Review: King's Quest - Episode 1: A Knight to Remember PlayStation 4

Ik kan mij nog goed herinneren dat ik vroeger als kleine gozer mee mocht kijken naar hoe anderen aan het gamen waren. In de goeie ouwe tijd speelden we voornamelijk op de pc en dan vooral point-and-click adventures. Denk aan Sierra-games zoals Leisure Suit Larry, Space Quest en natuurlijk King's Quest. Nu, een eeuwigheid later, ontwikkelt The Odd Gentleman voor publisher Sierra een nieuw deel voor de King's Quest-serie. Is diezelfde magie terug van weggeweest of is het enkel een naamdrager van de populaire franchise?

Een queeste voor koningen

De eerdere acht delen van King's Quest zijn legendarisch. De overenthousiaste Graham wil niets liever dan ridder worden, hij weet dan ook niet dat deze queeste hem alle uithoeken van de wereld gaat tonen. Menigmaal komt de held op sokken in de problemen en het is aan ons om hem hieruit te redden. Door het gebruik van inventieve puzzels en een aantrekkelijke wereld, is het verzamelen van de verschillende, op het eerste oog nutteloze, objecten nooit saai. King's Quest 2015 is echter meer dan een simpel point-and-click avontuur. Graham is namelijk driedimensionaal en daadwerkelijk alle kanten op te sturen. Hierdoor dien je anders met de omgevingen om te gaan en is er plaats voor meer diverse puzzels.

Het is duidelijk zichtbaar dat The Odd Gentleman veel liefde heeft voor de oude gameserie. Er zijn meer dan genoeg verwijzingen, flauwe grappen en hilarische capriolen. Vooral de flauwe grappen doen me aan de oude serie denken. Constant worden de meest afgezaagde woordspelingen gemaakt en ik kan niets anders doen dan toch stiekem even gniffelen, en dat is typisch King's Quest. Er is echter ook ruimte voor tragedie. Menigmaal zat ik in de foetushouding, omdat er iets gebeurde waar ik het totaal niet mee eens was. Deze afwisseling van verkenning, humor en tragedie is een toonbeeld voor andere, minder goede, remakes.

Koningsklasse

The Odd Gentleman heeft dus uitstekend de sfeer van de serie weten over te nemen. Toch heeft de studio niet klakkeloos alles overgenomen, maar zelf een aantal leuke dingen toegevoegd. Zo is het nieuwe verhaal zeer goed, het sounddesign uitstekend en ook visueel is alles er flink op vooruitgegaan. Alles is namelijk handgetekend. Dit zorgt voor adembenemende vista's en coole effecten. Zo zijn de wapperende cape van Graham, waar menigmaal een uitstekende grap over wordt gemaakt, en kabbelende beekjes prachtig geanimeerd.

Het sounddesign is echter pas echt van de bovenste plank. Het verhaal wordt als een terugblik verteld. Regelmatig hoor je de stem van een oude en vooral wijze Graham terugblikken op de stommiteiten die de jongere versie uit heeft gehaald. Deze oude Graham wordt vertolkt door niemand anders dan the legend himself: Christopher Lloyd. De verhalen worden namelijk verteld aan kleindochter Gwendolyn, die veel kwaliteiten van de jonge Graham bezit. Dit is een leuke interpretatie, omdat de oude Graham nog flauwer is dan de jonge versie.

From rags to riches

King's Quest 2015 is, net zoals de Telltale Games-series, een verhaal gebaseerd op episodische content. In totaal beslaat het verhaal vijf hoofdstukken, waarvan de eerste twee inmiddels zijn vrijgegeven. In het eerste hoofdstuk, A Knight to Remember (get it?), zien we een jonge Graham strijden voor een plekje in het ridderschap van de huidige koning. Hier dient hij drie mededingers voor te verslaan in een drietal uitdagingen. Het tweede hoofdstuk, Rubble Without a Cause (padoem pats), springt wat verder in de tijd en toont Graham regerend op de troon. Nou ja, regerend wil ik het niet echt noemen, want Graham is overduidelijk een groentje. De inwoners van Daventry worden ontvoerd door trollen en Graham dient ze met zijn wijsheid te redden. Deze penibele situatie vergt het uiterste van de jonge koning en kan snel een andere wending nemen gebaseerd op het besluit van de speler.

Het eerste hoofdstuk heeft een heel andere toon dan het tweede. Alles is kleurrijk en luchtig, behalve én megatragisch onderdeel dan, en voelt alsof je door een Disney-tekenfilm loopt. Het tweede hoofdstuk kan echter al zeer snel verkeerd lopen. De wereld is opgebouwd uit verschillende tinten bruin en de noodzaak om goed te doen ligt op een hoog niveau. Je leeft mee met Graham, die onder grote druk toch moet weten te presteren. Moeilijke keuzes moeten worden gemaakt en ook keuzes waar je het niet altijd mee eens bent, doen hun entree.

Zelfs koningen maken foutjes

In King's Quest draait het allemaal om het avontuur. Het gaat overduidelijk niet om het eindpunt, maar om de weg ernaartoe. Hoofdstuk én weet dit echter net iets beter vast te leggen dan hoofdstuk nummertje twee. Alles is net wat vrolijker, gekker en nieuwer. Hoofdstuk twee weet het gevoel van noodzaak echter weer een stuk beter vast te leggen. Keuzes doen er daadwerkelijk toe en het verhaal kan tragisch eindigen indien je verkeerde keuzes maakt. Toch blijft het avontuur van deel én, naar mijn mening, net wat meer in het geheugen hangen.

Veel verkeerd doet King's Quest eigenlijk niet. De hoofdstukken duren aardig lang en je krijgt waar voor je geld. Zo nu en dan had ik moeite met het positioneren van Graham of bleef hij her en der achter een steen hangen. Ook doken er zo nu en dan oude frames op, of bleef een frame op drukke momenten hangen. Geen spelbrekers, maar niet echt netjes. Deze problemen kwamen echter vaker voor in deel twee dan in deel én.