Review: Like a Dragon: Infinite Wealth - Oneindige fun PlayStation 5

Na een snacksized Like a Dragon Gaiden: The Man Who Erased His Name is het nu tijd voor de negende mainline entry met Like a Dragon: Infinite Wealth. Een flinke maaltijd zoals we gewend zijn van Rya Ga Gotoku, maar wel één van de lekkerste ooit. Like a Dragon: Infinite Wealth weet punten te scoren op vrijwel ieder vlak, maar het moet maar wel net je ding zijn. Dit is namelijk geen Like a Dragon zoals diens vele voorgangers. Nog niet kunnen spelen, maar wel nieuwsgierig? Dit is de Like a Dragon: Infinite Wealth review! Oja, voor het gemak is deze review geheel spoilervrij!

Infinite Wealth; het land van vrijheid en mogelijkheden

Like a Dragon: Infite Wealth is de tweede game binnen de Like a Dragon-franchise die speelt als een turn-based-RPG. Vergis je dus niet, normaliter zijn de games afkomstig van Rya Ga Gotoku action adventures waarin je je tijdens de combat vrij kunt bewegen om vervolgens op de tegenstander in te hameren. Infinite Wealth daarentegen speelt vrijwel identiek aan Yakuza: Like a Dragon (review). Dat wil zeggen dat we een klassieke JRPG spelen waarin we een party dienen samen te stellen, deze dienen uit te rusten met skills, wapens, armor en deze partyleden ook nog dienen te levelen. Toch pakt Ryu Ga Gotoku het net even iets anders aan. Net zoals het eerste deel in deze serie van games dien je namelijk voor ieder personage een bepaalde “Job” te kiezen. Hierdoor verandert de speelstijl van dat betreffende personage drastisch wat er weer toe weet te leiden dat je echt een eigen speelstijl kunt ontwikkelen.

Afijn, door naar het verhaal, want dat is er natuurlijk ook. Like a Dragon: Infinite Wealth is een direct vervolg op Like a Dragon en plaatst je dan ook in de huid van de recentelijk aangewonnen Ichiban Kasuga. Het verhaal is wederom flink van formaat en stuurt ons naar alle uithoeken van de wereld. Waar we aanvankelijk aftrappen in het welbekende Ijincho, stappen we door twists in het plot al snel in het vliegtuig naar het zonnige Honolulu, Hawaii. Een fantastische move, Hawaii biedt namelijk een flinke locatie waar we allerhande nieuwe avonturen kunnen beleven. De party bestaat uit een aantal bekende koppen, maar ook een flink aantal nieuwkomers. Sterker nog, het verhaal splitst zich op een gegeven moment op. Hierdoor bewandelen we niet enkel de straten van Honolulu, maar verkennen we ook het welbekende Kamurocho en Ijincho. Dit is zonder twijfel de grootste en meest tijd vretende Like a Dragon-game tot op heden.

Groot, groter, grootst

De Like a Dragon-franchise staat bekend om zijn grootse, meeslepende verhalen en een shitload aan content. In Infinite Wealth is dat niet anders. Sterker nog, deze game is de grootste tot op heden. Wederom krijgen we een lang verhaal dat traag op gang komt en je een fantastische reis biedt die je van de ene in de andere plottwist werpt. Alhoewel de (te) trage start, kunnen we in de handjes wrijven met de rest. Deze game bevat namelijk alle momenten die je verwacht van een game uit deze franchise. Daarnaast is er natuurlijk ook nog de additionele content, want ook daar staat RGG om bekend. Dit keer kunnen we genieten van meer dan vijftig substories, meer arcadegames, meer minigames (zoals een datingapp en Crazy Eats (een spin-off op Crazy Taxi waarin je als fastfood delivery zoveel mogelijk dient te verdienen)) en een soort Animal Crossing-achtige versie van Like a Dragon.

Ja, Like a Dragon gaat voor de full monty en heeft zijn eigen eiland designer geïmplementeerd. DonDoke Island is een absolute shithole wanneer je er arriveert, maar door het plaatsen van faciliteiten, het opruimen van alle troep en het verjagen van alle schorriemorrie bloeit de locatie helemaal op. Het uiteindelijke doel? Een geldharkend, vijfsterren resort creëren natuurlijk! Dit is een van de grotere nevenactiviteiten, maar daar stopt het natuurlijk niet. De Sujimon keren namelijk terug. Ichiban is een creatieve gast en alle vijanden in zijn omgeving toveren om tot heuse JRPG-villians. Deze kan je echter sparen en inzetten in Sujimon gevechten. Ja, ook Pokémon krijgt zijn eigen Like a Dragon-variant. Waarom we dat doen? Om zo de Sujimon League te veroveren en de absolute Sujimon Senpai te worden, duhh.

Daar stopt het echter niet. Like a Dragon: Infinite Wealth heeft namelijk veel meer voor ons in petto. De personages worden verder uitgediept met korte skits zoals we die in een hedendaagse JRPG zoals Tales of Arise kunnen verwachten. Hierdoor krijg je net wat meer inzicht in de motieven van de personages, maar is er natuurlijk ook ruimte voor de nodige onzin. Zo is er een substory die spelers beloont met een segway om zo de straten sneller af te struinen. Alhoewel alles optioneel is, loont het om er tijd in te steken. Een betere band met de party verschaft bijvoorbeeld toegang tot Tag Team attacks die flinke schade kunnen aanrichten. Daarnaast wordt de ietwat dommige Ichiban ook voorzien van persoonlijkheidstrekjes die levelen naarmate je opdrachten vervult, banden met anderen aanhaalt en zijmissies voltooit. Kortom, zat te doen.

But wait, there’s more

Like a Dragon: Infinite Wealth is dermate groot, dat ik er makkelijk uren over kan blijven praten. De game is een flinke verbetering ten opzichte van diens voorganger op alle fronten. Een nieuwe (aanzienlijke) locatie, meer personages, meer functionaliteiten en een diepgaander RPG-systeem. Ook de combat is erop vooruitgegaan. Ichi en kornuiten staan nu niet enkel op een gefixeerde positie, maar kunnen zich over het strijdveld verplaatsen. Iedere vechtersbaas (aan beide zijdes) kan zich binnen een beperkte cirkel herpositioneren. Zo kan je iemand bijvoorbeeld in de rug aanvallen voor meer schade, of kan je juist dichter (of verder) van de vijand positioneren voor additionele voordelen. Het is iedere keer weer de uitdaging om zoveel mogelijk uit de beurt te halen en zo het gevecht zo clean mogelijk af te ronden.

Het moge duidelijk zijn, ik ben in mijn nopjes met deze nieuwste aanwinst binnen de Like a Dragon-franchise. Het is wellicht niet de meest gelikte game wat betreft graphics, maar dat is slechts een klein smetje op een uitstekend avontuur. Toch moeten we even wat aanhalen en ik betwijfel of we dit de ontwikkelaar kunnen aanrekenen. Bepaalde content wordt namelijk achter een flinke paywall gehangen. Zo dien je de Master Vacation bundel (á twintig piek) aan te schaffen om een New Game+ te kunnen starten. Heftig als je het mij vraagt, New Game+ zou namelijk een basis functionaliteit moeten zijn in een JRPG als je het mij vraagt. Afijn, dat lijkt mij eerder een besluit van de uitgever, maar een tikkeltje shady is het wel.