Review: God of War: Ghost of Sparta PlayStation Portable

Samen met de God van de Oorlog terug de oudheid ingaan om daar weer eens eventjes de nodige epische gevechten op te snuiven, en uzelf weer eens volledig te laten verwikkelen in een totale destructieve tragedie, waar Odysseus en Hercules hun broek bij vol zouden poepen van angst. De geest van Sparta daarentegen doet het als zijn dagelijks werk. En wij gamers ook.

KratoSims

Als er een echt alfamannelijke gameheld is, is het wel Kratos. De uit Oud-Grieks-Mythologisch keihard hout gesneden antiheld schittert weer eens in vol ornaat in alweer de vijfde God of War titel. Deze vijfde titel is de tweede die uitkomt op de PSP, en is wederom een prequel. Zal het een gedeelte zijn uit het leven van Kratos waarbij hij niet moest knokken voor zijn leven, en lekker in de zon kon genieten van de geneugtes des levens? Een mooie Sims B.C.: Chillin' On Olympus game wellicht?

Tragepisch

Natuurlijk heeft Kratos juist weer de nodige problemen in dit deel, en het zijn dezelfde lasten waar God of War 2 mee begon. GoW: Ghost of Sparta speelt zich daarom ook af tussen deel 1 en 2. Kratos is dan nog steeds getergd door zijn verleden, en hij gaat proberen te achterhalen wat er met zijn broer Deimos (niet de best gekozen naam) is gebeurd. Ik wil verder weinig kwijt over het verhaal, maar tegen mijn verwachting in hebben ze er een sterk Grieks drama van weten te maken, dat meer diepgang geeft aan de hele serie. De locaties zijn ook weer mythologisch episch, waarbij je in het begin al door Atlantis heen gaat (lees: hakt) om op zoek te gaan naar Thanatos, de God van de Dood. En raad eens wie ervoor verantwoordelijk is dat Atlantis zal zinken"

Bruutzinnig

Ghost of Sparta speelt precies zoals we gewend zijn van de God of War titels: bruut, gelikt, gestroomlijnd, verslavend en ziet er prachtig uit (lijkt eigenlijk veel op de beschrijving van de ideale dominatrix, ahem"). De pacing is heerlijk, en de vijanden en settings wisselen veel af, aangevuld met de nodige trag(ed)ische cutscènes. Van mij had er wel iets meer puzzelwerk in mogen zitten, maar uiteindelijk is dit geen groot gemis. De game ziet er trouwens dermate goed uit, dat je af en toe gewoon vergeet dat je op een PSP aan het gamen bent, en lijkt het net een PS3-portable. Het is echt ongelooflijk mooi om te zien hoe je legers aan vijanden aan gort slaat, terwijl in de achtergrond een grote vulkaanuitbarsting heel de stad verwoest met as en lava. Met het aantal traantjes dat je bij deze Kodak-momenten wegpinkt kun je een zwembad vullen. Overigens, met het bloedbad dat je aanricht in Ghost of Sparta kun je dan weer een hele oceaan volgooien (ja ja, een bloedzee dus).