Review: Mario Kart Tour Mobile

Mario Kart is een begrip in de gamewereld. Vraag het een willekeurig persoon of ze hebben het wel eens gespeeld. Daarbij hebben vrijwel alle mensen een erg plezierige herinnering aan deze game. Nintendo heeft Mario Kart nu ook uitgebracht voor iOS en brengt een iconische game naar nog meer gebruikers. Het heeft echter de nodige aanpassingen moeten ondergaan om ook op de mobiel goed speelbaar te kunnen zijn. Bovendien is de opzet niet geheel wat je verwacht van een standaard Mario Kart. Mario Kart Tour is gratis beschikbaar en de vraag is dan uiteraard of je er ook wat voor terugkrijgt. Ik heb hem inmiddels behoorlijk aan de tand gevoeld op een iPhone XS en lees vooral verder of het alsnog je geld waard is. Want ja mensen, uiteraard kun je er een flinke smak geld aan besteden.

Mario Kart maar dan anders

Iedereen kent Mario Kart en iedereen weet wel hoe je het speelt. Je racet, powerslide, schiet hier en daar een schild op je tegenstander en werkt alle klassen af, mét een controller. Zodra je een willekeurig deel speelt, is het altijd een feest van herkenning vanwege de personages, karts, tracks en uiteraard wapens. Het is iets anders in Mario Kart Tour. In principe komen alle eerder genoemde elementen naar voren, maar worden nu anders ingezet. De opzet van de game is races te rijden in cups van vier races, waarvan één challenge. Het doel hiervan is om een minimale score per race te behalen om maximaal vijf sterren te verdienen. De challenges behelzen een te behalen doel, zoals ga door zoveel poorten, versla grote Bowser of doe een X-aantal boost jumps. Met deze sterren krijg je toegang tot nieuwe cups, om zo steeds verder te komen in de game.

De score die je moet halen om de vijf sterren te verdienen, wordt per race en per cup hoger en daarmee moeilijker. Het doel hoeft dus niet per se het winnen van de race te zijn. Uiteraard krijg je de meeste punten voor de eerste plek, maar je verdient ook punten door je tegenstanders te beuken, te vliegen, muntjes te pakken enzovoorts. Dit allemaal kun je aaneen rijgen om zo je score te doen vermenigvuldigen. Oftewel, je hoeft niet per se als eerste te eindigen om de vijf sterren en dus ‘complete’ te behalen. Het is dus meer casual te spelen, dan dat je met het mes tussen de tanden per se die eerste positie moet behalen. Bovendien heb je de keuze tussen de bekende klassen 50, 100, 150 en 200cc. Per klasse gaat het sneller, worden de races pittiger, omdat de vijanden beter worden, maar krijg je wel een hogere score.

Met één hand te bedienen

Mario Kart Tour is, omdat het voor de telefoon gemaakt is, met één hand te bedienen. Je speelt het namelijk in de verticale stand, net als Super Mario Run en Dr Mario World. Dit maakt niet alleen dat het doel meer casual is, maar ook de gameplay. Je personage rijdt namelijk eigenlijk vanzelf. Noem het een ‘on-rails-racer’. Met een swipe (en vasthoudend) naar links of rechts stuur je. Door langer vast te houden en naar links en rechts te vegen, creëer je de befaamde powerslide. Een swipe omhoog en je vuurt je wapen af (eveneens naar voren als je een voorwerp hebt als een schild) en een swipe naar beneden om het naar achteren te vuren. Je vinger op het scherm tikken (vasthouden is ook voldoende) en je activeert de boost-jump. Verder pak je de bekende draaiende kubussen op om de bonussen te krijgen. Alles is echt volledig Mario Kart. De besturing was in het begin wennen. Het reageert lang niet zo effectief als een analoge stick of D-pad. Je swipet naar links om naar rechts te sturen. Je moet het maar zo zien dat je de achterkant van de kart pakt en de richting laat wijzen waar je naartoe moet. Je kunt er ook voor kiezen om te sturen door je telefoon te kantelen. Niet een al te beste keuze overigens. Het swipen vergt wat gewenning en je moet hierdoor meer anticiperen op de bochten en jumps. Omdat de beweging niet in één vloeiende swipe opgemerkt wordt, moet je namelijk je vinger wel even los laten, in tegenstelling tot een controller.

Doordat de game zelf rijdt, ga je hoe dan ook naar voren. Dit geeft in combinatie met het swipen niet altijd het gevoel dat je echt de controle hebt. Soms merk je dit goed, doordat de game je een kant op dwingt (bij een splitsing bijvoorbeeld) of na een sprong blijf je een kant op sturen. Als je je hierop instelt, is de game bovengemiddeld prima te spelen. De uitdaging is er helaas niet. Om even in te komen startte ik op 50cc, maar al heel snel ben ik overgestapt naar 150cc. De game wordt er namelijk niet significant moeilijker door. Jammer. Want als je verder naar de opzet van Mario Kart Tour kijkt, zit er niet veel uitdaging in. Het casual effect, is om zoveel mogelijk doelen te behalen en je continu te belonen. Want met muntjes, diamantjes en tickets is er altijd wel wat te verdienen. Het doet je dan ook een soort van teleurstellen, als je iets niet meer krijgt of dat blijkt dat er een limiet op de ervaringspunten zit die je per dag kunt verdienen. Oftewel, hier komt het om de hoek dat je je portemonnee kunt trekken om verder te kunnen komen.

Herkenning tegen een flinke prijs

Waar je Super Mario Run voor een tientje kocht, kun je Mario Kart Tour voor 21,50 euro kopen. Nou ja kopen, je krijgt er een pakketje voor. Op dit moment zit Mario (?!) er in, want hij zit niet standaard in de game. Ik herhaal: Mario. Zit. Niet. In. De. Game. Daarbij krijg je 45 diamantjes en een paar star tickets. Het bizarre is dat ik vrijwel direct Mario uit de ‘Pipe’ kreeg als speelbaar personage. Je kunt namelijk personages kopen met muntjes of diamantjes. Je kunt ook een abonnement aanschaffen van 5,50 per maand. Je krijgt hiervoor enkele extra’s zoals de 200cc cup en tickets, muntjes en diamantjes. Maar kom op, je verziekt naar mijn mening wel een game, omdat het wordt gereduceerd tot een grindfest waar het makkelijker is om geld tegenaan te gooien om je ‘beloning’ te krijgen, als dit niet snel genoeg gaat. Oftewel Fear Of Missing Out. Dit is marketingtechnisch een briljant concept en al genoeg bewezen. Maar of het ook gaat werken voor Mario Kart Tour, dat denk ik niet. In principe kun je genoeg racen, maar je bent er anders te snel doorheen. Wat mij betreft had de game volledig mogen zijn voor tien euro, misschien zelfs vijftien. Ik denk dat je dan veel meer spelers had getrokken.

Bovendien is nog niet alles beschikbaar. Je moet namelijk wachten op cups; sommige zijn pas over een aantal dagen beschikbaar of te unlocken middels cup-tickets. Echter, wat nog als meest belangrijke verkoopargument had kunnen dienen, zit er nog niet in. En dat is de multiplayer. Dit had dé kans te zijn om deze game een gigantisch wereldwijd succes te maken, vanaf dag één. Tuurlijk, komt de update uit, gaat de wereld alsnog overstag. Maar de afdronk nu is mijn inziens een 'gratis' game waarvoor je moet betalen om ‘af te krijgen’. En, hier kun je nog een argument aan toe voegen. Het is namelijk niet een geheel nieuwe game. Alle tracks zijn gerecycled uit alle voorgaande delen. Ze werken prima overigens en je krijgt nog een goed aantal varianten. Normaal, achteruit en vele nieuwe obstakels die ervoor zorgen dat de baan uitdagender wordt. Desalniettemin voelt het geheel dan niet als nieuw, maar meer als een duur feestje van herkenning.