot de multiculturele stad genaamd The Ark; de plek waar Astral Chain zich afspeelt.

Wanneer The Ark aangevallen wordt door de mysterieuze wezens, rust alle hoop van de wereld op jouw schouders. Samen met de Neuron, een speciale politie-eenheid, ga jij de strijd aan met de mysterieuze chimera's om zo de wereld weer veilig te stellen. In tegenstelling tot de normale politie-eenheid in de game, beschikt de Neuron over een bijzonder krachtig wapen: The Legion. Een enorm krachtig wezen die aan jouw zijde meevecht. Ironisch genoeg is The Legion eigenlijk ook je vijand, maar dankzij de Astral Chains ben je in staat het krachtige wezen te temmen. Nu snap je ook meteen waar de naam 'Astral Chain' vandaan komt. Samen met je Legion stort je jezelf in het gevecht om de mensheid te redden van de ondergang.

Dynamisch en verrassend

Op het allereerste gezicht lijkt Astral Chain een actiegame, waarin je alleen maar monsters in elkaar beukt. En hoewel dit voor een groot gedeelte klopt, brengt de nieuwe PlatinumGames-titel toch meer naar de tafel. Naast dat je jezelf in epische gevechten begeeft, neem je ook de rol aan van een Neuron-agent. En geloof me, dit is veel leuker dan dat je in eerste instantie denkt. De game is opgesplitst in verschillende 'cases', die jij als een echte rechercheur dient op te lossen. Hoe verder je in de game komt, des te uitgebreider en moeilijker de cases worden. Je zult meerdere malen omgevingen moeten doorkammen, in de hoop dat je nieuwe aanwijzingen aantreft die de komst van de chimera's verklaren. Daarnaast houd je niet alleen de omgeving in de gaten, maar ook het gedrag van de personages die rondlopen in de stad. Met je AR-scanner heb je de mogelijkheid om afwijkende praktijken te constateren. Dat maakt je leven als speciale politieagent wel een stuk makkelijker. Hoezo heeft onze politie die technologie nog niet? Afijn. Naast dat je veelal onderzoekend werk verricht, help je daarnaast ook de inwoners van de stad, door opdrachten voor hen uit te voeren. Je bent dus iedereen van dienst.

Maar het allertofste in deze game blijft toch wel het gevechtssysteem. Wauw, wat was ik onder de indruk. In mijn Drie van Die over Astral Chain, die ik vorige week met je deelde, schreef ik alles op basis van wat ik op een afstandje had meegekregen. Ik vertelde je toen al dat ik verwachtte dat de Legions een nieuwe dimensie aan het gevechtssysteem zouden toevoegen. En boi o boi, wat had ik gelijk. De gevechten voelen heel smooth aan. En daarnaast zijn de Legions een echte aanvulling op je personage. In het begin heb je geen flauw idee waar je mee bezig bent en voelen de gevechten nog wat onwennig aan. Dit komt omdat je nog moet wennen aan dat grote beest naast je. Waarschijnlijk rammen jullie alle twee tegelijkertijd op een chimera's, maar werken jullie nog niet echt samen. Ik kan je geruststellen: dat is vrij normaal. Later in de game heb je de mogelijkheid om combo-aanvallen te ontgrendelen, waardoor de gevechten een stuk gestroomlijnder verlopen. En daarnaast zul je naarmate de tijd verstrijkt steeds beter in de vingers krijgen hoe je met je Legion dient om te gaan. Er zijn trouwens vijf verschillende Legions, die allemaal op je wachten om vrijgespeeld te worden.

Een waar spektakel

Zodra je de Astral Chain voor het eerst opstart, wordt je gelijk ondergedompeld in een warm bad vol actie, hectiek en chaos. De game is vanaf het eerste moment schieten, knallen, racen en noem het allemaal maar op. Doordat de game gelijk zo heftig begint, raak je al snel thuis in de besturingen, maar ook in de vibe van de game. Vooral in de eerste cutscenes gebeurt er van alles, waardoor je helemaal wordt meegezogen in het verhaal. Je leert verschillende interessante personages kennen, die op een uitstekende manier iets toevoegen aan de game. Bijna alle cutscenes zijn voorzien van kwalitatief sterke voice-overs, waardoor de personages weer net wat sterker en levendiger op je beeldscherm tevoorschijn komen. Ik moet PlatinumGames echt nageven dat ze de opbouw van het verhaal fantastisch hebben ingericht. En dat is niet per se iets waar deze ontwikkelaar bekend om staat. Als we inhoudelijk inzoomen op de inhoud van Astral Chain, dan komen we al snel tot de conclusie dat hier echt een knap staaltje werk is geleverd. Nee, maar echt.

Astral Chain laat maar weer eens zien wat er grafisch allemaal mogelijk is op dat wonderlijke apparaat van Nintendo. De game ziet er grafisch ge-wel-dig uit en iedereen die anders beweert: ga je moeder lastigvallen. De anime-achtige stijl in combinatie met de Cyberpunk-achtige omgeving is een genot voor je pupillen. Om je vingers bij af te likken, zo mooi. Het grafische aspect van Astral Chain was overigens ook iets wat mijn aandacht trok, op het moment dat we de eerste trailer te zien kregen. Ik heb weinig grafische flaws ontdekt in deze game. De gevechten zien er geweldig uit en voelen erg dynamisch aan. Af en toe kwam ik een texture tegen waarvan ik dacht: 'Volgens mij hadden ze dit netter kunnen afwerken', maar over het algemeen scoort de game op dit gebied zeker geen minpunten. 'Maar waar scoort de game dan wel minpunten?', vraag jij je nu af. En dat is een zeer terechte vraag. Waar Astral Chain voor mij de perfecte score laat liggen is het optimalisatie-aspect. De game draait standaard op dertig frames per seconde, en da's al best jammer an sich. In hectische momenten willen deze frames nog wel eens kelderen, wat direct van invloed is op jouw speelervaring. En dat had denk ik wel opgelost kunnen worden. Maar wie ben ik? De muziek in deze game is ook in één woord samen te vatten: briljant.