Review: Demon Turf - Een helse platformer Pc

Ah, Demon Turf. Het is inmiddels alweer meer dan een jaar geleden dat ik mijn preview van Demon Turf had geschreven en de demo van de game had gespeeld. Na het spelen van de demo was ik vooral benieuwd naar wat de game verder nog voor mij in petto had. Inmiddels heb ik dat mogen ervaren en ik ga je dan ook vertellen wat deze helse platformer verder nog voor je in petto heeft.

Beebz in da hood

Demon Turf gaat over Beebz, een demon die het equivalent is van een rebelse tiener die edgy over probeert te komen, maar eigenlijk vooral ongemakkelijk en irritant is. Beebz leeft in de demonenwereld, die is opgedeeld in verschillende gebieden. In elk gebied is een specifieke demonenbende de baas en uiteraard mogen de verschillende bendes elkaar ook niet. Het is niet zoals de Bloods en Crips of iets dergelijks, maar je begrijpt de insteek van het verhaal een beetje. Beebz is geen Blood, of Crip, of iets anders. Beebz is gewoon een rebelse tiener die de demonenkoningin wil worden en daarvoor moet ze de de Demon King, de huidige leider van de demonenwereld en de verschillende bendes, van zijn troon stoten. Om überhaupt bij de Demon King te kunnen komen, moet Beebz zich echter wel bewijzen en batterijen verzamelen om de poort naar de big bad guy te kunnen openen. Laten die batterijen nou net verspreid liggen over de verschillende gebieden waar de verschillende bendes actief zijn.

Dit klinkt natuurlijk als het perfecte recept voor een old-school platformer. Je hebt een hub-wereld van waaruit je verschillende andere werelden kunt benaderen. Elke wereld heeft een eigen thema, visuele stijl, vijanden en eindbaas en daarnaast bestaat elke wereld uit meerdere levels met collectibles, een power-up en een eindbaas waar deze power-up verdacht goed van pas komt. In Demon Turf gaat het er precies op die manier aan toe. Dat is natuurlijk helemaal niet zo erg. Je hoeft het wiel namelijk niet opnieuw uit te vinden. Bij Demon Turf is het wel zo dat je, wanneer je een level voltooid hebt, je een andere versie van het level kunt spelen waarbij de platformen net wat anders zijn en je weer nieuwe collectibles kunt vinden. Ook zitten er verschillende instellingen bij die speciaal voor speedrunners zijn. De game leent zich namelijk wel ontzettend goed voor speedruns.

Een hels karwei

De reden dat ik zeg dat Demon Turf geschikt is voor speedruns, is niet alleen de vanwege die speciale instellingen zoals een zichtbare timer in het scherm. De game is namelijk best technisch, maar speelt wel soepel. Beebz heeft als demon namelijk allemaal verschillende platformtechnieken tot haar beschikking en die kun je dan ook op verschillende manieren inzetten om je door de levels heen te banen. De levels zijn erg verticaal en Beebz kan dan ook gebruikmaken van technieken als een double jump, mid-air spin, hover en wall jump. Hoe je deze verschillende moves inzet, is ook nog van belang. Doe je de verschillende technieken in een bepaalde volgorde, dan zal dat resulteren in een andere hoogte en afstand die je kunt overbruggen dan wanneer je ze in een andere volgorde had uitgevoerd. Dit maakt Demon Turf enerzijds erg technisch, maar anderzijds geeft het je ook veel vrijheid om te experimenteren met verschillende manieren waarop je een level uit kunt spelen.

Een andere toffe feature in Demon Turf is het handmatig kunnen plaatsen van checkpoints. Je krijgt per level namelijk een paar vlaggen die je op eender welke plek in het level kunt plaatsen. Daar waar je een vlag plaatst, wordt een checkpoint waar je respawnt als je doodgaat. Ook kun je teleporteren tussen de verschillende checkpoints die je geplaatst hebt. Zo kun je dus moeilijke platformsegmenten iets draaglijker voor jezelf maken door jezelf vlak voor het segment te laten respawnen, in plaats van aan het begin van het level. Daarnaast bevat Demon Turf ook combat. Dit is dan echter een minder interessante feature. Beebz kan namelijk haar demonische geest vuisten gebruiken om vijanden te duwen. Zo duw je ze bijvoorbeeld tegen stekels aan, of van een klif af. De combat in Demon Turf bestaat dus vooral uit het verplaatsen van je vijanden. Ware het niet dat er segmenten in levels zitten waar je pas voorbij kunt wanneer alle vijanden dood zijn. Dit duurt wel even en haalt compleet de snelheid uit de game. Erg jammer, want het platformen zelf is wel vermakelijk.

Visueel verfrissend

Qua gameplay blinkt Demon Turf dus niet specifiek uit, maar valt ook zeker niet tegen. Waar de game wel in uitblinkt, is het grafische aspect. In Demon Turf zijn de personages namelijk in 2D gerenderd, maar de wereld in 3D. Dit zorgt voor een interessante visuele stijl die doet denken aan de oude 3D-games waarbij modellen als sprites werden gerenderd om je console wat rekenkracht te besparen. Dit zorgt er af en toe wel voor dat het lastig in te schatten is of je een bepaalde sprong wel of niet zult halen, maar dat kan ook aan mijn eigen platforming-skills liggen natuurlijk. Ook is het soms wel lastig om te zien waar je naartoe moet gaan of wat de game op bepaalde momenten precies wil dat je doet. Ondanks dat, is Demon Turf wel gewoon een genot om naar te kijken.